به گزارش خبرگزاری شبستان، «شام تایمز» در مقاله ای به قلم «سامی کلیب» نوشت: پس از گذشت هفت سال از جنگ علیه سوریه، اکنون روسیه و آمریکا بیانیه مشترکی را صادر می کنند که بر توافق آن دو و نه اختلافشان تأکید می کند. این بدان مفهوم است که تصمیم پایان دادن به جنگ سوریه قبل از هر چیز یک تصمیم آمریکائی- روسی است که طبیعتا مستند به مقاومت سوریه و متحدانش و فداكاری های بزرگ آنان است. اما اگر هر یک از این طرفین تمایلی به پایان جنگ نداشته باشد، جنگ پایان نخواهد پذیرفت. آیا پایان افسانه داعش در عراق و سوریه تصادفی بوده است؟
با وجود تمام تنش بزرگ بین عربستان سعودی و ایران، روسیه و امریکا در برابر اقدامات «بن سلمان» که اندک زمانی قبل از «انقلاب داخلی» در کشورش از واشنگتن و مسکو بازدید کرد، سکوت اختیار کرده اند. مفهوم این سکوت دال بر این نکته است که هر نوع بلوا و آشوبی در منطقه با هم برابر نیست و مسکو واشنگتن خواهان پادشاهی «بن سلمان» در آینده هستند.
ایران و متحد آن حزب الله همچنان تنها عامل بزرگ نگرانی رژیم صهیونیستی در منطقه هستند. به اعتقاد من ایران برای تحمیل واقعیت جدید سراغ گزینه جنگ نخواهد رفت، زیرا این کشور در گفت و گو مهارت و ابتکار داشته و قطعا به همراه متحد خود روسیه راه خروجی امنیتی و سیاسی خواهند یافت که معادله خاور میانه را بر هم نزند. آمریکا و روسیه در نهایت راه حلی سیاسی تحمیل خواهند کرد که خطر مستقیم را از مرزهای اسرائیل دور می کند.
من فکر نمی کنم که «محمد بن سلمان» دوره پادشاهی خود را با جنگی بزرگ و ویران کننده در منطقه برای برخورد با ایران آغاز خواهد کرد. تمام غوغا و آشوب های کنونی مقدمه ای برای تسویه با ایران است اما او امیدوار است پس از وارد کردن فشار اقتصادی و اعمال تحریم هایی برای تضعیف نقش ایران در منطقه به این حل و فصل دست یابد بنا بر این در لبنان و عراق فشار وارد خواهد کرد تا پس از شکست در سوریه سود خود را در یمن تأمین کند.
من معتقد نیستم که نخست وزیر لبنانی هر اندازه هم که به حمایت محور مقاومت دست یابد از پوست سعودی خود خارج شود و این همان موضوعی است که حزب الله و ایران به زودی آن را تکرار خواهند کرد. این بخشی از بازی درگیری در منطقه است، بازی که پایانی نداشته است تا تحولی بزرگ رخ دهد. عربستان سعودی که «رفیق الحریری» را به عنوان رهبر انتخاب کرد و سپس پسرش «سعد حریری» را به عنوان نخست وزیر پذیرفت، اگر به دنبال ورق زدن برگه خاندان حریری باشد، می تواند ظرف کمتر از دو روز رهبر دیگری را در لبنان جایگزین کند. عربستان سعودی همیشه و همچنان در لبنان نقشی مهمی ایفا کرده و خواهد کرد؛ زیرا این کشور طرحی فراتر از حریری را دنبال می کند.
آری این واقعیتی خشم برانگیز است.
نظر شما