جای خالی پژوهش در غذاهای ایرانی

خبرگزاری شبستان: یک سرمایه­ گذار در صنف غذا با تاکید بر لزوم پژوهش در غذاهای ایرانی می­ گوید سرمایه­ گذاری بی ­حساب و کتاب بدون پژوهش و خلاقیت در غذاهای ایرانی مهمترین آسیب پیش روی صنف غذاست.

 

 

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان، در شرایط رکود اقتصادی که اغلب سرمایه­گذاران بخش خصوصی با سیلی صورتشان را سرخ نگه­داشته­ اند، به نظر می­ رسد، هنوز دخل یک صنف به راه است و در این مراکز روی پاشنه رونق ولو اندک می ­چرخد، آمار دقیقی از سرمایه ­گذاری در صنف غذا نیست، ولی نیم نگاهی به فهرست رستوران ­ها و مراکز اغذیه­ فروشی در خیابان­ های شهرهای بزرگ و همچنین جستجویی در اینترنت نشان می­ دهد، سرمایه ­گذاران هنوز به سودآوری این صنف اطمینان دارند.

 

عبدالوند، از سرمایه ­گذاران و فعالان سابق صنعت نفت و شرکت فلات قاره در عسلویه که از سال 90 سرمایه ­اش را به صنف غذا منتقل کرده، می گوید که با ورود بخش­ های شبه خصوصی در شرایط تحریم به حوزه نفت ترجیح داده دلارهای نفتی را به ریال ایرانی تبدیل کند و به صنف غذا وارد شود.

 

او در ادامه با بیان اینکه موج ورود سرمایه ­ها به صنف غذا بدون توجه به ظرفیت بازار و آینده این صنف نگران کننده است، می ­افزاید: رستوران سازی و توسعه «فود کورت­ها» به لحاظ رعایت استانداردهای حرفه پیشرفت زیادی داشته است اما به نظرم یکی از آسیب­ های این حوزه عدم پژوهش در غذاهای ایرانی است، ورود به این حوزه در مقایسه با سایر صنوف آسان به نظر می ­رسد اما بقا در آن بسیار اهمیت دارد.

 

وی پژوهش و خلاقیت را حلقه مفقوده صنف غذا در شرایط حاضر توصیف و خاطرنشان می­ کند: رستوران­ سازی در ایران بر محور تقلید است نه پژوهش. سرمایه­ گذاران به جای پژوهش و بررسی دورنمای کار و ملزومات آن، صرفا از روی دست یکدیگر تقلید می ­کنند، روزی که ما تصمیم گرفتیم فضای ایرانی با غذاهای محلی ایرانی ایجاد کنیم، از اولین سرمایه ­گذاران بودیم، اما امروز صدها رستوران با همین ایده وارد بازار شده­اند.

 

عبدالوند که رستوران خونه در مجموعه گردشگری عباس ­آباد را با ایده اولیه سام درخشانی و آروند دشت­آرای، از بازیگران سینما، تئاتر و تلویزیون از سال 90 آغاز کرده، گفت: رمز دوام و بقا در این صنف پژوهش و خلاقیت است، ما هر ماه پژوهش در غذاهای محلی مناطق مختلف کشور در دستور کارمان داریم و تیمی به مناطق مختلف اعزام می ­کنیم تا درباره غذاهای سنتی و خانگی تحقیق کنند و با روش پخت و تهیه آن آشنا شوند.

 

وی می گوید: ما منوی ثابتی نداریم و روزانه غذاهای ما تغییر می ­کند. این روش موجب شده هم اکنون غذاهایی با اسم­ هایی که تاکنون به گوش کسی در کشور نخورده در این رستوران تهیه می­ شود، همین ایام غذایی در این رستوران تهیه می­ کنیم به نام «مامان شهین». این غذا دستپخت خانمی در یکی از شهرستان­ های تهران است که ما نیز به نام همین خانم در ایران معرفی کردیم.

کد خبر 696468

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha