به گزارش خبرنگار شبستان، اسماعیل امینی، شاعر، استاد دانشگاه و منتقد ادبی امروز در نشست تخصصی پژوهشی شعر انقلاب اسلامی که در سالن سلمان هراتی حوزه هنری برگزار شد، گفت: خطایی در شناخت پژوهش وجود دارد که به حوزه دانشگاهی و حوزوی ما سرایت کرده است. فکر می کنیم پژوهش یعنی جستجو در کتاب و اینترنت و افزودن جملاتی به آن مطالب البته پژوهش آماده هم داریم که امروزه خرید و فروش می شود.
امینی با بیان اینکه پژوهش مسئله جدی است، عنوان کرد: اگر سوال، پرسش و نظریه ای نداشته باشیم متوجه نمی شویم در گذشته چه کردیم و در آینده می خواهیم به کجا برویم. ما از ابتدا که بچه ها به مدرسه می روند با پرسشگری کاری نداریم، مطالبی را به عنوان علم در اختیار دانش آموز قرار می دهیم و توقع داریم آنها را بدون تغییر حفظ کند و تحویل ما دهد.
وی تصریح کرد: دوران انقلاب اسلامی یک دوره تاریخی است و آثاری در حوزه شعر، داستان، نقد و نظریههای ادبی چه از طرف دوستداران انقلاب چه از طرف کسانی که منکر ارزش ها بودند و چه از طرف کسانی که اهل سیاست نبودند، آفریده شده است. در این مملکت هشت سال جنگ شده است، چه بگوییم دفاع مقدس بوده و چه بگوییم جنگ به هر حال این اتفاق افتاده و نمی توان منکر آن شد.
این استاد دانشگاه اظهار داشت: آیا اساسا داستان و شعر انقلاب وجود دارد که برساخته ماست که دوستدار انقلاب هستیم؟ آیا این برآیند انتخابی مولفان بوده یا به سفارش دستگاههای حکومتی بوده است؟ به لحاظ محتوایی هم گمان می کنم مهمترین کاری که در حوزه پژوهش های دانشگاهی می تواند صورت گیرد این است که بررسی شود آنچه ظرف 40 سال به عنوان ادبیات انقلاب آفریده شده به لحاظ اندیشه و متون بلاغی ثابت بوده یا تغییر کرده. آیا می توانیم آثار تولید شده در ادبیات انقلاب را دسته بندی کنیم؟ آیا وقتی می گوییم ادبیات انقلاب اسلامی توقع مان این است که همه مولفه ها یک جور حرف بزنند و تحلیل داشته باشند یا اینکه طیف های مختلف فکری، سیاسی و زبانی را می پذیریم؟ آیا به لحاظ ساحت و قالب ها فراروی داشتیم یا خیر؟
دکتر امینی با بیان اینکه برای شناخت وضعیت و شیوه زندگی مردم در هر دوره معتبرترین اسناد نوشته های ادبی هستند نه تاریخی، عنوان کرد: پژوهش کردن در متون ادبی جلوی تحریف را می گیرد. پژوهش کردن می تواند بگوید ارزش هایی که انقلاب اسلامی بر آن متکی بود چه بازتابی در شعر و داستان داشته و آیا تغییر کرده یا نه؟ در مورد قیصر رساله های زیادی در مقطع ارشد و دکتری کار شده است اما حتی یک مورد آنها روش علمی درست ندارد و به نتیجه درست نرسیده است. سالها با قیصر دوستی کردم، گواهی می دهم آنچه در مورد قیصر در این پژوهش ها نوشته شده هیچکدامشان بی تردید هیچکدام هیچ نسبتی با تفکرات و شعر قیصر ندارد.
این شاعر و منتقد ادبی با اشاره به اینکه شعر ایران قبل از انقلاب اسلامی هم دینی بوده است، بیان کرد: عده ای گمان می کنند شعر گفتن در عرصه دین پدیده جدیدی است که بعد از انقلاب ایجاد شده است، این افراد معلومات و سواد ندارند. جریان شعر انقلاب ادامه کاملا منطقی هزار سال شعر فارسی است، زمانی شاعران آرمان ها را در اساطیر جستجو می کردند و می آفریدند. اتفاقی که در شعر انقلاب افتاد این است که آن آدم اسطوره ای و دلخواه شاعران محقق شد آنهم نه یکی و ده تا بلکه بسیار، این آدم ها در اطراف ما آنقدر زیاد بودند که شاعران جا ماندند.
نظر شما