به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، «هوشنگ جاوید» امروز در نشست موسیقی سنتی در چهار دهه نخست انقلاب که در سالن سلمان هراتی حوزه هنری برگزار شد، گفت: قبل از انقلاب موسیقی اعتراض بسیار کم و در قالب های پیچیده بود. در واقع بیان های نمادی بود که جامعه آن روز با آن ارتباط برقرار نمی کرد اما در انقلاب شعر حماسی می شود و با واقعیت زندگی خود را منطبق می کند. در دهه 60 در موسیقی آثار فوق العاده ای ایجاد شد. در همان دوره ای که موسیقی انقلاب شکل گرفت، انقلاب در موسیقی هم به وجود آمد و این شکل گیری تا سال 65 بود از آنجا به بعد شاهد افول در موسیقی هستیم.
این پژوهشگر موسیقی نواحی و آیینی با بیان اینکه استراتژی و مدیریتی از سوی دولت ها در مورد ارتقای موسیقی نمی بینیم، عنوان کرد: موسیقی در حال حاضر در کشورمان مورد احترام هست اما دغدغه نیست، این اندیشه وجود داشته است که موسیقی نمی تواند در جامعه تاثیر فرهنگی زیاد داشته باشد. نیاز به موسیقی های برانگیزاننده که جامعه را به حرکت درآورد بوده است. هیئت نظارت بر شعر و هیئت نظارت بر موسیقی به وجود آمد، شعرهایی بیرون آمد که ضجه موره بود و به چهره عشق نگاه درستی نشده است؛ عشق آخرین مرحله تحول فکری انسان است.
وی تصریح کرد: در حال حاضر هرچه بد و بیراه است در شعرهای موسیقی می بینیم و متاسفانه ارزش ها به ضد ارزش و ضد ارزش ها به ارزش تبدیل شده است. آهنگ های بی کلام زیبایی داریم که تاثیرگذار هستند. متاسفانه آهنگسازها حمایت نمی شوند و مجبورند طبق سلیقه تهیه کننده عمل کنند.
جاوید خاطرنشان کرد: پیروزی اثر موسیقایی به چهار عامل زبان، نوع موسیقی، محتوا و صراحت بیان بستگی دارد. متاسفانه از دهه 70 به بعد در صراحت بیان و نوع موسیقی دچار مشکل شدیم. اگر هم کاری صورت گرفته، کم و خودانگیخته است، فراموش نکنیم بیگانگان از طریق موسیقی می توانند فرهنگ ما را بشناسند، در حقیقت موسیقی هم هنر است، هم فرهنگ و هم رسانه.
این پژوهشگر موسیقی با ابراز تاسف از اینکه رشته آواز ایرانی در دانشگاه های ایران وجود ندارد، اظهار داشت: چه جشنواره ای برای موسیقی سنتی در کشورمان برگزار شده است؟ در کشوری زندگی می کنیم که شاخص اصلی موسیقی آواز ایرانی است اما در آموزش عالی در هیچ مقطعی رشته آواز ایرانی نداریم.
نظر شما