عظمت و شکوه بی‌نهایت ذات الهی سبب حمد اوست

به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام محمدتقی اکبرنژاد رییس مؤسسه فقاهت و تمدن سازی اسلامی در جلسه تفسیر سوره حمد که در مجموعه فرهنگی شهدای هفت تیر برگزار شد، گفت: حمد به معنای ستودن و غیر از شکر است.

وی افزود: زمانی حمد اتفاق می‌افتد که انسان در برابر عظمتی قرار گرفته و بی‌اختیار شروع به وصف آن می‌کند.

حجت‌الاسلام اکبرنژاد با اشاره به اینکه شکر یعنی قدردانی کردن، اظهار داشت: زمانیکه کسی برای دیگری کاری کرده و شخص تشکر می‌کند این را شکر گویند که در برابر نعمت رخ می‌دهد، اما حمد ستایش است، اگرچه مقابل نعمات خداوند در مقام شکر هم می‌شود او را ستود.

رئیس مؤسسه فقاهت و تمدن سازی اسلامی با اشاره به اینکه شکر و حمد به یکدیگر برمی‌گردند اما غیر از هم هستند، بیان داشت: حمد از جمله اذکاری است که در آیات قرآن بسیار آمده است، حمد از صفات عام خداوند است که همیشه و در همه حال گفتن آن مطلوب است.

وی افزود: در کنار اذکار عام ذکر خاص هم داریم توسل به برخی اسماء الهی برای رفع برخی مشکلات خاص است.

حجت الاسلام اکبرنژاد با اشاره به اینکه «الحمد» یعنی هر چه ستایش و تعریف و تمجید است مخصوص خداوند است و دیگران شایستگی این حد تعریف و تمجید را ندارند، ابراز کرد: علت حمد صرف برای الله بوده و نشان از عظمت و شکوه بی‌نهایت او دارد.

رئیس مؤسسه فقاهت و تمدن‌سازی اسلامی گفت: ما نزد هر کس یا هر بزرگی احترام داریم اما مقابل او به خاک نمی‌افتیم بلکه در برابر عظمت و شکوه الله به خاک می‌افتیم.

وی با اشاره به اینکه انسان نیاز به خیر دارد، افزود: گاهی شخصی برای خود بزرگ است اما به شما خیری نمی‌رساند انسان گاهی حتی چنین اشخاصی را به حساب نمی‌آورد اما وقتی خداوند را با ذوق‌زدگی حمد می‌کند نشان از میل قلبی دارد چراکه از خداوند به بندگان دائم خیر نازل می‌شود.

حجت الاسلام اکبرنژاد ادامه داد: انسان کسی را حمد می‌کند که هم الله است هم پرورش دهنده همه عالمیان است، بنابراین حمد ذات فقط به خداوند متعال اختصاص دارد.

رئیس مؤسسه فقاهت و تمدن سازی اسلامی بیان داشت: امیرمومنان امام علی(ع) می‌فرمایند پروردگارا برای فخر من همین بس که تو پروردگار منی، نفس اینکه انسان تصور کند که کسی دارای کمال است برایش افتخارآمیز است که با او باشد.

وی افزود: احرار خداوند را به خاطر شایستگی او عبادت می‌کنند، اما متاسفانه بیشتر ما از ترس عذاب خداوند را عبادت می‌کنیم به عنوان مثال در ماه شعبان روزه بسیار ثواب دارد اما ما فقط ماه رمضان را روزه می‌گیریم.

رئیس مؤسسه فقاهت و تمدن سازی اسلامی در پایان خاطرنشان کرد: حتی کسی هم که از ترس خداوند او را عبادت می‌کند اگر به قلب خود رجوع کند محبت الهی را در وجود خود دارد چراکه خداوند همواره به بنده خود محبت می‌کند.