به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از ستاد مبارزه با مواد م مخدر،«حمید صرامی» گفت: بررسی‌های سبب‌شناسی گرایش به اعتیاد در کشور، بیانگر نقش داشتن همزمان عوامل فردی و عوامل اجتماعی است ولی براساس نتایج فراتحلیل پژوهش‌های انجام شده درخصوص سبب‌شناسی گرایش به اعتیاد در 27 سال اخیر در کشور، بیانگر آن است که سهم عوامل فردی (روانشناختی) نسبت به سهم عوامل اجتماعی (خانوادگی و فرهنگی)، در گرایش افراد به مصرف مواد در اعتیاد دارای تاثیرگذاری بیشتری است.
مدیرکل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدر افزود: در عوامل فردی گویه‌های مختلف، دارای اثر متفاوت در گرایش افراد به مصرف مواد و اعتیاد هستند، به گونه‌ای که عوامل فردی با شاخص اثر زیاد شامل عوامل خودکارآمدی، تنظیم شناختی مثبت، افکار خصمانه، بدنام سازی، سلطه‌پذیری، عزت نفس، دلبستگی دوسوگرا، برانگیختگی، خودکنترلی، حال گرای تقدیرنگر، گذشته گرای منفی، تنظیم هیجانی، روان رنجور خویی، حال گرایی لذت طلب، باز بودن نسبت به تجربه، سلامت روان، هویت زودرس، ادراک خطر، تنظیم شناختی منفی، نگرش نسبت به مواد، جنسیت، سابقه مصرف و نوع مواد، رشته تحصیلی، اهمال کاری تحصیلی، عوامل فردی با شاخص اثر متوسط شامل بی‌اعتمادی، وابستگی، قصد مصرف موادمخدر، هویت سردرگم، ویژگی‌های شخصیتی، خودکنترلی، ذهن آگاهی، احساس پوچی و بی ارزشی، رانندگی پرخطر، احساس تنهایی، باورهای غیرمنطقی، شغل، برون ریزی خشم و بیان خشم در اعتیاد نقش داشته‌اند.
مدیرکل دفتر تحقیقات افزود: عوامل فردی با شاخص اثر کم شامل آموزش تصمیمگیری، ویژگی‌های شخصیتی (خود راهبری و نوجویی)، تعامل بین سلامت روان و ویژگی‌های شخصیتی، سال تحصیلی، واکنش عاطفی، باورهای فراشناختی، کنترل‌ناپذیری فکر در گرایش به اعتیاد نقش دارند، ضمن آنکه سهم عوامل اجتماعی نیز دارای اثر متفاوت در گرایش به اعتیاد داشته به طوری که عوامل اجتماعی با شاخص اثر زیاد شامل سبک فرزندپروری خانواده، حمایت افراد مهم، پیوند افتراقی، مشارکت زنان در پیشگیری، سابقه مصرف مواد در خانواده، شغل، نوع مواد و وضعیت اقتصادی، عوامل اجتماعی با شاخص اثر متوسط شامل التزام، عملکرد خانواده در حل مسئله، محتاط بودن، مقبولیت سازمان‌های آموزشی، توجه‌طلبی، سرمایه اجتماعی، پیوستگی فعلی، دوستان مصرف کننده و خانواده از هم گسیخته و عوامل اجتماعی با شاخص اثر کم شامل بیکاری، تبعیت جویی، ریاست‌طلبی، مشغولیت و فرصت افتراقی در اعتیاد نقش داشته‌اند.
صرامی تاکید کرد: با توجه به نتایج این پژوهش کاربردی انتظار می‌رود دستگاه‌های فرهنگی و پیشگیری کشور نسبت به تقویت سیاست‌ها و برنامه‌های پیشگیری از مصرف مواد در سطح فردی با آموزش مهارت‌ها در ابعاد مختلف نسبت به اقتدارافزایی، ارتقاء قابلیت‌ها و توانمندیها با اولویت نوجوانان کشور گامهای جدیتری بردارند.
وی؛ نقش مراکز مشاوره در مدارس و دانشگاه‌ها را برای پیشگیری از مصرف مواد در نوجوانان و جوانان اساسی تلقی کرد و گفت: اگر از دوران کودکی در مهدکودک‌ها و همچنین در فضای خانواده، آموزش مهارت‌های زیستن ـ چگونه زیستن و با هم زیستن به فرزندان آموزش داده شود و این روند در مدارس و دانشگاه‌ها استمرار داشته باشد، شاهد کاهش گرایش افراد به مصرف مواد در آینده کشور خواهیم بود. بر این اساس فقدان کریکولوم آموزش مهارت‌ها در کشور، زمینه را برای آسیب‌پذیری نوجوانان و جوانان فراهم ساخته لذا ضرورت مداخله موثر نهادهای فرهنگساز در این عرصه مورد انتظار است.
صرامی افزود: یقیناً تقویت آموزش سبک فرزندپروری به والدین به‌منظور ایفای نقش موثر در خانواده، برای 21 میلیون خانواده در کشور می‌تواند در امر پیشگیری از اعتیاد به عنوان عامل مکمل، موثر واقع شود.
وی گفت: متاسفانه به دلیل فقدان آموزش موثر به زوجین برای تفاهم یعنی توانایی تحمل تفاوت‌ها شاهد بروز اختلاف، درگیری، تنش، خشونت، اضطراب، استرس و افسردگی در محصول خانواده یعنی فرزندان هستیم به گونه‌ای که براساس نتایج یک تحقیق شاهد سطوحی از اختلال روان اعم از افسردگی، روان پریشی، پرخاشگری، اضطراب ، افکار پارانوئید و اختلال در هویت بین 28 تا 38 درصد در گروه نمونه 2000 نفری نوجوانان 15 تا 18 سال میباشیم که زمینه را برای مصرف سیگار، مواد و قرص‌های روان‌گردان در برخی از آنان فراهم نموده است.
صرامی تاکید کرد: در کنار مداخلات فردی، بهبود عملکرد خرده نظام‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی تاثیر فزاینده در پیشگیری از گرایش افراد به مصرف مواد و اعتیاد را به همراه دارد.
وی در پایان گفت: انتظار می‌رود هر فرد در هر جایگاه اجتماعی ضمن ایفای نقش موثر در عرصه پیشگیری از مصرف مواد، زمینه را برای سالم‌سازی کشور فراهم کند.
نظر شما