خبرگزاری شبستان/قم
گرم شدن هوا، بروز احساس خودنمایی، تفکرات فمنیستی، سیاست زدگی، اعتراض، لجبازی؛ کدام یک علت بدحجابی است؟
رویکردهای کلی در جامعه ما همواره رنگ و رویی مذهبی داشته و با نگاهی به تاریخ سرزمینمان در می یابیم هر جا که دین و عفت در معرض هجمه قرار گرفته است، مردم ما تمام قد ایستادگی کرده‌اند.
یکی از بهترین نمودهای این ایستادگی را در مقاومت زنان کشورمان در برابر ظلم و زور رضاخان برای اجبار به کشف حجاب می‌توان ملاحظه کرد. این روال در جامعه امروز هم مشاهده می شود اما نمی توان انکار کرد که بخشی از زنان و دختران کشورمان این روزها دیگر چندان به مقوله عفاف و حجاب پایبند نیستند؛ پدیده‌ای که جا دارد علل و عوامل آن را از وجوه مختلف ارزیابی کرد.
چرا بدحجابی؟
به راستی چرا برخی از زنان و دختران جامعه ما بدحجابی را برای خود برگزیده‌اند. گرم شدن هوا، بروز احساس خودنمایی، نقش شبکه های ماهواره‌ای و اینترنت، واکنش به وضع سیاسی و به نوعی دهن کجی در برابر وضع موجود و یا در نهایت تلاش مافیایی طراحان مد و لباس برای حفظ و ایجاد بازار مصرف، کدام یک از این علل، چادر را از سر برخی زنان ایرانی برداشته و روسریشان را عقب کشیده است؟
ما در دنیایی زندگی می کنیم که هر پدیده ای چند علیتی است و یک سویه نگاه کردن به رخدادهای اجتماعی و به دنبال یک دلیل واحد بودن، ما را از ارزیابی منطقی آن رخداد دور می کند.
تعداد افرادی که با اهداف سیاسی اقدام به استفاده از پوشش و حجاب نامناسب می کنند، بسیار اندک است اما در مقابل مسائل فرهنگی و تربیتی و هجمه‌های فرهنگی غرب در قالب جنگ نرم، بازیگر اصلی صحنه بدحجابی در کشور ماست.
اما در کل، پذیرش سبک های جدید ارائه شده از سوی غرب و رسوخ تفکرات غربی در بین برخی جوانان، محصول کم توجهی به مسائل تربیتی و اخلاقی در خانواده هاست.
اولین تجربه های بدحجابی در مهدهای کودک
برای نهادینه شدن ارزش ها باید از دوران کودکی آغاز کرد و در احادیث ائمه اطهار(ع) همواره از دل و جان کودکان به زمینی آماده کشت تعبیر شده است؛ زمینی که هر چه در آن بکاری همان را درو خواهی کرد و شاید بدحجابی امروز جوانان و نوجوانان، حاصل غفلت از دوران کودکی آنهاست.
این در حالی است که در جامعه امروز شاهد تولد روزانه مهد کودک هایی هستیم که نه فقط کودکان از خانواده دور می شوند، بلکه در این مهدها اولین تجربه آرایش در قالب نقاشی چهره کودک و تجربه هایی همچون آموزش رقص را فرا می گیرند و بالطبع این تجربه ها در دوران نوجوانی و جوانی به شکل پوشش نامناسب و برخی هنجارشکنی های دیگر خود را نشان خواهد داد. آموزش مسائل تربیتی و نهادینه کردن ارزش ها از همان دوران کودکی حایز اهمیت است، زیرا اصلاح و تغییر زاویه دید یک جوان به این راحتی امکان پذیر نیست.
بدحجابی رسانه ای
دنیای امروز دنیای حاکمیت رسانه و دنیای ارتباطات است و هر جامعه ای افکار خود را تولید و عرضه می کند. در این میان شانس برد و استیلای تفکرات و القای فرهنگ خودی، با گروهی است که توانایی بیشتر در برخورداری از ابزار رسانه دارد؛ چیزی که امروز ما در مواجهه با تهاجم فرهنگی غرب چه از طریق اینترنت و چه ماهواره با آن روبه رو هستیم و در این میانه انفعال رسانه‌های خودی از ارائه برنامه های جایگزین و خوراک فکری مناسب به نسل جوان مزید بر علت شده است. از سوی دیگر چشم و هم چشمی به وجود آمده در سایه این همه رنگ و لعاب عرضه شده، روسری زنان ما را عقبتر کشیده و مانتوها را تنگتر و کوتاهتر کرده است.
استفاده از قدرت رسانه چیزی است که ما از آن غفلت کردیم و بدون اینکه به سلیقه ها، علایق و خواسته های جوانان احترام بگذاریم و پاسخی درخور شأن نیاز آنان بدهیم، اقدام به محدودیت رسانه در زمینه های گوناگون از جمله هنر و فرهنگ و حتی ورزش کردیم؛ از طرفی جوانان برای پاسخ به این نیازها به سمت رسانه های بیگانه با فرهنگ ما روی آوردند که یکی از پیامدهای آن همین بدحجابی است که امروز گریبانگیر ما شده است.
پیامهای بدججابی
در یک ارزیابی کلی در می یابیم که گروهی از بدحجابان عاملانه و عامدانه بدحجابی می کنند و این بدحجابی ها شبکه ای و سازماندهی شده است، اما گروه دیگر نه از روی عمد بلکه تنها به هدف جا نماندن از غافله مد بدحجاب می شوند و از آنجایی که ریشه این رفتار یکسان متضاد است، طبعا برخورد متفاوتی را می طلبد.
اگر با ارتقای شناخت و آگاهی های افراد و اصلاح تفکراتشان مسئله حل نشد آنگاه برای افرادی که از چراغ قرمزها عبور می کنند باید به برخورد امنیتی قضایی و انتظامی متوسل شد.
همانگونه که طبق قانون مجازات اسلامی، زنی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر شود به حبس از 10 روز تا 2 ماه و یا از 50 هزار تا 500 هزار ریال جزای نقدی محکوم می شود.
مقوله بدحجابی به طرز تفکر و باورها مربوط می شود و از آنجایی که فکر و اندیشه یک شبه ایجاد نمی شود بنابراین نمی توان یک باره آن را تحت کنترل در آورد. مسئله ای مثل بدحجابی علل و عوامل مختلفی دارد که هر علتی دارای پیامی است و این پیامها نیازمند تحلیل و تدبیری مناسب است.
بر مسئولان است که این پیامهای بدحجابی را درست و صحیح گرفته و مورد بررسی و کنکاش قرار داده و قبل از هر برخورد قهری، نسبت به رفتارشناسی بدحجابان اقدام کرده و نسخه ای مطابق با بیماری آنان تزویج کنند.
اگر چه حد و حدود شرعی حجاب مشخص شده است، اما در قانون ما مصداق های بدحجابی به طور واضح بیان نشده است تا بتوان با افراد خاطی برخوردی مناسب داشت. کنترل بدحجابی فراتر از شعار زدگی معمول در رفتارهای مسئولین امر، نیازمند ریشه یابی منطقی و بازگشایی گره هاست وگرنه همچنان این قصه ادامه می یابد.
پایان پیام/
بیت اله احمدی
نظر شما