به گزارش خبرگزاری شبستان، دبیر کمیته بررسی خسارات مازادبر دیه سومین کنگره طب و قضا گفت: مردم در محاکم قضایی با ارائه اسناد و مدارک معتبر میزان خسارات وارده به ویژه هزینه هایی درمان را ثابت کرده و آن را مطالبه می کنند، در حالی که ممکن است هزینه های فوق به مراتب از دیه تعیین شده بیشتر باشد.
محمد حسین میرجلیلی با اشاره به ناکافی بودن مبلغ دیه در جبران خسارات وارده به افراد زیان دیده اظهار کرد: زیان دیدگان با توجه به صدمات ناتوان کننده ناشی از عمل ضارب از انجام فعالیت های زندگی و امرار معاش به صورت موقت و دائم محروم می شوند و مبلغ دیه کفایت زیان های مسلم از کارافتادگی را نمی کند، به ویژه آنکه مبلغ تعیین شده برای دیه کامل، با نقشی که حکم دیه در صدر اسلام داشته و موجب جبران خسارت به طور چشمگیر و قانع کننده می شده، تفاوت فاحش دارد.
به گفته میرجلیلی برخی از صاحب نظران دیه را دارای ماهیت مجازات و گروهی دیگر دارای ماهیت جبران خسارت می دانند، اما دسته سوم نهاد، دیه را دارای هر دو خصوصیت ذکر شده و امری امضائی توسط دین مبین اسلام می دانند.
دبیر کمیته بررسی خسارات مازاد بر دیه سومین کنگره طب و قضا با اشاره به سابقه دیه در اسلام خاطر نشان کرد: دیه در سابقه تاریخی تبدیل کیفر است به خسارت و میزان آن بر اساس دارایی های صدر اسلام (صد شتر یا هزار گوسفند) و این نوع تعیین خسارت، در حدی بوده که موجب کفایت نفس از دست رفته شده و رضایت صاحبین حق را جلب کند.
وی با یادآوری طرح خسارات مازاد بر دیه در کمیته تخصصی این موضوع در سومین کنگره طب و قضا و نتایج آن تصریح کرد: در کمیته بررسی خسارات مازاد بر دیه، مربوط به سومین کنگره سراسری طب و قضا، موضوع خسارات مازاد بر دیه اعم از هزینه های درمان و یا زیان های ناشی از محرومیت دائم یا موقت از شغل و نیز خسارات معنوی طرح شد که در این باب سه نظر کلی مطرح است که هر کدام دارای پشتوانه فقهی و فتوایی است.
میرجلیلی در تبیین نظرات ارائه شده در کمیته بررسی خسارات مازاد بر دیه گفت: عدم مجوز مطالبه خسارات مازاد بر دیه، لزوم جبران مازاد خسارات نسبت به دیه تعیین شده و جبران کل خسارات علاوه بر دیه تعیین شده، سه نظر کلی برای موضوع خسارات مازداد بر دیه هستند.
دبیر کمیته بررسی خسارات مازاد بر دیه سومین کنگره طب و قضا در تشریح لزوم جبران خسارت نسبت به دیه تعیین شده افزود: قایلین این نظر می گویند اگر خسارات فرد از مبلغ دیه تجاوز کند در صورت اثبات ضرر، تنها مبلغ مازاد آن قابل مطالبه است. به عبارتی جبران کل خسارات وارده قسمتی با دیه خواهد بود و قسمتی با مازاد دیه و مطالبه کل خسارت به صورت مستقل از هم موجب استرباح است که در باب جبران خسارت، استرباح جایز نیست.
وی در تبیین جبران کل خسارت علاوه بر دیه تعیین شده نیز اظهار کرد: قائلین این نظر می گویند دیه برای جبران ضرری است که بر نفس عضو واقع شده و اگر فردی به خاطر عمل جانی متحمل هزینه شد به حکم شرع و عقل باید ضرر وارده به تمامی جبران شود.
بنابر گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان پزشکی قانونی، میرجلیلی با اشاره به دیدگاه صاحب نظران در جلسات کمیته خسارات مازاد بر دیه گفت: عموم صاحب نظران حاضر در جلسات با استناد به قواعد فقهی لاضرر، اتلاف، طلب و تسبیب و نیز قوانین آیین دادرسی مدنی جبران خسارات زیان دیدگان را امری عقلایی و مورد تایید شرع و قواعد حقوقی می دانند، به ویژه آن که بسیاری از این خسارات را می توان من باب تعدد موضوع، غیر از دیه دانست، به عبارت دیگر مصداق خسارات مازاد بر دیه نبوده و خساراتی غیر از دیه هستند.
وی تعیین میزان و معیار برای خسارات مادی و معنوی، تعیین هزینه های متعارف درمانی، نقش حکومت و نیز نهادهایی همچون بیمه در جبران خسارت، روش های قضایی و حقوقی در برخورد با مسئله خسارات مازاد بر دیه را از دیگر سوالات این حوزه دانست که باید مورد بحث و بررسی قرار گیرند.
پایان پیام/
نظر شما