گروه مهدویت خبرگزاری شبستان: قرآن کریم در سوره مبارکه قدر می فرماید: «تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ؛ در آن شب فرشتگان و روح به فرمان پروردگارشان برای انجام دادن کارها نازل می شوند.»
از مضمون روایاتی که درباره سوره مبارکه قدر وارد شده اند، استفاده می شود که فرود فرشتگان در شب قدر تنها مربوط به زمان پیامبر صل الله علیه وآله نیست. بلکه هر سال تکرار می شود.
از جناب ابوذر روایت شده است: به رسول خدا صل الله علیه وآله عرض کردم: از لیلة القدر برایم بگویید. آیا فقط در زمان پیامبران بوده که وحی بر آن ها نازل می شده است و وقتی از دنیا رفته اند دیگر شب قدری نیست یا این که تا روز قیامت، این شب ها در هر سالی خواهد بود؟ رسول خدا صل الله علیه وآله فرمودند: «شب قدر تا روز قیامت خواهد بود» (1)
روشن است که هر کسی نمی تواند میزبان فرشتگان الهی باشد و باید بر کسی نازل شوند که در کمالات، نزدیک ترین فرد به خدا و رسول(ص) او باشد؛ زیرا اگرچه اوامر الهی برای رشد و هدایت همه مردم صادر و نازل شده ولی جایگاه نزول آن، قلوب پاک مردان برگزیده بوده است.
کما اینکه در آیه 41 سوره مبارکه زمر به این نکته تصریح شده است: «إِنَّا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ؛ ای رسول این کتاب الهی را ما به حقّ برای (هدایت) خلق بر تو فرستادیم» ا اگر کتاب برای استفاده و هدایت همگان نازل ده (للناس) ولی محل نزول آن، قلب مطهر محمد مصطفی صل الله علیه وآله است. پس از ایشان نیز طبق فرموده پیامبر خدا صل الله علیه وآله قلب امامان دوازده گانه معصوم محل نزول فرشتگان خواهد بود؛ زیرا ایشان فرمودند: «آمنوا بلیلة القدر انها تکون لعلی بن ابی طالب و لولده الاحد عشر من بعدی؛ به لیله القدر ایمان بیاورید که آن بعد از من مخصوص علی بن ابی طالب علیه السلام و یازده فرزند اوست.»(2)
مجموع روایاتی که وجود شب قدر تا روز قیامت و لزوم امام و حجتی که در آن شب ها فرشته ها بر او نازل شوند را تبیین می کنند، هم جایگاه والای امامت و هم لزوم امام زنده و معصوم را در هر زمان اثبات می کنند. چنین فردی در زمان ما، امام دوازدهم، حضرت مهدی (عج) می باشد که در سال 255 قمری متولد شده است و فرشتگان پس از شهادت پدر بزرگوارشان، امام حسن عسکری علیه السلام در شب قدر شرف یاب محضر ایشان می شوند.
پی نوشت ها:
1. الدرالمنثور، ج 6، ص 372
2.الکافی، ج1 ، ص 533
* برگرفته از «پرتوی از آیات مهدوی» نوشته حجت الاسلام محسن قرائتی
نظر شما