به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان، سوار بر اتوبوس جاده های خاکی که پر از پستی و بلندی است را در می نوردند، پستی و بلندی هایی که حتی اتوبوس نیز حریف آن نیست. تکانه هایی که مسافران را بالا و پایین می اندازد و به چپ و راست پرت می کند.این اتوبوس متفاوت است، مکانی هم که می روند، متفاوت است. حتی مسافران این اتوبوس هم با دیگر مسافران تفاوت دارند. آنان با هر تکانه ای از کوره در نمی روند تا راننده را ماخذه کنند. آنان از ابتدا می دانستند راهی که می روند پر از پستی و بلندی است.اسکان آنان گاه در حسینه هاست، گاه در مسجدی و گاه در خانه ای بزرگ که ظرفیت برای تعداد بالا را داشته باشد. نام آنان را خیّر می گذاریم. آن هم از نوع جهادی، جوانانی هستند که اندیشه نیک دارند. برای خود و دیگران نیک می خواهند.
آنان محرومترین مناطق را انتخاب می کنند، گروه های مختلف می شوند، گروهی آشپزی می کند، گروهی دیگر کار نظافت را بر عهده دارد و گروهی دیگر نیز کار اجرا را. کار آنان سازندگی است. آنان می سازند، مدرسه، مسجد، حمام، خانه و هر چه که روستاهای محروم کم داشته باشند کمک می کنند تا آن فراهم شود.
خیلی از جوانان نیک اندیش دانشجو یا تحصیل کرده هستند، یکی پزشک است، دیگری مهندس، آن یکی معمار است و دوستش وکیل. از سراسر ایران جمع می شوند تا به نبرد فقر و محرومیت بروند.
بسیاری در رفاه کامل هستند اما جای نرم و راحت را کنار می گذارند و سوار کاروان اردوهای جهادی می شوند که همه چیز آن از خورد و خوراک تا جای خواب تنها یک فرد جهادی را می طلبد.آجر برروی آجر می گذارند و مدرسه می سازند تا دانش آموزان مسافت های طولانی و صعب العبور را برای درس خواندن طی نکنند و همانند خیلی از دانش آموزان شهرها، در نزدیکی خانه علم را بیاموزند. می سازند برای فرزندان این مرز و بوم که نبود امکانات و دوری مسیر آنان را از تحصیل بازندارد.
یکی از جوانترین موسسه ها با عنوان «خیریه دانشجویی دست یاری به دشتیاری» در حال فعالیت است. مدیر عامل آن یک دانشجوی جوان دانشگاه علامه طباطبایی است. تنها یک سال است این موسسه را راه اندازی کرده اند و در این مدت در منطقه صفر مرزی با کمک های دانشجویی دو مدرسه را بازسازی و یک مدرسه سه کلاسه را می خواهند بسازند.
حسین علیمردای، مدیرعامل موسسه « خیریه دانشجویی دست یاری به دشتیاری» دراین ارتباط به خبرنگار شبستان می گوید: سال 1393 با منطقه دشتیاری استان سیستان و بلوچستان آشنا شدیم، این منطقه از لحاظ امکانات آموزشی به شدت محروم است. در این منطقه گرفتن دیپلم یک غول بود و دانش آموزان اصلا به کنکور فکر نمی کردند. در یک دهستان این منطقه، ورودی مقطع ابتدایی 800 و 900 نفر بود و در مقطع پیش دانشگاهی تنها 40 نفر تحصیل می کردند. ترک تحصیل 80 درصدی وجود دارد.از این تعداد نیز 5 نفر موفق به کسب دیپلم می شدند. در قالب اردوی جهادی به این منطقه وارد شدیم، از اساتید خبره کنکوری برای آموزش و مشاوره دانش آموزان استفاده کردیم و دیگر در آن منطقه گرفتن دیپلم یک آرزو و غول نیست. درصد قبولی بالا آمده است.امسال هم دانش آموزان فارغ التحصیل درکنکور شرکت کرده اند و رتبه های زیر هزار گرفته اند. در این اردوهای جهادی از ابتدایی تا پیش دانشگاهی آموزش داده می شود. این خیر نیک اندیش تاکید می کند:با بیش از 3 هزار دانش آموز در 100 روز اردوی جهادی کار کردیم. تعداد 70 دانشجو برتر دانشگاه تهران و 20 استاد خبره به دانش آموزان مشاوره و آموزش می دهند.
او ادامه می دهد: سال 1396 موسسه دست یاری دشتیاری را راه اندازی کردیم، این منطقه از دید افکار عمومی و مسئولین دور مانده بود و با ایجاد این موسسه خواستیم تا افکار عمومی را به سمت دشتیاری سوق دهیم. یک پویش راه اندازی کردیم که هر دانشجویی 20 هزار تومان برای ساخت مدرسه یا بازسازی آن در منطقه دشتیاری کمک کرد و تاکنون 170 میلیون تومان پول با همین پویش جمع شده است و با این کمک ها دو مدرسه را بازسازی کرده ایم و ساخت یک مدرسه سه کلاسه برای 70 دانش آموز هم در دستور کار داریم.
او تاکید می کند: برای هر پروژه یک کلیپ تهیه می کنیم و در اختیار خیرین قرار می دهیم. پس از جمع آوری کمک ها و عملیاتی کردن پروژه، مجددا یک کلیپ تهیه می کنیم و به کسانی که کمک کرده اند اطلاع رسانی می کنیم.
نظر شما