ام البنین (س)، بانویی مجاهد و مهجور در تاریخ است

خبرگزاری شبستان – مازندران؛ کم نیستند در اطرافمان که در برهه هایی از تاریخ، نامی مانا را از خود به یادگار گذاشتند.

کم نیستند در اطرافمان که می توانیم از آنها در لحظات زندگی، الگو و سرمشق بگیریم.

کم نیستند در اطرافمان که می توانیم با توسل به آنها، گره ای از مشکلات زندگی خود و دیگران را باز نماییم.

کم نیستند در اطرافمان که می توانیم به داشتن آنها، ببالیم و به شناساندن و معرفی آنها، همت بگماریم چرا که هر شخصی به گذشته و تاریخ، بدهکار است.

نگاهی به تقویم و ورق زدن آن، روزها و اشخاصی را به ذهن متبادر می کند که تاریخ بشریت، مدیون آنها است و چنین افرادی در دین و کشور ما، کم نیستند.

سخن از برخی اشخاص را باید به اهل فن و کارشناسان، سپرد تا بتوان به نقطه مطلوب و هدف، دست یافت و همچنین مهم تر آنکه از آنها برای زندگی، الگو گرفت.

با مراجعه به تقویم در می یابیم که 13 جمادی الثانی، سالروز وفات حضرت ام البنین (سلام الله علیها)، مادر حضرت عباس(علیه السلام)، بانویی مجاهد و فداکار اما هنوز مهجور در تاریخ محسوب می شود و آنچنانکه شایسته او است، بازشناسی و معرفی نشد.

آن شیرزن با توجه به داشتن خواستگاری ثروتمند نظیر معاویه، جواب منفی داد و شوهری از تبار پاکان یعنی علی (علیه السلام) را انتخاب کرد.

حضرت علی (علیه السلام) نیز زنی شجاع و بااصالت را بعد از فاطمه(سلام الله علیها) طلب می کرد که ام البنین (سلام الله علیها) را برگزید و در دامن چنین بانویی، فرزندی چون ابوالفضل العباس(علیه السلام)، پرورش یافت.

حضرت ابوالفضل(علیه السلام) که باب الحوائج نامیده می شوند، فروتنی و ارادت تا پای جان به ولایت و امام زمان خویش را از مادرش ام البنین (سلام الله علیها) آموخت که حاضر نشد، اندکی از آبی که در دستش بود را بدون سیراب شدن امام حسین(علیه السلام) و فرزندان و یاران آن حضرت، بیاشامد.

عشق و علاقه بسیار امام حسین(علیه السلام) و حضرت ابوالفضل(علیه السلام) تا اندازه بود که در بین الحرمین می توان قرار داشتن آنها در کنار یکدیگر و روبروی هم را به خوبی، مشاهده نمود و خوشا بحال کسانی که به زیارت بارگاه آن دو بزرگوار، مشرف شدند و دلدادگی را به نظاره نشستند.

تربیت فرزند بر عهده والدین است و فقدان و کم گذاشتن هر یک بر فرزند، تاثیرات منفی بسیاری را برجای می گذارد تا آنجا که علاوه بر خانواده در نسل و تاریخ نیز، تاثیرگذار است که پرورش خوب امام حسین(علیه السلام) و حضرت ابوالفضل(علیه السلام)، نمونه ای از این مورد مهم است.

حضرت ام البنین (سلام الله علیها) نه تنها یک مادر و یک همسر نمونه بلکه یک مادر شوهر خوب برای عروسش، همسر حضرت عباس(علیه السلام) است و جامعه امروز به وجود چنین زنانی، نیاز دارد که مهر و عطوفت را با شجاعت، در آمیزند.   

سخن و توسل به ام البنین (سلام الله علیها) نه تنها در قالب یک یادداشت بلکه در قالب هزاران یادداشت و مصاحبه، کفایت نمی کند و باید دریاها، جوهر قلم ها شود تا بتوان اندکی از شکیبایی و  نترس بودن آن بانو را نگاشت.

وفات حضرت ام البنین (سلام الله علیها) باید گرامی داشته شود و ولادت آن بانو را نیز باید به طور شایسته، برگزار نمود چرا که ارج و مقام آن حضرت بسیار والا است.

یادداشت: معصومه علیزاده