خبرگزاری شبستان، سرویس مسجد و کانون های مساجد: ساخت مساجد به عنوان محلی برای نیایش، تجمع و تعامل مسلمانان در طول تاریخ اسلام همواره مدنظر بسیاری از بزرگان دینی و حاکمان و مسئولان کشورهای اسلامی و حتی غیر اسلامی بوده و هست.
وجود جایگاهی برای پرداختن به مسایل اجتماعی و ارتقای ابعاد گوناگون زندگی افراد از جمله زندگی اجتماعی مسلمانان در جوامعی که این گروه در آن ها زندگی می کنند می تواند مأمنی برای افزایش سطح کیفی زندگی این افراد و حتی تمامی کسانی باشد که در این محیط ها اعم از شهرها و کشورها زندگی می کنند و در طول سالیان سال در آن ها به دنیا می آیند و می بالند و زندگی می کنند.
ضرورت پرداختن به وجود مساجد در محیط های اجتماعی گوناگون و افزایش کارکردهای آن ها برای پاسخگویی به نیازهای انسان ها در جوامع مختلف، موضوعی است که همواره در طول تاریخ اسلام بر آن تاکید شده است و در جوامع گوناگون به شکل های مختلفی به انجام رسیده است.
موضوعی که در سلسله نوشتارهای «مساجد و معابر» و «مسجدی ها» به آن پرداخته می شود نگاه کمی دقیق تر به مقوله ایجاد مساجد و نیاز کنشگران اجتماعی به وجود آن ها در اطراف محیط های زندگی افراد و نیز چگونگی نقش آفرینی این اماکن دینی در زندگی امروزی بشر است.
در ادامه به یکی از موضوعات مطرح در زمینه مساجد پرداخته می شود:
جزوه هایش را در دست راستش مرتب می کند و می گوید "مسجد؟" می گویم بله و ادامه می دهد "مساجد دیگر کمتر اقبالی از طرف جوانان دارند" می گویم پس این همه دانشجو در این مسجد دانشگاه هستند پیرند؟ می گوید "نه این که نه این افراد دانشجو هستند بیشتر مساجد بیرون را می گویم."
هزیراوی بانوی دانشجویی است که سال دوم دانشگاه است و به قول خودش اگر وقت داشته باشد یکی از جاهایی که می رود مسجد دانشگاه است اما اعتقاد ندارد که باید هر روز به مسجد برود.
او ادامه می دهد "از وقتی که به دانشگاه آمده ام اگر مسجدی رفته باشم مسجد دانشگاه بوده است چون با حجم درس هایی که در کلاس ها به ما ارائه می شود و تکالیف و پروژه هایی که به ما می دهند دیگر کمتر می توان زمانی را برای مسجد رفتن اختصاص داد."
هزیراوی می گوید "مساجد دانشگاهی در صورتی خوب هستند که در تمام طول روز و در کل در تمامی زمان هایی که دانشگاه ها کار می کنند درشان باز باشد و اینگونه نباشد که بخواهیم پشت درهای آن منتظر بمانیم که کی اذان می شود."
او ادامه می دهد "خیلی وقت هایی که به مسجد می آیم دوست دارم خلوت باشد و سر و صدایی هم نباشد تا بتوانم با خیال راحت نماز و قرآن بخوانم اما خیلی مواقع این طور نیست یا مراسمی در مسجد برگزار می شود و یا دانشجویان سر و صدا می کنند."
کم کم دارد راه می افتد که برود و جزوه اش را دست به دست می کند و ادامه می دهد "به هر حال من سکوت در مسجد را خیلی دوست دارم که البته شاید کمتر در مساجد به ویژه مساجد دانشگاهی آن را بتوان یافت."
او می گوید "بسیاری از مساجد در سطح شهر انگار جایی برای حضور جوانان ندارند چون کارکردها و معماری آن ها منطبق بر نیازهای امروزین افراد جامعه نیست."
نظر شما