خبرگزاری شبستان//خراسان رضوی
اشاره:
هشتم شوال، سالروز حزنانگیز تخریب بارگاه ائمه بقیع است؛ جنایتی که بیتردید بزرگترین جنایت فرهنگی قرن بیستم به شمار میرود، تاریخ "بقیع الغرقد" یا "قبرستان بقیع" به دوران قبل از اسلام می‌رسد، مردم مدینه قبل از هجرت مسلمانان، اجساد مردگان خود را در دو گورستان "بنیحرام و "بنیسالم" و گاهی نیز در منازل و خانههایشان دفن می‌کردند ولی بعد از هجرت مسلمانان به مدینه، بقیع که در نزدیکی مسجد و منزل پیامبر(ص) قرار داشت تبدیل به قبرستان رایج مسلمانان شد.
اولین کسی که به توصیه پیامبر(ص) در بقیع دفن شد "جناب عثمان بن مظعون" بود که از اصحاب خالص پیامبر(ص) و ارادتمندان امیرالمؤمنین علی(ع) به شمار می‌رفت، سپس برخی از شهدای اُحُد در این محل دفن شدند و بر شرافت آن افزوده شد.
پیروان مکتب اهلبیت(ع) به دلیل آنکه پیکر مطهر چهار امام معصومشان امام حسن مجتبی، امام سجاد، امام محمدباقر، امام جعفر صادق (ع) به همراه فاطمه بنت اسد مادر و ام‌البنین همسر امیرالمومنین(ع) و اسماعیل فرزند امام صادق در این قبرستان مدفون است به آن توجه دارند.
دیگر مسلمانان جهان از فرقهها و کشورهای گوناگون نیز به دلیل وجود این چند قبر و نیز قبور بسیاری از خاندان و اصحاب پیامبر(ص) مانند ابراهیم فرزند پیامبر(ص)، صفیه عمه پیامبر(ص)، امهات المؤمنین همسران پیامبر(ص)، دختران یا ربائب پیامبر(ص)، تعدادی از شهدای جنگهای صدر اسلام و شهدای واقعه حرة به این مکان توجه ویژه دارند؛ اما خشونت و جمود وهابیان مانع از بهرهگیری مناسب و آگاهی مسلمانان جهان از تاریخ دینشان می شود.
"بیت الاحزان" یعنی مکانی که حضرت فاطمه زهرا(س) در آن برای پدر بزرگوارش(ص) و نیز ستمهایی که بر وی و همسرش رفته بود میگریست نیز در همین مکان قرار دارد.
"مالک بن انس" امام مذهب مالکی و "عثمان بن عفان"خلیفه سوم هم در این قبرستان مدفوناند. البته خلیفه سوم پس از قتل، در بیرون از بقیع دفن شد اما با گسترش بقیع از سوی معاویه هماکنون در داخل آن قرار دارد.
یوم الهدم
در شوال سال 1343 هـ.ق. (می 1925 میلادی) وهابیان به سرکردگی "عبدالعزیز بن سعود"، پس از پیروزی بر "شرفای حاکم بر حجاز" و اشغال مکه، روی به مدینه آوردند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر، آن را اشغال کردند؛ آنان پس از اخراج مأموران عثمانی، در هشتمین روز این ماه، اقدام به تخریب قبور ائمه بقیع و دیگر قبور آن مانند قبر عمو، پسر و زنان پیامبر اکرم(ص)، قبر ام‌البنین مادر حضرت ابوالفضل العباس(ع)، قبر اسماعیل فرزند امام صادق(ع) و بسیاری قبور دیگر کردند، آنها حتی قصد داشتند گنبد و بارگاه خود پیامبر (ص) را نیر تخریب کنند که به دلایلی موفق به انجام این کار نشدند.
غارت اموال وقفی
آنها ضریح فولادی ائمه بقیع را که در اصفهان ساخته شده بود و روی قبور حضرات معصومین امام مجتبی، امام سجاد، امام باقر و امام صادق علیهم السلام قرار داشت را از جا در آورده، بردند.
اما این اولین حمله آنان به مدینه نبود. آنان چند سال بعد نیز یک بار دیگر به مدینه هجوم برده ، پس از یک سال و نیم محاصره توانسته بودند آن شهر را تصرف کنند و پس از تصرف اقدام به غارت اشیای گران بهای حرم پیامبر(ص) و تخریب و غارت قبرستان بقیع نمودند. طبق نقل تاریخ، آنها در این حمله چند صندوق مملو از جواهرات مرصع به الماس و یاقوت گران بها و حدود یکصد قبضه شمشیر با غلافهای مطلا به طلای خالص و تزیین شده به الماس و یاقوت و ... را به یغما بردند.
جنایات دیگر وهابی ها
حمله به مدینه و تخریب قبور مطهر بقیع، تنها دستاندازی آنان به مقدسات اسلامی نبود، بخشی از این جنایات به قرار زیر است: 1. حمله به کربلای معلی: در ماه ذی القعده سال 1316 امیر سعود در رأس نیروهای بسیاری از مردم نجد و حبوب و حجاز و تهامه و نواحی دیگر به قصد عراق حرکت و کربلا را محاصره کرد، سپاه مذکور باروی شهر را خراب کردند و به زور وارد شهر شدند، مردم کوچه و بازار را به قتل رسانیدند و نزدیک ظهر با اموال و غنائم فراوان از شهر خارج شدند.
خمس اموال را خود سعود برداشت و بقیه را به هر پیاده یک سهم و به هر سوار دو سهم قسمت کرد (یعنی با مردم و اموال کربلا، معمبه کفار را کردند)! مورخان وهابی نوشتهاند: "… گنبد روی قبر (یعنی قبر امام حسین علیه السلام) را ویران ساختند و صندوق روی قبر را که زمرد و یاقوت و جواهرات دیگر در آن نشانده بودند، برگرفتند و آنچه در شهر از مال و سلاح و لباس و فرش و طلا و نقره و قرآن های نفیس و جز آنها یافتند، غارت کردند و نزدیک ظهر از شهر بیرون رفتند در حالی که قریب به دو هزار تن از اهالی کربلا را کشته بودند."
2. حمله به نجف اشرف: سعودبن عبدالعزیز، پس از قتل و غارت در کربلا، متوجه نجف اشرف شد و آن را محاصره کرد و تعدادی از مردم نجف را به قتل رساند، نخستین اقدام مردم نجف این بود که خزانه حرم امیرمؤمنان على(ع) را به بغداد منتقل ساختند تا مانند خزانه حرم نبوى به غارت نرود. پس از آن آماده دفاع از وطن و جان خود شدند. رهبر مردم در دفاع از شهر نجف، عالم بزرگ شیعه "علامه شیخ جعفر کاشفالغطاء" بود که علماى دیگر نیز او را یارى مىکردند، تعداد وهابیان مهاجم به نجف 15000 تن بودند که 700 نفر از آنان به هلاکت سیدند و بقیه به ناچار از شهر عقب نشستند و به غارت نواحى و اطراف پرداختند.
3. حمله به طائف: این فقط شیعیان و اماکن مقدسه آنها نبودند که وهابیان ددمنشی خود را در آن به نمایش گذاشتند؛ بلکه مکه مکرمه و طائف نیز از حملات آنان در امام نماند. "جمیل صدقی زهاوی" در خصوص فتح طائف مینویسد: "طفل شیرخواره را بر روی سینه مادرش سر بریدند، جمعی را که مشغول فراگیری قرآن بودند کشتند، چون در خانه‌ها کسی باقی نماند، به دکان‌ها و مساجد رفتند و هر کس بود، حتی گروهی را که در حال رکوع و سجود بودند، کشتند. کتاب‌ها را که در میان آنها تعدادی مصحف شریف و نسخه‌هایی از صحیح بخاری و مسلم و دیگر کتب فقه و حدیث بود، در کوچه و بازارافکندند و آنها را پیمال کردند".
ریشه این جنایات
اگرچه "حب دنیا"، "بیدینی"، "بیسوادی" و "اخلاق بدوی" در جنایتهای وهابیان نقش داشته است اما بیشک ریشه تمام این جنایات را باید در"تفکرات ضاله ابن تیمیه" و "اندیشههای منحرف محمد بن عبدالوهاب" جستجو کرد، محمد بن عبدالوهاب ـ شیخالاسلام وهابیها عقیده داشت: همه مسلمانان (غیر از تابعان او) کافر و مشرک هستند،مکه و مدینه (قبل از آنکه به دست وهابیان بیافتد) دارالحرب و دارالکفر هستند، صلوات بر پیامبر(ص) ممنوع است، صلواتفرستنده را باید مجازات کرد، قرآن را می‌توان مطابق فهم خود تفسیر کرد.
ابن تیمیه حنبلی، شیخالاسلام محمد بن عبدالوهاب هم عقیده داشت: خدا، جسم است و دست و پا و چشم و زبان و دهان دارد،"ابن بطوطه" جهانگرد معروف در سفرنامه خود مینویسد: "ابن تیمیه را بر منبر مسجد جامع دمشق دیدم که مردم را موعظه می‌کرد و می‌گفت: خداوند به آسمان دنیا می‌آید، همان گونه که من اکنون فرود می‌آیم! سپس یک پله از منبر پائین می‌آمد!"
ظواهر آیات را که درباره صفات خداوند است بر همان ظاهر الفاظ باید تفسیر کرد،بالا بردن دست ها در حال دعا دلیل بر آن است که خداوند در جهت بالاست!
ابن تیمیه در کتاب "منهاج السنة" نوشته است: "محمد بن جریر طبری در کتابش آورده که حسن بن علی العسکری(ع) هنگام فوتش اولادی نداشت". با اندک تأملی در کتاب طبری پی میبریم ابن تیمیه دروغ گفته و طبری چنین چیزی ننوشته است. احادیث مربوط به لزوم زیارت قبر پیامبر (ص) مجعول است! جواز بناء بر قبور
در طول تاریخ، دانشمندان زیادی از شیعه و سنی به نقد عقاید وهابیت دست زده و به شبهات گوناگون آنان پاسخ داده‌اند، یکی از شبهات آنان "مسأله بناء بر قبور" است که موجب تخریب بقیع شد.
این شبهه آنان را صریح آیه 21 سوره کهف دفع می‌نماید، که در خصوص ماجرای اصحاب کهف از قول مؤمنانی که می‌خواستند یاد اصحاب کهف را گرامی دارند میفرماید: "لَنَتَّخِذَنَّ عَلَیْهِم مَّسْجِدًا ، بیتردید بر روی قبور آنان مسجدی بنا میکنیم.
بنای بر قبور از نگاه تکریم و محبت: حفظ قبور و آثار خاندان وحی و عصمت ، از جمله مظاهر دوستی واحترام به پیامبر (ص) است . قرآن مجید و سنّت نبوی، مسلمانان را به عشق ورزیدن به پیامبر (ص) و تعظیم و احترام به آن حضرت سفارش کردهاند: "قُلْ إنْ کانَ آبائُکُمْ وَأبْنائُکُمْ وَإخْوانُکُمْ وَأزْواجُکُمْ وَعَشِیرَتُکُمْ وَأمْوالٌ اقْتَرَفْتُمُوها وَتِجارَةٌ تَخْشَوْنَ کَسادَها وَمَساکِنُ تَرْضَوْنَها أحَبّ إلَیْکُمْ مِنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ وَجَهاد فِی سَبِیلِهِ فَتَرَبّصُوا حَتّی یَأْتِیَ اللّهُ بِأَمْرِهِ واللّهُ لایَهْدِی القَوْمَ الفاسِقِینَ ـ بگو: اگر پدران و فرزندان و برادران و همسران و طایفه شما و اموالی که به دست آورده اید و تجارتی که از کساد شدنش میترسید و خانههایی که به آن علاقه دارید، در نظرتان از خداوند و پیامبرش و جهاد در راهش محبوبتر است، در انتظار این باشید که خداوند عذابش را بر شما نازل کند و خداوند جمعیت نافرمان بردار را هدایت نمیکند" و آیات متعدد دیگر در وجوب احترام و دوستی پیامبر اکرم و آل او.
بر همین مبنای بالا بود که وقتی مسلمانان پیکر پاک پیامبر (ص) را در منزل مسقّف آن حضرت به خاک سپردند، سعی کردند تا حد امکان و به هر صورت که میتوانند، منزل آن حضرت را بیارایند و گرامی بدارند، کتابهایی که در زمینه تاریخ مدینه نگاشته شده است، خصوصاً کتاب وفاء الوفاء از "علامه سمهودی" سنی، حاصل آن تلاشها را ثبت و ضبط کردهاند.
بنای کنونی مرقد پیامبر (ص) در سال 1270 هـ. ق. ساخته شد و بحمداللّه تاکنون بدون هیچ گزندی باقی مانده و به فضل الهی خواهد ماند. اگر ایجاد آرامگاه بر روی قبور حرام بود ، مسلمانان آن حضرت را در زمین وسیع و غیر مسقف دفن می کردند.
هنگام ظهور اسلام و در دوران فتوحان اسلامی بناهایی بر قبور انبیاء گذشته وجود داشت. از جمله می‌توان به قبر حضرت داوود(ع) و حضرت موسی (ع) در بیت المقدس اشاره نمود. جالب اینجاست که خلیفه دوم که طبق نظر وهابیون لازمالتباع است ـخود برای انعقاد پیمان صلح به بیت المقدس رفت و پس از تسلط بر آن شهر، اقدامی در راستای از بین بردن این قبور به عمل نیاورد.
وهابیت : نوکر استعمار
کارگزاران اصلی تخریب قبور ائمه بقیع(ع) آمریکاییها و صهیونیستها هستند؛ چراکه آنان فرقه ضاله وهابیت را بنا نهادند و تا امروز پشتیبانی میکنند. با توجه به هجمههای پیدرپی گروه ضاله وهابیت به مقدسات شیعیان، این گروه تنها راه رهایی خود را توهین به مقدسات میدانند و در زمانی که به فراموشی سپرده می شدند با توهین به مقدسات حرمین شریفین بار دیگر ننگی بر پیشانی خود نهادند.
وهابی ها احساس میکنند که با تخریب قبور ائمه بقیع(ع) میتوانند از محبت ائمه(ع) در دل شیعیان بکاهند و آنها را در دید دیگران کوچک بشمارند در حالی که هر چه این کوردلان به چنین جنایتهایی دست بزنند ذرهای از محبت و دوست داشتن اهلبیت(ع) در دلها نمیکاهد و هر روز این محبت در حال افزودن است. زیارت قبور ائمه(ع) به عنوان نشان عبودیت نیست و شیعه تنها خدا را می پرستد، افزود: "با تخریب ظاهری قبور ائمه بقیع(ع) هرگز اعتقادات ما اندکی خدشه وارد نمی شود و عزم ما نسبت به ائمه(ع) راسخ تر می شود.
گران بهاترین آثار تاریخی
در کمتر کشوری به اندازه سرزمین حجاز، آثار مربوط به قرون نخستین اسلام وجود داشته است؛ چرا که زادگاه اصلی اسلام آنجاست و آثارگران بهایی از پیشوایان اسلام در جای جای این سرزمین دیده می شود، ولی متأسفانه، متعصّبان خشک مغز وهّابی، بیشتر این آثار ارزشمند را به بهانه واهی آثار شرک، از میان برده اند و کمتر چیزی از این آثار پرارزش باقی مانده است. قبرستان بقیع مهم ترین قبرستان در اسلام است که بخش مهمی از تاریخ اسلام را در خود جای داده و کتاب بزرگ و گویایی از تاریخ مسلمانان به شمار می آید.
گنبد و بارگاه های بقیع
با سیری کوتاه در کتاب های موجود و تصاویر ارائه شده از سوی سیّاحان و سفرنامه نویسان، این مسئله آشکار می شود که بیشتر قبور بقیع تا پیش از نفوذ تفکر وهابی در عربستان، دارای گنبد و ضریح آهنین، مسی یا نقره ای بوده و کتیبه ها و سنگ نبشته هایی نیز داشته اند که نام و نشان صاحب قبر بر آن ثبت بوده است. با سلطه عوامل وهابیت در سرزمین حجاز، آنان براساس معتقدات خود، به تخریب بسیاری از آثار تاریخی پرداختند. آنها پس از تسلط بر حجاز، به هتک حرمت قبور مقدس بقیع و دیگر بقعه های مدینه، اعم از شهدای احد، حضرت حمزه، عبدالله پدر گرامی رسول خدا صلی الله علیه و آله و نیز بقعه های مکه و دیگر نقاط مشغول شدند.
نخستین مدفون بقیع
نخستین کسی که بنابر فرمایش رسول خدا صلی الله علیه و آله در قبرستان بقیع دفن شد، عثمان بن مظعون، صحابه بزرگوار ایشان بود. پیامبر با دست مبارکشان سنگ قبری را روی قبر وی قرار داد و فرمود: "اهل بیت مرا این جا دفن کنید". هنگامی که مروان، والی مدینه شد، از روی خصومتی که با اهل بیت و صحابه رسول خدا صلی الله علیه و آله داشت، آن سنگ ها را برداشت و قسم خورد که نمی گذارد بر قبر عثمان بن مظعون سنگی باشد، تا به این وسیله شناخته نشود.
استعمار و فرقه های ساختگی
از روش های استعمار در مقابله با اسلام و نفوذ در صفوف مسلمانان، تحریف دین و واژگون کردن اهداف و مقاصد نهایی آموزه های مقدس اسلام است. این ترفند، در قالب ساختن و پروردن فرقه های جدید برای قشرهایی از مسلمانان در مناطق و محدوده های مناسب و سپس ترویج و گسترش آن در جهان اسلام چهره می نماید.
وهابیت، یکی از این فرقه های ساختگی است که با مهارت تمام، به دست استعمار انگلیس بنیان نهاده شد. اهدافی که استعمارگران انگلیسی از ساختن مسلک وهابیت دنبال می کردند عبارت بود از: بدعت گذاری در دین با تحریف حقایق و احکام اسلامی، خنثی کردن آموزه هایی چون جهاد و مبارزه، و نیز ناموجّه جلوه دادن تجمع در اماکن مقدسه و زیارتگاه ها، به عنوان یکی از نمودها و پایگاه های وحدت و قدرت سیاسی مسلمانان و تخریب آنها به بهانه مظاهر شرک و گمراهی.
وهابیت، شبه خوارج
وهابیان از جهتی شبیه خوارجند. خوارج براساس تلقی خاصشان از ایمان و کفر، دیگر مسلمانان را کافر و مشرک می دانستند. وهابی ها نیز براساس تلقی خاصشان از توحید، بسیاری از آداب اسلامی را شرک و کفر می دانند و در نتیجه، معتقدان و عمل کنندگان به این آداب را که همه مسلمانان هستند، مشرک و کافر می پندارند. عقاید وهابیان، عمدتاً نفی باورها و رفتارهای دیگر مسلمانان و اتهام شرک به دیگران است. آنها آدابی مانند توسل به اولیای الهی، طلب شفاعت از آنان، تعمیر و زیارت قبور آن بزرگواران، و نیز ساختن مسجد در کنار قبور را شرک می دانند.
امروزه وهابیت، مهره آمریکایی است. امروز آمریکا و انگلیس و اسرائیل می‌کوشند تا با حمایت از وهابیت، جلوی جنبش‌های بیدارگر اسلامی را بگیرند. آنان می‌کوشند که با رواج تفکّر قشری‌نگر و واپس‌گرای وهابّی، ندای حزب الله لبنان، جنبش‌های مردمی عراق و حماسه‌های حماس را خاموش سازند؛ و آنان می‌کوشند با حمایت از وهابیت، جلوی اتحاد و انسجام اسلامی را بگیرند و آن را به رؤیای دست نیافتنی عالم اسلام بدل سازند!
یکی از گردشگران انگلیسی پس از بازسازی بقیع، ضمن توصیف اماکن زیارتی مدینه منوره در این‌باره می‌گوید: مدینه در سال 1387 تا 1388 و قبل از انهدام مجدد توسط وهابیان سعودی، شبیه استانبول و شهرهای بسیار زیبای سیاحتی جهان بازسازی‌شده بود
منابع:
ناصر مکارم شیرازی، وهابیت بر سر دوراهی، قم، مدرسه امام علی بن ابی طالب علیه السلام
اصغر قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره
جعفر سبحانی، آیین وهابیت
رضا فتح آبادی، نقش استعمار در پیدایش وهابیت،انتشارات روزنامه جمهوری اسلامی
علی اصغر فقیهی، وهابیان، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی
علی اصغر رضوانی، شیعه شناسی و پاسخ به شبهات، تهران،
محمد مطهر، گلواژه (2)، قم
پایان پیام/
نظر شما