به گزارش خبرگزاری شبستان، یکی از مقامات رسمی انگلیس که نخواسته نامش فاش شود در گفتگو با نشریه «اکونومیست » گفته است: "دخالت ناتو در قیام لیبی و دستاورد بزرگی که به خاطر سقوط رژیم قذافی به دست آورده و به مردم هدیه داده به این معنی است که ما اکنون مالک لیبی هستیم"!
انقلاب لیبی بدون شک یکی از وقایع بسیار مهم در دنیای سیاست امروز است. سقوط معمر قذافی که 42 سال به روش دیکتاتوری بر مردم لیبی حکومت کرد فصل جدیدی را برای این مردم باز کرده است ،مردمی که اکنون می خواهند پس از دهه ها زندگی کردن زیربار حکومت دیکتاتوری اکنون طعم دموکراسی را بچشند و از آن لذت ببرند.
اما در میان شیرینی پیروزی، نگرانی های بزرگی در مورد وضعیت آینده لیبی به وجود آورده که اجازه نمی دهد خوش بینی مطلق در این باره وجود داشته است .جمله مقام رسمی انگلیس درباره مالکیت بر لیبی به خوبی می تواند موید این نگرانی باشد.
یکی از مشکلات عمده ای که اکنون انقلاب لیبی را تهدید می کند تمایل قدرت های تشنه نفت برای سیطره پیدا کردن بر این کشور غنی آفریقایی به لحاظ ثروت نفت است و دخالت نیروهای خارجی در جنگ لیبی این مساله را دوچندان دارای اهمیت کرده است.
در حال حاضر تمام چشم ها به سوی شورای انتقالی ملی لیبی دوخته شده که سازمان اصلی مسئول هماهنگ کردن تلاشها به منظور از صحنه بیرون راندن نیروهای قذافی و در نتیجه سقوط کامل دیکتاتور لیبی و کنترل کامل کشور به دست مردم است.
شورای انتقالی ملی در ماه فوریه سال جاری تاسیس شد . اگرچه این شورا نقش اصلی را در به ثمر رسیدن قیام مردم لیبی ایفا کرده اما به دلایلی در معرض انتقاد نیز قرار دارد.
یکی اینکه اگرچه شورای انتقال ملی شامل افرادی است که عمدتاً مخالف قذافی هستند اما این افراد با رای عمومی مردم انتخاب نشده اند و بنابراین نمی توانند انعکاس دهنده تمایلات و خواسته های مردم لیبی باشند.
دوم اینکه شورای انتقال ملی برای شکست سرهنگ قذافی و نیروهایش درخواست کمک از سوی غرب کرده بنابراین در کشوری که تنفر و انزجار خاصی از آمریکا و کشورهای غربی برای مدتهای طولانی وجود داشته است طرح شورای انتقال ملی برای همکاری با غرب شک برانگیز است و در عین حال برای مردم قابل پذیرش نیست.
اکنون دیگر بر هیچ کس پوشیده نیست که ماموریت نیروهای ناتو برای آغاز حملات هوایی به لیبی به بهانه حمایت از شهروندان این کشور خیلی زود تبدیل به یک استراتژی همه جانبه و الحاق نیروهای زمینی به نیروهای هوایی شد که در نهایت کشته شدن بسیاری از شهروندان بی گناه لیبی را به بار آورد و اکنون نیز عاملی برای ادعای کشورهای غربی در مورد تحت مالکیت قرار دادن لیبی شده است.
بنابراین شورای انتقالی ملی اکنون با چالشهای جدیدی روبروست .در حالی که جستجو برای شکار قذافی با تعیین مبلغی معادل یک میلیون و پانصدهزار دلار به ازای سر او همچنان ادامه دارد کشور جنگ زده لیبی با خطرهای ناآرامی مدنی مواجه است.
ناتو ادعا می کند که نقش محوری را برای سقوط نیروهای قذافی با همکاری شورای انتقال ملی ایفا کرده است و اکنون بهای این کمک و همیاری را طلب می کند .
کشورهایی که مهمترین نقش را در انجام ماموریت ناتو در لیبی ایفا کرده اند احساس می کنند که باید سهم مهمی از منابع نفتی لیبی را در اختیار بگیرند.
انگلیس، ایتالیا، فرانسه و آمریکا انتظار دارند که بزرگترین سهامداران در این زمینه باشند.
آلمان نیز که در ابتدا با امتناع کردن از حمایت قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که اجازه مداخله نظامی ناتو در لیبی را صادر کرد متحدان اروپایی خود را شوکه کرد در مرحله بعد شورای انتقالی لیبی را به عنوان تنها نماینده مردم لیبی در ژوئن سال جاری به رسمیت شناخت و در حال حاضر از این شورا انتظار دارد که آلمان را در موفقیت های خود برای سقوط قذافی شریک دانسته و از منافع آن دراین کشور دفاع کند.
این در حالی است که اتحادیه آفریقا که از همکاری های غرب با شورای انتقال ملی با خبر است نسبت به قانونی این شورا ابراز تردید کرده و آن را به خاطر عدم شفافیت در فرایندهای تصمیم گیری خود مورد انتقاد قرار داده است.
عملکرد شورای انتقال ملی در لیبی موجب شده است تا فرصت طلایی برای غرب به منظور حفظ منافع نفتی اش در منطقه آفریقا به وجود آید.
کشور لیبی پیش از آغازجنگ یک میلیون و 600 هزار بشکه نفت به ارزش 46 میلیارد دلار تولید کرده بود که می توان آن را بیشترین مقدار نفت تولیدی در آفریقا دانست.
بنابرگزارش Opinionmaker ، برخی تحلیلگران شرایط موجود را « استعمار دوم آفریقا » نامیده اند، بنابراین اکنون یکی از وظایف شورای انتقال ملی این است که خود را از زیربار تاثیر غرب رها کند زیرا شکست در انجام این کار خون مردم لیبی را پایمال کرده و حکومت دیکتاتوری با تسلط و تفوق غرب جایگزین حکومت دیکتاتوری قذافی می شود.
پایان پیام/
نظر شما