به گزارش خبرنگار مسجد و کانون‌های مساجد خبرگزاری شبستان، مسجد جامع تهران یا مسجد عتیق تا قبل از انقلاب اسلامی (سال ۱۳۵۷ خورشیدی) تنها مسجد جامع تهران بوده است اما پس از این تاریخ مساجد متعددی در نقاط مختلف شهر تهران احداث شدند، با این حال مسجد عتیق به دلیل قرارگیری در بافت اصلی شهر تهران، همچنان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
این مسجد در مرکز محله بازار تهران و در نزدیکی مسجد امام خمینی (ره) قرار دارد، از تاریخ دقیق احداث آن اطلاعات دقیقی در دست نیست، اما معماری بخش‌های مختلف آن حاکی از شکل‌گیری تدریجی این بنا در دوره‌های مختلف است، البته همین امر سبب برهم خوردن تعادل و هماهنگی میان بخش‌های مختلف مسجد شده است.
آثاری که در مسجد جامع وجود دارد و به ثبت ملی رسیده است به دوران آل بویه، صفویه و قاجار بازمی‌گردد و با توجه به برگزیده شدن تهران به عنوان پایتخت، بنای مسجد جامع تجدید و توسعه یافته است.
ورودی اصلی مسجد عتیق در سمت غرب از بازار شمالی «چهارسوق بزرگ» قرار دارد و در هریک از گوشه‌های شمال شرقی و جنوب شرقی آن، درِ فرعی وسیله ارتباط مسجد را با کوچه‌ها و بازارهای پیرامون مسجد فراهم می‌کند.
بیشتر بنای ظاهری شبستان این مسجد، به سبک معماری ابتدای دوره اسلامی است، قدیمی‌ترین شبستان آن احتمالاً بیش از هزار سال قدمت دارد که به شبستان «آیت‌الله شاه‌آبادی» معروف است و شبستان دوم که بیش از ۷۰۰ سال عمر دارد، به «شبستان عتیق» معروف است.
شبستان «گرم‌خانه» هم در حدود ۵۰۰ سال قدمت دارد، این شبستان با وسعتی در حدود ۲۰۰۰ مترمربع، بزرگ‌ترین و عظیم‌ترین اثر تاریخی در استان تهران به شمار می‌رود.
مسجد عتیق دارای صحن بزرگی با جهت شرقی ـ غربی است که دو ایوان عظیم و شبستان‌هایی (در عقب ایوان‌ها در ضلع جنوبی) از دوره قاجاریه دارد.
در سال‌های اخیر کتابخانه‌ای در سه طبقه و یک مدرسه علمیه با چند حجره با شیوه معماری جدید به این مسجد الحاق شده است که سبب به هم خوردن هر چه بیشتر تناسب معماری در این مسجد شده است.
نظر شما