واقعه خونین17 شهریور نشانگر مقاومت و شجاعت ملت در برابر ستمگران بود

واقعه‌ خونین‌ 17 شهریور نقطه‌‌ پایانی‌ بود بین‌ ملّتی‌ ستمدیده‌ و رژیمی‌ستمکار، این‌ واقعه‌ نظریه‌‌ امام‌ خمینی‌ را در دروغگویی‌ و فریب‌کاری‌ رژیم‌ به‌ اثبات‌رساند و مردم‌ را برای‌ سرنگونی‌ رژیم‌ مصمم‌تر ساخت‌.

خبرگزاری شبستان// گیلان

 

یکی از تاریخی ترین و ماندگارترین رویدادهایی که منجر به انقلاب اسلامی ایران شد، روز جمعه سیاه، 17 شهریور ماه است که نهال انقلاب با خون های بسیاری در آن روز، آبیاری شد. این روز، عظمتی وصف ناشدنی داشت، به گونه ای که حضور شجاعانه مردم در اعتراض به عملکرد رژیم پهلوی، همه را به شگفتی وا داشت.


هفده شهریور روز ننگ شاه

یکی‌ از نقاط‌ عطف‌ تاریخ‌ انقلاب‌ اسلامی،‌ قتل‌ عام‌ مردم‌ تهران‌ در 17 شهریور در میدان‌ ژاله‌(شهدا) بود. کشتار بی‌رحمانه‌‌ مردم‌ در آن‌ روز تجلی‌ واقعی‌ رژیمی‌ بود که‌ سعی‌ می‌کرد با فریب‌کاری‌ از خود چهره‌ای‌ صلح‌دوست‌، آزادی‌خواه‌ و مخالف‌ با مفاسد بسازد. واقعه‌ خونین‌ 17 شهریور نقطه‌‌ پایانی‌ بود بین‌ ملتی‌ ستمدیده‌ و رژیمی‌ستمکار. این‌ واقعه‌ نظریه‌‌ امام‌ خمینی‌ را در دروغ‌گویی‌ و فریب‌کاری‌ رژیم‌ به‌ اثبات‌رساند و مردم‌ را برای‌ سرنگونی‌ رژیم‌ مصمم‌تر ساخت‌.


سخن حضرت امام خمینی(ره) در رابطه با 17 شهریور

 هفدهم شهریور تکرار عاشورا و میدان شهدا تکرار کربلاست.

 هفدهم شهریور نشانگر مقاومت و شجاعت و ایستادگی ملت در مقابل ستمگران است.

 

مقام معظم رهبری نیز در رابطه با این روز گفتند: روز هفدهم شهریور، آزمایش عجیبی بود که ایستادگی انقلاب را در برابر دشمنان نشان داد. به فرموده ایشان، خون های پاک شهدای عزیز هفدهم شهریور، یک ملت را نجات داد.

 

 پیامدهای رویداد17 شهریور:

 

1-تردید و تزلزل در اراده سیاسی رژیم
اجرای حکومت نظامی که بر اساس نظریه مشاوران امنیتی و ساواک، بهترین سیاست ممکن جهت ‏برقراری امنیت و آرامش تلقی می‏شد، نتیجه عکس بخشید.


انتشار جزئیات رقت‏انگیز مشی توسل به خشونت، نفرت و انزجار ملی علیه حکومت را هرچه بیشتر برانگیخت و بحران و تنش را تا بالاترین حد ممکن افزایش داد و برتردید و دو دلی شاه و ناکارآمدی سیاستهای دولت مهر تایید زد. چرا که شیوه‏های مرسوم اعم از سرکوب و سازش در عمل شکست‏خورده بود.
 

2-تاثیر واقعه‏17 شهریور در مشی مبارزه و خواستهای سیاسی‏مخالفان (اپوزیسیون)

17 شهریور جدایی و شکاف میان حکومت و ملت را عمیق تر کرد و امکان هر نوع پیوستگی یا سازش را از بین برد. دریایی از نفرت و خون میان رژیم و مردم پدیدار گشت که استمرار حکومت پهلوی را در هر شکل و قالبی اساسا از دید مخالفان ناممکن ساخت. در نتیجه مشی مبارزه مسالمت‏آمیز در چهارچوب قانون اساسی به منظور احیای نظام مشروطه بشدت زیر سؤال رفت و دگرگون شد. روحیه تندروی و افراط گرایی در میان طیف های گوناگون مبارز و مخالف فراگیر شد و اضمحلال و انهدام رژیم به شکلی قهرآمیز و انقلابی مورد حمایت قرار گرفت.


3-حکومت نظامی و تزلزل ارتش
حوادث‏17 شهریور و ادامه حکومت نظامی، انسجام ارتش را متزلزل و اراده آن را با تردید مواجه ساخت. استقرار طولانی مدت ارتش در میدان ها و چهار راهها و مراکز مهم شهر از کارآمدی ارتش و توان آن می‏کاست.

 

امام خمینی(س) یک روز پس از17 شهریور در اعلامیه‏ای در نجف خطاب به ملت ایران، شاه را عامل اعلان حکومت نظامی و مسئول مستقیم کشتار مردم دانستند و به ارتشیان هشدار دادند تا در کنار ملت قرار گیرند و از همین زمان با تلاش رهبران محلی انقلاب، بسیاری از ارتشیان به ملت پیوستند.

 

4-امریکا و تحولات پس از17 شهریور

شاه در گفتگو با کارتر حادثه‏17 شهریور را یک طرح شیطانی از سوی کسانی دانست که از برنامه ایجاد فضای باز سیاسی کشور بهره‏مند گشته و از آزادی های اعطاشد علیه وی سوء استفاده نموده‏اند. او خواستار ادامه حمایت های امریکا تا سر حد ممکن شد و هشدار داد در غیر این صورت دشمنانش او را غافلگیر ساخته و بر وی پیشی خواهند جست. کارتر نیز در پاسخ به درخواست های شاه او را از جهات گوناگون مطمئن ساخت.


اما 17 شهریور نخستین زنگ خطر را برای زمامداران امریکا به صدا درآورد. از همین زمان گروهی از سران امریکا به بررسی دقیق تر و بازنگری کارشناسانه در حوزه مسائل ایران ترغیب شدند.


اظهار نظرها و رهیافت های متفاوت آنان در پی نا آرامی های فراگیر در سطح کشور، مقدمه پیدایش دو طرز تفکر و دو خط مشی در ارتباط با ایران از سوی مقامات واشنگتن شد: یکی هواداران مشی مسالمت‏آمیز و طراحان راه حل سیاسی به ریاست ‏سایروس ونس، وزیر خارجه و شخصیت هایی چون ویلیام سولیوان سفیر آن کشور در ایران و دیگری طرفداران خشونت و شدت عمل و سیاست مشت آهنین به رهبری برژینسکی، مشاور امنیت ملی کارتر و با حمایت وزیر دفاع و دیگران که بی‏وقفه تا آغاز کنفرانس گوادالوپ ادامه یافت.


پیامد این نگرش ها و راهکارهای متفاوت آن، سردرگمی هرچه بیشتر آمریکا در امور ایران بود که با توصیه‏های ضد و نقیض به شاه همراه می‏شد و در نتیجه مسیر انقلاب را هرچه بیشتر هموار می‏ساخت.

 

5-هجرت امام از نجف به پاریس

شریف امامی در آغاز تصدی نخست‏وزیری و درباره برنامه‏ها و سیاست های دولت آشتی ملی در مورد بازگشت آیت‏الله خمینی اعلام کرده بود که بازگشت ایشان به کشور بلامانع است. در پی آن در تاریخ‏7 شهریور1357 و پس از تقریبا 15 سال - روزنامه اطلاعات عکس امام را در صفحه اول خود چاپ کرد و از اعزام هیاتی به منظور مذاکره و بازگشت ایشان به نجف خبر داد. اما رهبر انقلاب در همان روز، نخست‏وزیری شریف امامی را «نیرنگ شیطانی شاه‏» خواند و پیشنهاد آشتی با روحانیان را «وعده پوچ و فریبکارانه‏» دانست و مردم را به مقاومت و مبارزه تشویق کرد. با وقوع حادثه‏17 شهریور امام، شاه را مسوول مستقیم کشتار مردم دانست و خواستار انهدام رژیم شاهنشاهی شد.

 

6-گسترش اعتصابات و از پا درآمدن دولت
از مهمترین پیامدهای‏17 شهریور توسعه اعتصابات به شکلی فراگیر در سراسر کشور بود که ضربه‏ای مهلک بر پیکره اقتصادی و نیز حیات رژیم وارد آورد.


مهمترین ویژگی دور تازه اعتصابات که در اندک زمانی پس از کشتار17 شهریور آغاز شد، ماهیت کاملا سیاسی آن بود که با هدف از پادرآوردن رژیم و فلج‏ساختن آن صورت می‏پذیرفت.


منبع:

پژوهشنامه متین شماره 1، نقل از سایت پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی

 

پایان پیام/

کد خبر 65206

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha