اهداف ترامپ از تضعیف ناتو چیست؟

به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از المیادین، «دونالد ترامپ» از زمان آغاز ماموریت ریاست جمهوری بر متحدان سنتی واشنگتن از جمله کشورهای حوزه خلیج فارس، کره جنوبی و ژاپن از نظر سیاسی و مالی با تهدید و زورگویی فائق آمد به طوری که اروپا برخی نارضایتی ها را از خواسته ترامپ به عنوان نماینده تجاری صنایع تسلیحاتی نشان داده است.

ترامپ از احساسات دشمنانه اتحادیه اروپا و پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) نترسید و به طور مستقیم در موازنات این اتحادیه با اعزام «استیو بانون» مشاور پیشین خود در می 2018 به ایتالیا برای حمایت از نخست وزیر جدید ایتالیا «جوزیپی کونتی» در کمپین انتخاباتی اش دخالت کرد و وی را به کاخ سفید دعوت رسمی کرد؛ این در حالی است که سه کشور اروپایی دیگر انگلیس، فرانسه و آلمان نسبت به حجم مشکلات و سختی هایی که کونتی عامل آن خواهد شد و تلاشش برای شکافت اتحادیه اروپا از داخل آگاهند.

بانون و ترامپ در اظهارات علنی خواستار انحلال اتحادیه اروپا شدند و ترامپ اخیرا نیز استعفای دو وزیر انگلیسی را به علت درنگ «ترزا می»، نخست وزیر انگلیس در خروج از اتحادیه اروپا تایید کرد و این مواضع رسمی با طرح ویژه آمریکا در دیدار با وزیران دفاع اتحادیه اروپا در هفتم ژوئن 2018 میلادی همزمان شد که به تصویت قطعنامه ای برای تقویت دستورالعمل ضد روسیه و تشکیل نیروی نظامی مشترک آتلانیک در شهر نورفولک در ایالت ویرجینایای آمریکا به منظور مقابله با غواص های روسیه که راههای ارتباطی بین اروپا و آمریکا را تهدید می کند و تاسیس مرکز فرماندهی جدید امور لجستیکی در شهر اولم آلمان برای تسریع انتقال نیروها از اروپا در درگیری های آتی منجر شد.  

دونالد ترامپ، یکماه پیش در پیامی تعدادی از کشورهای اروپایی را به افزایش هزینه نظامی فراخواند تا بار مشترک در ناتو افزایش یابد.

نشریه «نشنال انترست» 9 جولای اعلام کرد که ساختار جنگی فعلی ناتو نمی تواند در مقابل حمله به روسیه به کشورهای مجاور لتوانی، لتونی و استونی بایستد و به همین دلیل چک با امکانات دفاعی اروپا و کمک های سیاسی و فکری در آمریکا تقویت شد.

موسسه مطالعاتی «رند» ( RAND ) آمریکا  به عنوان یک نهاد نظامی و اطلاعاتی نتیجه گرفت که وضعیت کنونی مانعی برای اقدام ناتو در دفاع از خاک بیشتر اعضای خود که از نظر جغرافیایی در نزدیکی روسیه است، می شود. این موسسه معتقد است که این ماموریت بازگشت به استراتژی مشابه به دوره جنگ سرد و دکترین دهه 80 با ورود به نبرد هوایی و زمینی و تخصیص هفت تیم نظامی برای مقابله با حمله روسیه است که احتمال دارد ماموریت آن اشغال سریع کشورهای بالتیک کمتر از 60 ساعت باشد.

در همین راستا، وزیران دفاع ناتو پیش از دیدار بین روسای جمهوری آمریکا و روسیه، توافقنامه جدیدی بستند که تا پایان سال 2020 قابل اجرا است و براساس آن حضور 30 هواپیما، 30 کشتی جنگی در اروپا در 30 روز یا کمتر برای مقابله با روسیه است.

اروپایی ها به طور کلی نگرانی و ترس آمریکا از خطر روسیه را درک می کنند؛ به طوری که «اریک فولد» مشاور حزب سرخ در نروژ اخیرا گفت که ترامپ به عنوان نماینده تجاری برای بازار صنایع نظامی آمریکاست و به اروپایی ها برای افزایش بودجه نظامی شان به منظور تجهیزات آمریکا به طور خاص فشار می آورد.

در زمینه امور اقتصادی و انرژی، واردات گاز طبیعی از روسیه به اروپا دلیل دیگری برای حمله آمریکا است که ترامپ به زبان صنایع نفتی و گاز طبیعی برای قانع کردن اروپایی ها به منظور قطع واردات گاز از روسیه به ویژه خطر شمال نورد استریم و جایگزین کردن آن با گاز آمریکایی سخن می گوید.

فارین پولیسی در 10 جولای اعلام کرد: اروپای امروز مشابه اروپای دیروز نیست و نمی تواند از خودش دفاع کند و ترامپ تنها به منافع بزرگ آمریکا و سیاست های سنتی اش توجه دارد.

سبک فریب اعمال شده که ترامپ به صراحت در کتاب خود به عنوان «هنر معامله» آورده است، می خواهد برای پیروزی طرف دیگر را اغوا کند و سپس بر او نیرنگ بزند. در پس ذهن ترامپ، خروج بخشی از نیروهای آمریکا از اروپا مسئله امکان پذیری است، با وجود اینکه با فرماندهان نظامی و نخبگان سیاسی سنتی مخالف است و از این تهدید در هر جایی که لازم باشد برای فشار بیشتر بر کشورهای ناتو استفاده می کند، به ویژه که این مسئله به پیچیدگی ها سیاسی، لجستیکی و موازنه های نیروهای داخلی و عامل زمانی بستگی دارد.

مداخله در افغانستان و لیبی و عراق و سوریه، یک پیام بازدارنده به روسیه از نقطه نظر واشنگتن است به خصوص که کشورهای اروپای شرقی تحت لوای ناتو است و نقش حمایتی برای بقای آن و نوسازی ماموریت آن برای اهداف ضد روسی ایفا می کنند.