خبرگزاری شبستان- رشت: سال 1405، هفت سال دیگر از راه می‌رسد. فرارسیدن این سال، می‌تواند روزی برای جشن و شادی مردم رشت باشد. از آن روز یک قرن از تشکیل انجمن شهر رشت، به‌عنوان نخستین شهر برپایه تصمیمات گروهی و مردمی در اداره شهر، می‌گذرد. به‌عبارتی ساده‌تر، هفت سال دیگر قدمت شورای رشت یا همان انجمن شهر در این شهر به یکصد سال می‌رسد. انجمنی که متشکل از منتخبان شهروندان است و مهمترین وظیفه آن نظارت بر عملکرد نهاد شهرداری است. نهادی که ماه‌هاست در رشت، رنگ آرامش به خود ندیده است.
هرچند رشت در کارنامه خود به عنوان یک شهر که همواره اولین‌ها در آن رقم خورده در اذهان عموم مشهور است که مایه فخر و مایه مباهات شهروندانش است، اما طی سال‌های اخیر در بعضی امور دیگر نیز که خوشایند نیستند در سطح کشور رتبه نخست را به خود اختصاص داده است.
بارزترین این رتبه ناخوشایند، نبود ثبات در مدیریت شهری است. مدیریت شهری که میراث نزدیک به یکصدسال مشارکت و اتخاذ تصمیمات گروهی و مردمی را یدک می‌کشد.
اگرچه طی چند سال اخیر بارها حوزه مدیریت شهری رشت دچار تغییرات بزرگ شده اما آنچه که از این تغییرات آسیب دیده، پیکر همان شهری است که نسبت به بسیاری از شهرهای اطراف دچار عقب افتادگی در امور و خدمات است.
آلودگی غیرقابل انکار دو رودخانه شهر، کیفیت پایین حمل و نقل عمومی، نبود چشم‌اندازی واضح برای آینده شهر و بی‌توجهی به پیشرفت شهرهای همسایه و عقب افتادگی رشت از آنها ...همگی نشانه‌هایی است که براحتی به چشم هر شهروند ساکن در این شهر می‌آید.
علاوه بر این، رشت به عنوان مرکز استان گیلان مطمئنا وظایف و مسئولیت های غیرقابل انکاری بر دوش دارد که آن نیز مورد بی‌توجهی قرار گرفته است.
طی 10 ماه گذشته، شورای شهر رشت نتوانسته به دلایل مختلف، فردی را به عنوان شهردار برای این شهر انتخاب کند. اگرچه اعضای شورا بر این عقیده پافشاری می‌کنند که وظایف قانونی خود را به خوبی انجام داده‌اند و وزارت کشور است که منتخبان گزینه تصدی بر شهرداری رشت را به بهانه‌های مختلف تایید نمی‌کند، اما با چنین ادعایی این پرسش در ذهن متبادر می‌شود که چرا وزارت کشور، رشت و انتخاب شهردار آن به عنوان تافته‌ای جدابافته از شهرهای دیگر می‌بیند؟!
با این‌همه با رد صلاحیت سه گزینه منتخب شورا، هم اکنون 11 عضو آن مترصد تعیین گزینه دیگری برای قبول مسئولیت شهرداری رشت هستند. انتخابی که قرار است طی روزهای آینده به سرانجام برسد و رشت، این شهر نیمه‌جان را از سردرگمی درآورد.
حال با چنین سرانجامی که طی 10 ماه گذشته بر رشت گذشته، همه چشم‌ها به سوی کسانی‌است که سوگند خدمت به شهر و شهروندان را خورده‌اند. سوگندی که طبق آن باید منافع عمومی را بر منافع شخصی ترجیح دهند و حال و آینده رشت را به عنوان یک بزرگشهر در آستانه کلانشهر شدن، یک مرکز استان و یک شهر شایسته تاریخ اولین‌ها به همه نشان دهند.
به نظر می‌آید جز انتظار و امید برای انتخابی درست و اصلح که برای شهر و رشتوندان دریچه و چشم‌اندازی روشن و شفاف خواهد داشت، کار دیگری نمی‌توان کرد زیرا که منتخبان شهروندان هستند که در انجمن شهر تصمیم می گیرند و نه دیگر شهروندان.
نظر شما