خبرگزاری شبستان: سرویس مسجد و کانون‌های مساجد: مصطفی چمران، سال ۱۳۱۰ خورشیدی در خیابان پانزده خرداد تهران، بازار آهنگرها، محله سرپولک دیده به جهان گشود و ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ در دهلاویه، شربت شهادت نوشید، به مناسبت سالروز شهادت وی، تعابیر و رویکردش درباره مسجد را جستجو کرده‌ایم که بخشی از آنها در ادامه می‌آیند.
شهید مصطفی چمران که از دوران کودکی، همراه پدر به مسجد می‌رفت، در ۱۵ سالگی به جلسات تفسیر قرآن آیت‌الله سید محمود طالقانی در مسجد هدایت راه یافت، او در خاطراتش از اهمیت این جلسات چنین یاد می‌کند «به راستی که آن اجتماع کوچک (جلسه تفسیر مسجد هدایت) که با هدفی متعالی تشکیل می‌شد، در طوفان حوادث سیاسی آن روزگار مانند کشتی نجات بود که ما را از خطرات فراوان انحراف به گرداب‌های چپ و راست حفظ کرد».
این سخن روشن می‌کند که شکل گیری اعتقادات، اندیشه‌های سیاسی و مشی مبارزاتی شهید چمران، در کنار تمام عوامل، ریشه در سخنان آیت‌الله طالقانی هم داشته است، موضوعی که مبین اهمیت و ارزشمندی یک جلسه ساده تفسیر در مسجدی در گوشه شهر است.
آرزویی قشنگ
چمران که دانشجویی ممتاز بود زمانی در پاسخ به این پرسش که چگونه در محیط غرب از آلودگی‌ها رهایی یافتید و گرفتار نشدید، گفته بود «به نصیحت مادرم گوش کردم، مادرم هنگام ترک میهن مرا به این جمله سفارش کرد، فرزندم در همه حال خدا را به یاد داشته باش».
او مسجد را بهترین مکان برای ذکر خداوند می‌دانست از این رو زمانی گفته بود آرزویش خدمت به مسجد است.
شهید چمران در جایی دیگر درباره محل زندگی‌اش پس از پایان یافتن جنگ لبنان، به همسرش گفته بود که «... اگر پس از جنگ فرصتی برای ادامه حیات داشته باشم، به عنوان خادم در مسجد همکاری خواهم کرد» (حجت الاسلام والمسلمین حمیدرضا سلیمانی، دبیر ستاد عالی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور در مراسم رونمایی از کتاب‌های حوزه نماز و مسجد مرکز تخصصی نماز، 25 بهمن 1393).
مسجد؛ بهترین آسایشگاه معنوی و روحی انسان
دلدادگی آن شهید به مسجد از کودکی، آغاز شد و با حضور در محافل تفسیر قرآن آیت الله طالقانی، تقویت شد و با جنگ لبنان، تعمیق یافت، شاید آن شهید باور داشت در فضای پس از دوران سخت جنگ، مسجد، بهترین آسایشگاه معنوی و روحی برای انسان است.
چمران آنچنان شیفته مسجد و برنامه‌های آن بود که دیگران را نیز تشویق به حضور در این خانه خدا می‌کرد، مهدی چمران، برادر شهید مصطفی و عضو شورای شهر تهران در این مورد گفته است «یکبار خدمت آیت‌الله وحید خراسانی رسیدم و به ایشان عرض کردم، اولین بار مصطفی مرا با منبرهای شما آشنا کرد، نوجوان که بودم، یک شب مصطفی به من گفت امشب می‌رویم یک جای خوب برای روضه، شب اول محرم بود و رفتیم مسجد جامع، من تا آن موقع آنجا نرفته بودم و برایم عظمت داشت، آن زمان آیت‌الله وحید آنجا سخنرانی می‌کردند، شب اول که رفتیم دیگر مرید ایشان شدم، حتی اگر مصطفی هم نمی‌آمد من خودم پای بحث ایشان می‌رفتم».
مروری بر ارتباط شهید مصطفی چمران با مساجد نشان می‌دهد که هیچ امام جماعتی نباید بپندارد، یک جلسه تفسیر قرآن و ... در گوشه مسجدش، تاثیری ندارد، شاید همین جلسه، شخصیت های مبارز و انقلابی مانند شهید چمران را تربیت کند.
خبرنگار: مرتضی خواجوند سریوی
نظر شما