خبرگزاری شبستان، گروه مهدویت و غدیر: مهدی عجل الله تعالی فرجه، فرزند امام حسین علیه السلام و فرهنگِ انتظار برآمده از فرهنگ عاشورا و انتظارِ حسین دیگری را کشیدن است. این دو پیوندی دیرین و مستحکم با هم دارند. یکی رمز قیام و به پا خاستن شیعه است و دیگری، عامل حفظ و استمرار آن. عاشورا، دریچه ای به انتظار است و انتظار، تجلی آرزوها و آمال کربلا.
انتظار، ثمره کربلاست. بدون کربلا، انتظار بی معناست. یاران مهدی(عج)، همه کربلائیند و در فراز و فرود تاریخ، غربال شده و آب دیده اند. مگر می توان بی عاشورا، انتظار داشت؟ انتظار بی عاشورا، انتظار بی پشتوانه است.
انتظار و عاشورا، دو بال پرواز شیعه است؛ اگر این دو نبود، چشمه غدیر هم می خشکید.
حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه، فرزند و خونخواه امام حسین علیه السلام. اولین کلام امام عصر عجل الله تعالی فرجه، یاد جدشان حسین بن علی علیه السلام است. شعار یاوران قائم آل محمد عجل الله تعالی فرجه، «یالثارات الحسین(ع)» است. یاری اباعبدالله علیه السلام، یاری حجت بن الحسن العسکری علیه السلام است. آن دو بزرگوار(ع) دارای لقب های مشترکی هستند، نظیر: ثارالله، غریب، رانده شده و ... . زیارت عاشورا از خونخواهی امام حسین علیه السلام در رکاب حضرت مهدی(عج) خبر می دهد.
برای همین در فرازهایی از زیارت عاشورا به امامت و مهدویت اشاره شده و خونخواهی امام حسین(ع) با همراهی «امام منصور» طلب می شود و می خوانیم: «فَاَسْئَلُ اللَّهَ الَّذى اَکْرَمَ مَقامَكَ وَ اَکْرَمَنى بِكَ اَنْ يَرْزُقَنى طَلَبَ ثارِكَ مَعَ اِمامٍ مَنْصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و َآلِهِ؛ پس مى خواهم از آن خدائى که گرامى داشت مقام تو را و گرامى داشت مرا بخاطر تو که روزيم گرداند خونخواهى تو را در رکاب آن امام يارى شده از خاندان محمد صلى اللّه عليه و آله».
امام صادق(ع) در حدیثی فرمودند: «خداوند متعال حضرت مهدی(عج) را منصور نامیده است، همانگونه که پیامبر(ص) را محمد(ص) و عیسی(ع) را مسیح نامیده است» یعنی براساس این حدیث، آن امام منصوری که ما می خواهیم تا خونبهای سیدالشهدا(ع) را با ایشان طلب کنیم، امام مهدی(عج) است.
در قرآن نیز آمده است: «وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنٰا لِوَلِیِّهِ سُلْطٰاناً فَلاٰ یُسْرِفْ فِی اَلْقَتْلِ إِنَّهُ کٰانَ مَنْصُوراً»(اسرا/33) «و آن‌کس که مظلوم کشته شده، ما به ولىّ او حکومت دادیم که در کشتن اسراف و زیاده‌روى نکند، که او از جانب ما منصور و مورد حمایت است». در «ینابیع المودّه» در تفسیر این آیه مبارکه آمده است که این آیه دربارۀ امام حسین و حضرت مهدى علیهما السّلام نازل شده است.
فرآیند خونخواهی امام حسین(ع) بعد از ظهور امام زمان(عج) خواهد بود تا خداوند به برکت ایشان و در سایه حکومت مهدوی، خونبهای سیدالشهدا(ع) را بگیرد و این نشان دهنده آن است که برخلاف نظر و خیال باطل امام ستیزان و مهدی گریزان، امامت و مهدویت با شهادت امام حسین(ع) از بین نخواهد رفت و تبار امام دوازدهم(عج) از سیدالشهدا(ع) است و امامت ایشان و آباء و اجدادشان به امامت امام حسین(ع) باز می گردد، یعنی بعد از شهادت ایشان نیز امامت ادامه خواهد داشت.
علاوه بر این، در دعای شریف ندبه که تجدیدعهد با امام عصر(عج) و ابراز ناراحتی از فراق شان است، نیز بخش هایی به جد بزرگوار امام زمان(عج)، سالار شهیدان(ع) مربوط می شود. ندبه کنندگان مهدی(عج)، منتظران منتقم آل محمد(ص) اند تا تقاص خون به ناحق ریخته شده فرزند فاطمه علیهاالسلام را بگیرد و موجب شادی رسول خدا صلی الله علیه و آله شود. صبح جمعه و دعای سوزان ندبه، در فراق امام زمان(عج) و یاد سیدالشهدا علیه السلام است و چه بسا همین یاد امام حسین علیه السلام ، اثری ژرف در صدق و صفای دعاکننده بر جای نهد.
بنابر آنچه رفت، عاشورا، پشتوانه فرهنگی انتظار است و منتظران مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه، پرورش یافته مکتب عاشورا هستند.
نظر شما