خبرگزاری شبستان-سرویس فرهنگی، لیلا ضامنی: شاید بتوان گفت نقاشی برای کودکان نقش زبان را ایفا می کند و می تواند وسیله ای برای انتقال پیام به محیط پیرامون و والدین خود باشد اغلب کودکان با نقاشی دنیای درونی خویش را آشکار می کنند و از طریق تصاویری که می کشند می توان به دنیای درونی آنها راه یافت؛ برای همین کشف استعداد کودک در به تصویر کشیدن خود و دنیای اطرافش نمی تواند تنها به صورت بداهه باشد باید کودک آموزش ببینید و این آموزش به کشف خلاقیت در وی کمک خواهد کرد اینکه چه آموزشی ببیند و این آموزش در کجا و توسط چه کسانی به وی داده شود امر مهمی است، سیستم آموزش ما کمتر برای پرورش استعداد های هنری کودکان برنامه ریزی کرده است؛ در برنامه های درسی آموزشی تنها یک ساعت در هفته به زنگ هنر اختصاص داده شده است و این ساعت را هم مربیانی پر می کنند که در هنر تخصصصی ندارند و شاید معلم درس دیگری باشند که در ساعت بیکاری به کلاس هنر می آید آیا در این وضعیت کودک می تواند آموزش لازم را ببیند و مهارت هایی را یاد بگیرد؟ خیر فارغ از نظام رسمی اموزشی کلاس های هنری وضعیت متفاوتی دارند بسته به دسترسی مالی خانواده ها و سطح اقتصادی آنها کودکان خود را در کنار آموزش های رسمی که در مدارس می بینند به کلاس های هنری می فرستند که همین کلاس ها درسرنوشت هنری آنها و کشف استعدادهایشان تاثیر دارند البته نباید این را از نظر دور داشت که در مدارس غیر انتفاعی به هنر بیش از آنچه در مدارس دولتی است توجه می شود؛آموزش هنر به کودکان و کشف خلاقیت آنها را با «وحید شیخی یگانه» معلم آموزش هنر به کودکان به گفتگو نشسته ایم که در زیر می آید:
با توجه به اینکه در کشورهای غربی ابزار را به کودک می دهند و کودک شروع به طراحی یا... می کند در حالیکه در کشورهایی مثل چین ساختار به گونه ای است که معلم دست کودک را می گیرد و آموزش می دهد؛ سیستم آموزش هنر به کودکان در کشور چگونه است؟
به طور کلی سیستم خاصی که معلمان موظف به پیاده کردن آن در کلاس باشند برای آموزش هنر وجود ندارد؛ در واقع هر معلمی بنا به توانایی های خود و استعداد و توانایی دانش آموزان سیستم آموزش هنر را در یک کلاس پیاده می کند کما اینکه ممکن است سیستم آموزش در یک کلاس با کلاس دیگر برای یک معلم متفاوت باشد، اما آنچه رایج است دادن وسایل به دانش آموزان و مشاهده عملکرد آنها برای طراحی یا کارهای دیگر بنا به آنچه اموزش داده شده است. یعنی دانش آموز موظف است آنچه معلم طراحی کرده است را روی کاغذ پیاده کند، از این جهت شاید سیستم آموزش ما همانند غربی ها باشد تا شرقی ها.
آیا نظام آموزشی ما می تواند منجر به خلاقیت هنری در کودکان شود؟
مسلما با همین سیستم آموزشی که به آن اشاره کردم باز می توان شاهد خلاقیت دانش آموزان بود چون که برخی از دانش آموزان ذاتا خلاق هستند و نوع آموزش معلم را با گونه ای دیگر پیاده می کنند که معمولا می تواند توجه معلم را برای نوعی نگاه دیگر در بر بگیرد.
در آموزش بویژه هنر نقاشی در کودکان پرسپکتیو مسئله مهمی است،آیا باید به کودک پرسپکتیو یاد داد یا نه؟
بله؛ ذهن کودک هر چند محدود باشد اما می تواند پرسپکتیو را درک کند و یا مقدمه ای برای سالهای بعد باشد.
آشنایی کودکان با محیط های هنری چقدر می تواند در پرورش هنری آنها تاثیر گذار باشد؟
تاثیر بسیار زیادی دارد؛ آموزش هنر مانند آموزش فوتبال است چرا که یک بازیکن نونهال فوتبال دوست دارد که با بهترین بازیکن ها و نحوه بازی آنها اشنا شود و خود و توانایی هایش را با آنها بسنجد.
آیا بردن کودکان به گالری های هنری می تواند در نگاه کودکان به زندگی و هنر تاثیر گذار باشد؟
بله قطعا می تواند اثر گذار باشد.
آیا منعی برای بردن کودکان به گالری ها وجود دارد، اگر مواردی هست ذکر کنید ؟
در شهری که دانش آموز و مدرسه در آن قرار دارد منعی نیست، اما در شهرستان و سپس بردن دانش آموز به شهری مانند تهران برای دیدن گالری منع وجود دارد.
نظر شما