به گزارش خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام حسن روحانی، رییس جمهور در مراسم اختتامیه سی و پنجمین دوره جایزه کتاب سال و بیست و پنجمین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران که در تالار وحدت تهران در حال برگزاری است، با اشاره به اینکه ورود اسلام نقطه ممتازی برای تمدن ایران و انقلاب، نقطه عطف مهمی در تاریخ ایران بود، گفت: پیش از انقلاب، دوران تحقیر ملت از سوی استکبار و استبداد بود. انقلاب اسلامی زمینه ساز عزت و هویت ملی شد.
وی ادامه داد: دورانی در این کشور، ورود به دانشگاه و فراگیری علوم جدید و هنر، به معنای بی دینی بود؛ انقلاب اسلامی سلیقه های مختلف را متصل کرد و انسجام ساخت؛ الان هم اگر فاصله ای هست باید برداشته شود.
رییس جمهور با اشاره به اینکه انقلاب فضای جدیدی آفرید، تصریح کرد: در این فضا متدینین جامعه وارد عرصه فرهنگ و هنر شدند، بدون تعارف باید بگوییم بخش بزرگی از جامعه ما جامعه مذهبی و متدین و آن‌هایی که اهل مسجد و عبادت بودند متاسفانه به یک دلایلی از هنر فاصله می‌گرفتند و گاهی فرار می‌کردند، حال از هنر تجسمی گرفته و حتی نقاشی و موسیقی، تئاتر و سینما که مذهبیون ما از آن فاصله می‌گرفتند و یک دوره‌ای بود که از دبیرستان و دانشگاه هم فاصله می‌گرفتند.
وی ادامه داد: این مساله دلایل خاص خودش را داشت، متدینین محیط‌ها را مناسب برای جوانان و بچه‌هایشان نمی‌دیدید، یک دورانی بود ورود به دانشگاه به معنای بی‌دینی بود از حوزه اگر کسی به دانشگاه می‌رفت جور دیگری نگاهش می‌کردند. یک زمانی بود که با علوم جدید انس داشتن سخت بود، اگر یک جوان طلبه می‌خواست درس‌های کلاس دبیرستانی بخواند از حوزه و مدرسه اخراجش می‌کردند، خیلی باید مخفی، سری و پشت پرده این کار را انجام می‌داد و کار سختی بود و شرایط، شرایط فاصله‌ها است.
روحانی با اشاره به اینکه انقلاب اسلامی گام جدیدی بود برای ورود متدینین جامعه به عرصه فرهنگ در این زمینه اینگونه توضیح داد: بسیار مهم بود در انقلاب اسلامی که متفکران و فرهیختگان راجع به پایه‌های انقلاب وارد بحث شوند. تا سال 56 کسی فکر نمی‌کرد که حکومت اسلامی درست شود، همه بحث‌ها این بود که مبارزات بدین شکل باشد که رژیم را قانع کنند از برخی از کارهایش دست بردارد و با دین مبارزه نکند، اما سال 56 شرایط مقداری عوض شد و این زمزمه به گوش می‌رسید که طبل نهایی پایان رژیم سلطنی نوازش می‌شود. گاه این صدا به گوش می‌رسید.
وی افزود: این بحث‌ها مطرح می‌شد که حال اگر رژیم سقوط کرد حکومت بعدی اسمش چی باشد، خلافت اسلامی است یا حکومت اسلامی است و در این حکومت مردم چه نقشی دارند و آیا رای مردم در آن دخالت دارد. دهها جلسه در تهران جلساتی بود که شهید مطهری، بهشتی، آیت‌الله موسوی اردبیلی، شهید مفتح و آیت‌الله امامی کاشانی و دیگران حضور داشتند و بحث این بود که اصلا در حکومت آینده اگر تشکیل شد مردم نقش دارند یا خیر؟ و بعد همه این بحث‌ها به یک نحوی وقتی امام در پاریس بود شب‌ها خدمت ایشان نیز مطرح شد و بسیاری از اینها به پاریس می‌آمدند و ساعت‌ها در مورد این موضوعات با امام صحبت و بحث می‌شود.
رییس جمهور با بیان اینکه امام در یک مقطعی در پاریس اعلام کرد که حکومت ما جمهوری اسلامی خواهد بود، گفت:حکومت جمهوری اسلامی دنباله دهها و صدهای ساعت جلسه و بحث عمیق است و من هنوز هم بعد از 40 سال بعضی از آن بحث‌ها را می‌شنوم، یعنی هنوز بعضی نسبت به آن نکات همان تردیدهای چهل سال پیش را دارند و کامل نظر و اندیشه‌ای یکسان نشده است و در عین حالی که همه جمهوری اسلامی و قانون اساسی و رای مردم را پذیرفته‌ایم اما زوایایی وجود دارد. امام برای تاکید بر نقش مردم، شعار حکومت اسلامی را به جمهوری اسلامی تغییر داد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اینکه نوشته عالمان و دانشمندان موجب تحول بزرگ در ایران و انقلاب شد، گفت: ساواک که به خانه ها حمله می کرد، اولین مقصدش جستجوی کتابها بود. کتاب نقش اساسی برای تحول، تحرک نسل ها و ساختن آینده داشته و دارد. کتاب نقش اساسی برای تحول، تحرک نسل ها و ساختن آینده داشته و دارد. انقلاب از اندیشه درست می‌شود، اندیشه‌ای نو است که حرکت نو ایجاد می‌کند که شرایط نو ایجاد و محیط جدید می‌آفریند که در آن محیط جدید هم عقل و هم آینده‌نگری برای مردم ترسیم می‌شود.
روحانی با اشاره به اینکه خدا بزرگترین معجزه اش را کتاب و قرآن نامید، اظهار داشت: نوشتن اندیشه ساز و متصل کننه دیروز و فردای تاریخ است. عظمت انسان به تفکر و قدرت او به بیان است. انقلاب ما نیز انقلاب بیان است و کناب و نویسندگان حلقه وصل گذشته و آینده اند.
وی کتاب را آیینه تمام نمای ملتها در تاریخ دانست و تصریح کرد: امروز رسالت سنگینی بر دوش عالمان و نویسندگان است تا مسایل ضروری و واقعیت ها را برای جامعه بیان کنند. زمانشناسی، لازمه تاثیر اندیشه در جامعه است. چرا بعضی کتابها جاودانه می‌شود ولی برخی در همان چاپ اول دچار مشکل می‌شوند؟ الان کتابهایی می‌بینید مربوط به قرن‌ها پیش؛ حالا کاری به قرآن و صحیفه سجادیه و نهج‌البلاغه که آنها جای خود را دارند نداریم. اما کتاب‌های معمولی متعلق به اندیشمندان و بزرگان، ببینید حافظ کهنه می‌شود یا سعدی و مولانا؛ کهنه نمی‌شوند. به خاطر جسمشان که نیست؛ جسم آنها مثل همه افرارد به زیر خاک رفته است. این چه اندیشه‌ای است که قرن‌ها نورافشانی می‌کند. قرن‌ها جاده را نشان می‌دهد با فلش‌های مختلف. یک شعر حافظ را ده نفر می‌خوانند و ده نوع برداشت می‌کند.
رییس‌جمهور با بیان اینکه باید زمان و موقعیت کشور و انقلاب، دشمنان و دوستان، منطقه و شرایط مختلف را در نظر بگیریم افزود: اهداف بلند و آرمان‌های بلندمان را مدنظر بگیریم و در‌آن مبنا ببینیم که بهترین کدام است که باید بنویسیم و منتقل کنیم. این به معنای آن است که یک اندیشه بلند و دقیقه که همه ابعاد مسئله را می‌بیندالبته همه این بزرگان بیشتر اندیشه‌هایشان را از فرهنگ اسلامی گرفته‌اند. از قرآن و حدیث و کلام پیامبر و معصومین گرفته‌اند ولی بخش‌هایی هم که خودشان فکر کرده اند جاودانه شده است.
روحانی ادامه داد: ما می‌گوییم کتاب را چرا نمی‌خرند و چرا نمی‌خوانند. بخشی تقصیر ماست؛ باید به گونه‌ای بنویسیم و چیزی بنویسیم که مردم تشنه آن هستند. هر چیزی فصلی دارد. ما باید آن را در نظر بگیریم و بر مبنای آن بنویسیم.همن امروز هم در دنیا کتابی چاپ می‌شود که حالا کار ندارم سیاسی باشد یا غیر سیاسی، چاپ می‌شود که مردم صف می‌بندند برای آن. حالا هر کشوری. بر طبق نیاز آن جامعه است. حالا هر نیازی. اگر مطابق نیاز جامعه چیزی نوشتیم حتماً بدانیم مورد استقبال قرار می‌گیرد.
وی با بیان اینکه دولت در این زمینه باید تسهیل‌گر و کمک کننده باشد، اظهار داشت: دو طور می‌شود رفتار کرد. یک اینکه یک مؤلف صاحب نظری کتابی نوشته و ما می‌آویم در جایی به اسم ممیزی؛ حالا چه کسانی ممیزی می‌کنند ان‌شاءالله که همه شایسته و فرهیخته هستند من خبر ندارم. من یک وقتی کتابی نوشته بودم چند ماه در ممیزی گیر کرده بود. پرسیدم گفتم علت چیست؛ چند سوال داشتند و گفتم معنی‌اش این است. یعنی کسی که می‌خواند درک نمی‌کرد معنی جمله چیست.
رییس جمهور با بیان اینکه کتاب باید بخشی از نیازهای جامعه را تامین کند تا مورد استقبال باشد، گفت: اگر از من بپرسند می‌گویم وزارت کشور باید ممیزی‌اش را به انجمن‌های اندیشمندان، نویسندگان، فرهیختگان و ناشران بزرگ واگذار کند. حالا می‌خواهد به اسم خودش هم باشد چون از لحاظ قانونی اذیتش می‌کنند اشکالی ندارد؛ اما ممیزی را به آنها بدهد که دقیق‌تر انجام می‌دهند. این را به اهلش واگذار کنیم. هر چیزی را به اهلش واگذار کنیم موفق تر خواهیم بود.
نظر شما