وقتی رسانه ملی به جان خودش می افتد/ بازی با احساسات مردم روی آنتن زنده تلویزیون

خبرگزاری شبستان، سرویس فرهنگی، الهام عطائی: این اولین بار نیست که سیما با دستان خودش، اعتماد مخاطبانش را خدشه دار می کند. پس از ماجرای جمع آوری کمک های مردمی در برنامه فرمول یک که در واقع آخرین دستاورد سیما در پروسه بی اعتمادی سازی نسبت به خودش است، برای چندمین بار انتقادهای بسیاری از سوی مردم به سوی تلویزیون روانه شد.

بعد از پایین آمدن قیمت ارز، ویدئوی خوشحالی پدر یک کودک بیمار زنجانی از کاهش نرخ دلار در فضای مجازی منتشر شد و بلافاصله این پدر مهمان سیدعلی ضیاء در برنامه «فرمول یک» شد.

علی ضیا مجری و تهیه کننده برنامه فرمول یک در سخنانی درباره حواشی به وجود آمده گفت:مهمانی به نام افشین ولی خانی داشتیم که در برنامه از مشکلات عدیده ای که برای یافتن داروها و آمپول فرزندش دارد سخن گفت. داروهایی که در داروخانه ها اثری از آنها نیست و فقط در ناصرخسرو و به قیمت گزاف پیدا می شوند و چون فاقد فاکتور هستند، محک که تمام هزینه های درمان علی، پسر او را برعهده گرفته، از پرداخت مبلغ آنها بدون فاکتور عاجز است.

او اذعان می کند که برنامه بدون هیچگونه اعلام تلویزیونی یا زیرنویس شدن شماره کارت آقای ولیخانی و ... به پایان رسید ، در ادامه می گوید: حتی خواسته کمک به این پدر و پسر در فضای مجازی برنامه هم مطرح نشد. بلکه به صورت کاملا خودجوش چهره ها و به تبع آن برخی از مردم، با به اشتراک گذاشتن ویدئوی برنامه و پیدا کردن شماره کارت این پسر بیمار، به یاری او شتافتند. پسری که گرچه دو سال است سرطان را شکست داده اما همچنان باید آمپولی بزند که به سادگی پیدا نمی‌شود و تهیه آن ماهانه ۴ میلیون تومان هزینه در بر دارد. ضمن اینکه مادربزرگ این پسر نیز به بیماری سرطان دچار است. در ادامه، سیل کمک‌های مردمی به حساب علی ولی‌خانی واریز شد، تا اینکه به مبلغ یک میلیارد تومان رسید. این مبلغ توسط پلیس فتا و دادستانی زنجان بلوکه شد تا تکلیف نهایی مشخص شود. پدر زنجانی هم دیروز به برنامه آمد و اعلام کرد این پول را به بیمارستان سرطانی اهدا می‌کند.

اگرچه علی ضیا در اداما تاکید کرد که اصلا و تحت هیچ عنوانی شماره کارتی در برنامه او و حتی فضای مجازی اعلام نشده بود و کمک به این خانواده صرفا با دیده شدن آنها در «فرمول یک» کلید خورد و اکنون همه چیز شفاف و زیرنظر پلیس فتا و دادستانی است همچنان سیل انتقاداتی که به سوی تلویزیون، مدیرانش  و برنامه سازان روانه شده بود به راه خود ادامه می داد.

به نظر می رسد در برنامه های پر بیننده و پرمخاطب تلویزیون با مجری هائی که به واسطه شهرتشان میلیون ها فالور در فضای مجازی و حقیق دارند هیچ تحقیق درست و حسابی برای دعوت از مهمانان صورت نمی گیرد؛ داشتن یک تیم تحقیقاتی پای کار(برای چنین برنامه هائی که گفت و گو محور هستند و بازار افشاگری و انتقاد در آنها داغ داغ است) قطعا از اولین نیازهای ساخت برنامه است.

مهمانی تنها به واسطه یک ویدئو که از خود در فضای مجازی منتشرکرده است به آنتن یکی از پربیننده ترین برنامه های تنها رسانه رسمی و تصویری کشور دعوت می شود، حرف هائی می زند، گلایه هائی می کند و مردم هم تحت تاثیر احساسات در عرض یک روز یک میلیارد تومان پول برای حل مشکلاتش به حساب او واریز می کنند.

بعد از مشخص شدن حقیقت ماجرا و اینکه اعلام می شود برخلاف ادعاهای مطرح شده در برنامه فرمول یک، کودک زنجانی در سال ۹۵ بهبودی کامل پیدا کرد و در حال حاضر درمان دارویی در مورد این کودک صورت نمی گیرد، مردم بار دیگر طعم تلخ بی اعتمادی به رسانه ملی را زیر زبان خود احساس می کنند.

کمی بعد در خبرها اعلام می شود: « بر اساس مستندات موجود در مرکز طبی کودکان این کودک در سال های ۹۴ و ۹۵ به مدت جمعا ۲۶ روز در این بیمارستان بستری و تحت درمان بیماری هوچکین بود و بعد از بهبودی کامل و قطع درمان در حال حاضر تحت نظر اساتید این مرکز است و دارویی مصرف نمی کند .کل هزینه های بیمار در طول مدت درمان در سالهای ۹۴ و ۹۵، ۱۶ میلیون تومان اعلام شد که بیمار از این مبلغ تنها پانصد هزار تومان را پرداخت کرده است و بقیه توسط اعتبارات طرح تحول سلامت پوشش داده شده است هزینه های دیگر بیمار هم توسط موسسه محک پرداخت شده است.»

این پدر زنجانی بعدها در جلسه ای همه حرف های خود را پس می گیرد و می گوید به دنبال جلب کمک برای سایر بیماران سرطانی است و مبلغ جمع شده را به محک اهدا می کند. این جنجال تمام نمی شود و مدیر عامل موسسه محک اعلام می کند در جمع آوری این پول شبهه وجود دارد و بنابراین از پذیرفتن این ملبغ خودداری می کنند.

پس از مشخص شدن حقیقت ماجرا در سایت ها و فضای مجازی گزارش های مختلفی درباره آن منتشر شد؛ یکی تیتر می زند ماجرای پدر و پسر زنجانی ؛ همه چیز دروغ بود! دیگری تیتر زد بی اعتمادی به رسانه ملی تا کجا؟

عده ای پس از مشخص شدن ماجرا امیر مهدی ژوله و پرویز پرستوئی را مقصر شناختند که شماره حساب این خانواده را در پیج شخصی شان گذاشته بودند و این دو بازیگر را متهم کردند به اینکه جزو منتقدان صداوسیما هستند اما از آن سواستفاده می کنند، اما حقیقت این است که این افراد هم خود فریب صدا و سیما و برنامه ای پرطرفدار را خوردند و به اعتبار نام این برنامه و مجری آن بود که اقدام به تشویق مردم برای کمک کردند. 

به گزارش شبستان ، البته این اولین بار نیست که مهمانی به برنامه ای دعوت می شود و بعد در اصل موضوع هزار شک و شبهه ایجاد می شود. پیش از این هم ماجرای دعوت یک نخبه 10 ساله به برنامه «حالا خورشید» جنجال هائی را درست کرد. در این برنامه عنوان شد این کودک طراح خودروهای مفهومی است و از ٣ سالگی کار طراحی خودرو را شروع کرده و نخستین اختراعش در ٨ سالگی بوده است. او مدرسه را به‌طور غیرحضوری می‌گذراند. بیشتر وقتش را صرف طراحی  خودرو و گذراندن کلاس‌های تخصصی مجتمع فنی تهران و جهاد دانشگاهی با دانشجویان می‌کند.

کی بعد زمزمه هائی مطرح شد مبنی بر این‌که ادعاهای این کودک کذب است و تا به حال هیچ اختراعی به نام او در سامانه ثبت اختراعات به ثبت نرسیده، به وجود آمد و این موضوع تا جایی ادامه پیدا کرد که عده‌ای از بیننده‌های برنامه حالا خورشید به شرکت تسلا و ولوو  ایمیل زدند تا متوجه شوند آیا این زمزمه ها حقیقت دارد و دوباره ماجرای اعتراض و بی اعتمادی مردم تکرار شد و رشید پور و برنامه اش مورد اعتراض عده ای از مردم قرار گرفتند.

همین اواخر هم رشید پور میزبان جوانی بود که عنوان شد با مدرک دکتری رفتگر شهرداری است، این جوان  در مدت کوتاهی به واسطه حضورش در برنامه حالا خورشید در فضای مجازی به شهرت رسید. پس از پخش این برنامه امیررضا همایون دولتشاهی  مدیر کل روابط عمومی و امور بین الملل شهردای کرمانشاه در تماس تلفنی با برنامه حالا خورشید اعلام کرد این جوان اولا هیچ رابطه استخدامی با شهرداری کرمانشاه ندارد و به صورت پیمانکاری با شهردای همکاری می کند و بعد هم اعلام کرد با پیگیری ها و استعلام های شهردای مشخص شده او پاکبان و یا همان رفتگر نیست و ناظر است!

امروز در شرایطی قرار داریم که مردم بیش از هر زمان دیگری به همدلی نیاز دارند و به نظر می رسد با چنین اتفاق هائی آنچه که آسیب می بیند اعتماد مردم است.با تکرار چنین اتفاق هائی شاید مردم دیگر برای کمک به کسانی که واقعا نیازمندهستند دست و دلشان بلرزد؛ از اینکه باز هم احساس کنند با احساسات آنها بازی شده است؛ آنهم  روی آنتن زنده تلویزیون  و از سوی تنها رسانه رسمی و ملی کشور!