به گزارش خبرگزاری شبستان، 15 سال از بمباران‌های شوک‌برانگیز بغداد به دست جرج دبیلو بوش، رییس‌جمهوری سابق آمریکا که منجر به سقوط صدام حسین شد، می‌گذرد. جنگ طولانی‌مدت عراق بالاخره به پایان رسیده اما طمع کشورهای خارجی و نزاع در این کشور برای کنترل منابع نفتی آن همچنان ادامه دارد.
وقتی نیروهای آمریکایی برای اولین بار در مارس 2003 میلادی به عراق لشکرکشی کردند با کشوری مواجه شدند که در نتیجه دهه‌ها تحریم و جنگ چپاول شده بود. در این زمان روزانه تنها یک میلیون بشکه نفت در عراق تولید می‌شد که کسری از تولید نفت در این کشور در اواخر دهه 1980 بود.
عراق ورشکسته شده بود؛ در کشوری که منابع نفتی‌اش با حدود 143 میلیارد و یک میلیون بشکه پنجمین ذخایر بزرگ نفتی جهان به حساب می‌آیند و هنوز ذخایری برابر با 197 میلیارد بشکه نفت در آن قابل کشف است، پزشکان و استادان دانشگاه تنها 50 دلار در ماه حقوق می‌گرفتند اما اکنون همه چیز به طور چشمگیری تغییر کرده است تا آنجا که بر اساس برآورد آژانس بین‌المللی انرژی ،تولید نفت عراق تا سال 2035 میلادی به هشت میلیون و 300 هزار بشکه در روز می رسد که مقدار بسیار چشمگیری برای کشور جنگ زده عراق است.
بنابراین در سال‌های آتی عراق می‌تواند به بزرگ‌ترین منبع برای افزایش فرآورده‌های نفتی جهان و قدرت اصلی در تجارت جهانی تبدیل شود. البته همه این برآوردها با در نظر گرفتن کشف‌های جدید نفتی در سه استان شمالی عراق است که منطقه کنونی کردستان را تشکیل داده و حدود پنج میلیون عراقی در آن زندگی می‌کنند. در این منطقه که بین ترکیه، سوریه و ایران واقع شده است، شرکت‌های نفتی از سال 2006 تاکنون گزارش‌های بسیاری مبنی بر کشف ذخایر نفتی ارایه داده‌اند.
پتانسیل وسوسه‌انگیز نفتی کردستان طمع کشورهای خارجی برای حضور در عراق و ارتباط با اقلیم کردستان را افزایش داده است.
دولت آلمان که پیش از این آموزش پیشمرگه های کرد به بهانه مبارزه با تروریسم و داعش را بر عهده داشت حالا سخن از حضور بیشتر نیروهای کشورش در عراق برای کمک به بازسازی نظامی این کشور می دهد.
وزیر دفاع آلمان در این باره گفت: ما درباره بازسازی یک کشور در تمامی حوزه‌ها صحبت می‌کنیم. عراق نه‌تنها نیازمند ثبات است بلکه به همکاری و رشد اقتصادی نیازمند است.
وی افزود: مقابله با داعش زخم های عمیقی بر پیکرده عراق بر جای گذاشته که نیازمند ترمیم است.
«اورسلا فون» یادآور شد که از سال ۲۰۱۴ تا کنون کشورش حدود ۱.۴ میلیارد یورو در عراق سرمایه‌گذاری کرده است.
واقعیت این است که همه این اقدامات نه برای مقابله با تروریسم ،تامین امنیت عراق یا کمک به اقلیم کردستان و کردها بلکه برای پر کردن جیب هایی است که چشم به نفت عراق دارند.
برای غربی‌ها که در این مدت تنها به فکر پیش‌بردن منافع نفتی و اقتادی خود در عراق بوده اند، اربیل بهترین مکان برای دست و پا کردن و لوکس‌ترین اماکن را برایشان شده است.
مجتمع «روستای انگلیسی» که در سال 2004 میلادی در اربیل ساخته شد به کمپانی‌های خارجی به قیمت 125 هزار دلار فروخته شد و اکنون آنها این خانه‌ها را با قیمت 750 هزار دلار به اهالی منطقه با سود 600 درصد برای خود می‌فروشند.
هتل پنج ستاره «رستانا» مکان دیگری است که اتاق‌های آن با کرایه‌های شبی 400 دلار برای خارجی‌ها رزرو می‌شود و لابی آن مکان برای گردهمایی سرمایه‌گذاران خارجی است.
واقعیت این است که مادامی که نفت در خط لوله‌های عراق جریان دارد غربی‌ها به دنبال تامین منافع نفتی خود از طریق تحکیم روابط با کردستان و حضور بیشتر در عراق هستند.
این شرایط نه فقط آلمان بلکه همه کشورهای دیگری که همراه با آمریکا در 15 سال گذشته در عراق حضور داشته اند را برای ادامه حضور در این کشور و چپاول آن وسوسه می کند.
نظر شما