خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: بنا به تعریف آئين‌نامه تشخيص شركت‌ها و موسسات دانش‌بنيان؛ این نوع شرکت، موسسه خصوصی یا تعاونی است که به منظور افزایش علم وثروت، توسعه اقتصادی بر پایه دانش و تحقق اهداف علمی و اقتصادی در یک راستا(گسترش اختراع و نو آوری) و در نهایت تجاری سازی نتایج تحقیق و توسعه (شامل طراحی و تولید کالا و خدمات ) در حوزه فناوری های برتر و با ارزش افزوده فراوان (به ویژه در تولید نرم افزارهای مربوط) تشکیل می شود.
بنابراین گزارش، ایجاد زمینه برای بکار گیری بنیه علمی دانشگاه و واحد های پژوهشی و اعضای هیئت علمی دانشگاهها در سطح جامعه، تجاری سازی یافته های علمی، ترغیب جامعه دانشگاهی و شخصیت های علمی برای شرکت در فعالیت در جهت رفع نیاز جامعه و امکان ایجاد و افزایش درآمد برای شخصیت های علمی و اعضای محترم هیات علمی دانشگاه ها، تحول در دست یافته های اجتماعی با حضور شخصیت های علمی در این عرصه از اهداف تشکیل شرکت های دانش بنیان است.
زمینه فعالیت شرکت های دانش بنیان شامل انجام پژوهش های کاربردی و توسعه ایی، ارائه خدمت تخصصی و مشاوره ایی، تولید محصولات با فن آوری نوین (توسعه فن آوری)، انجام خدمات توسعه فن آوری و انجام خدمات ورود کارها به بازار بین الملل و خدمات جهانی کردن آنها است. کشورمان تاکنون توانسته است با حمایت از شرکت های دانش بنیان زمینه افزایش فعالیت آنها را فراهم آورد تا جایی که در حال حاضر سهم شرکت های دانش بنیان در تولید ناخالص داخلی هشت دهم درصد شده است.
این گزارش می افزاید: ایرنا در این زمینه به نقل از برات قبادیان، معاون آموزش، پژوهش و فناوری وزارت صنعت، معدن و تجارت نوشته است: "بخش عمده تولید ناخالص داخلی کشور در صنعت و کشاورزی است. در برنامه های همفکری صنعت و دانشگاه، سوق دادن شرکت های تولیدی و اقتصادی کشور به سمت فعالیت های دانش بنیان، در دستور کار این وزارتخانه است. وزارت صنعت، معدن و تجارت سه تفاهم نامه اساسی شامل؛ یک تفاهم نامه برای رفع مشکل دانشجویان و 2 تفاهم نامه برای استادان در راستای حل مشکل صنعت و دانشگاه به وزارت علوم ارائه کرده است. یکی از تفاهم نامه ها با موضوع پسا دکتراست که افراد فارغ التحصیل و علاقه مند کمک به صنعت می توانند در یک دوره یک تا 2 ساله همکاری کرده و مشکلات صنعت را بصورت تخصصی دسته بندی کنند."
یادآور می شود: شرکت های دانش بنیان به دو روش ثبت می شوند: شرکت هایی که فقط اعضای هیات علمی مالکین آن هستند. شرکت هایی که دانشگاه ها در آن مالکیت دارند که اگر سهم دانشگاه کمتر از 50 درصد باشد شرکت خصوصی محصوب می شود که می بایست تابع قانون تجارت باشد و تبعا در اداره ثبت شرکتها قابل ثبت می باشد همچنین دانشگاه ها و مراکز پژوهشی می توانند پس از تصویب هیات امنادر شرمت خصوصی سهم دار باشندو همچنین قانون دولت را موظف به حمایت ازشرکت های غیر دولتی توسعه فن آوری و همچنین شرکت های خدمات مهندسی نموده است (بند الف ماده 48)
اگر سهام دانشگاه بیش از 50 درصد باشد شرکت دولتی محسوب می شود(شرکت دانش بیان دولتی) طبق قانون برنامه توسعه دانشگاهها و مراکز دولتی می توانند شرکت تاسیس کنند البته مشروط بر قوانین و ضوابطی که در (ماده 51 قانون برنامه چهارم) قلبل مطالعه می باشد و مهمترین آن تمرکز دانشگاه بر اصل خدمات علمی ،فنی و تحقیقات می باشد.این نوع شرکت با مالکیت صد در صد اعضای هیات علمی دانشگاه ها و مرکز علمی مورد تایید وزارت علوم ،تحقیقات و فن آوری وقانون تجارت بوده و از سوی دولت حمایت می شود. شركت‌هاي دولتي، موسسات و نهادهاي عمومي غيردولتي و نيز شركت‌ها و موسساتي كه بيش از پنجاه (50) درصد از مالكيت آنها متعلق به شركت‌هاي دولتي و موسسات و نهادهاي عمومي غيردولتي باشد، مشمول حمايت‌هاي اين قانون نيستند.
نظر شما