به گزارش خبرنگار فرهنگی شبستان، ارتباط یک جامعه با هنرهای تجسمی و بهره مندی از بیان هنری در ارتباطات اجتماعی، موضوعی است که دهه های گذشته در جهان مورد توجه واقع شده. آشناکردن مردم با تاریخ هنر، گسترش فعالیت عمومی موزه ها، تقویت هنر و فعالیت های هنری در شهرها و برگزاری بینال ها و نمایشگاه ها از جمله اقداماتی است که امروزه برای بهره مندی جامعه از فوائد هنر مورد تاکید قرار می گیرد. کشور ما ایران نیز در سال های گذشته شاهد افزایش گالری های هنری، حضور پررنگ تر هنرمندان در نمایشگاه ها و حراجی های بین المللی و توجه بیشتر مدیریت شهری به هنر است اما با این همه، هنرهای تجسمی هنوز مساله عموم جامعه نیست و به جز قشر خاصی آن هم در مرکز کلانشهرها، مردم به هنر نمی اندیشند و از تحولات آن نیز باخبر نمی شوند. برای بررسی این موضوع و پرسش های پیش روی آن با پارسا پاینده هنرمند نقاش به گفتگو نشستیم.
اثر هنری واجد خلاقیت، نوآوری و تفکر می تواند با مردم ارتباط برقرار کند
این هنرمند نقاش در پاسخ به این پرسش که هنرمند باید چگونه اثری خلق کند که همه فهم باشد و به خانه های مردم راه پیدا کند و هنر های تجسمی از گالری های خواص پسند به سطح عام جامعه کشیده شود به خبرنگار فرهنگی شبستان گفت: یک اثر هنری باید دارای حس، ادراک و تصاویر ذهن هنرمند باشد، یعنی هنرمند باید درک اش از دنیای پیرامون را در پس ذهن خود ذخیره کند و آن را در قالب یک اثر هنری خوب با خلاقیت و نوآوری و ایده ای نو برای مردم بیافریند؛ در واقع هرمند کاری کند که دیگران نکرده اند؛ وقتی خلاقیت و نوآوری تفکر پشت یک اثر هنری باشد می تواند با مردم ارتباط برقرار کند، این ارتباط و این تفکر و خلاقیت و نوآوری می تواند بومی خودمان باشد. یک اثر هنری زمانی می تواند با مردم ارتباط برقرار کند که برخواسته از فرهنگ و اقلیم و آن چیزی باشد که در تاریخ گذشته کشور ما وجود داشته، یعنی برای مردم نوستالوژی و خاطره داشته باشد، اما در قالبی نو ارایه شود.
باید از تکرار در نقاشی پرهیز کنیم
وی افزود: من در آثارم سبکی بوجود آوردم و در آن خلاقیت به خرج داده ام و امروز مردم آن را دوست دارند؛ چرا چون مردم اثری را می بینند که تا حالا ندیده اند و کاری را می بینند که دیگری انجام نداده است؛ یک سفیدی مطلق مقوا است که من آمده ام در آن کلاغی و افقی قرار داده ام که مردم با آن ارتباط برقرار می کنند چرا چون بوی فرهنگ و اقلیم خودشان را می دهد، مردم خسته شدند از بس گل و بلبل دیده اند، نقاشی ها همه تکراری شده اند؛ باید از تکرار گذر کرد و به یک حرکت نو و خلاقیت تازه رسید.
ادراک درون اثر هنری می تواند در مخاطب احساس ایجاد کند
پارسا پاینده اظهار کرد: پل گوگن، نقاش امپرسونیست می گوید یک اثر هنری مهم نیست دارای طراحی خوب باشد باید دارای احساس و عاطفه باشد، کاندینکسی نیزاذعان می کندکه یک اثر هنری باید دارای خلاقیت و احساس خوب باشد؛ یعنی هنرمند احساس، عاطفه و عشق اش را بر روی هنر بگذارد و آن طبیعتی که کار می کند روح داشته باشد. هنرمند باید جهان پیرامون اش را تعبیر کند، آن چیزی که در درون گیاه، کوه و درخت هست آن روح را در اثر تداعی کند؛ یعنی حس و ادراک که از تصاویر ذهن هنرمند به اثر وارد می شود همین هم برای مخاطب ایجاد شود و با آن حس بگیرد.
امروزه اکثر گالری ها منفعت طلب شده اند
پارسا پاینده در پاسخ به این سئوال که آیا رسانه ها، گالری دار ها و فروشندگان هنری توانسته اند برای حضور بیشتر آثار هنر تجسمی در میان جامعه تلاش کنند، گفت: گالری ها متاسفانه خیلی کم موفق بوده اند، متاسفانه اکثر گالری ها امروز منفعت طلب شده اند و هیچ حرکتی برای هنرمند و صاحب هنر و عرضه آن نمی کنند؛ یعنی تلاشی نمی کنند، در ایران تعدادی اندک گالری وجود دارند که خودشان هنرمند تجسمی هستند و احساس صاحب هنر را درک می کنند و واقعا تلاش می کنند. اتفاقاتی هم می افتد حراج هایی هم برگزار می شود که در واقع برای گالری دارها و برگزارکنندگان حراج ها منفعت دارد ولی برای رساندن اثر هنری به دست مردم نیست.
گالری ها تنها به دنبال فروش آثار نام های مطرح هستند
این هنرمند نقاش تصریح کرد: ما متاسفانه چیزی به عنوان عرضه آثار هنری در ایران نمی بینیم. در گذشته تعدادی از گالری ها این روند را پیش گرفتند اما سالیان سال است که تلاشی صورت نمی گیرد، اگر این اتفاق می افتاد شاهد این وضعیت وخیم برای هنرمندان نبودیم. متاسفانه امروز گالری ها بیشتر به دنبال مطرح کردن و فروش آثار نام های مطرح هستند تا آثار خوب.
نظر شما