صبر، آرامش و دوری از تعلق دنیوی از ویژگی‎های آیت الله حسینی شاهرودی بود

حجت الاسلام والمسلمین «سید مجتی حسینی شاهرودی» در گفتگو با خبرگزاری شبستان در قم، درباره ویژگی های علمی آیت الله «سید محمد حسینی شاهرودی» تصریح کرد: در مقام تحقیق و تدقیق از فقهای منحصر به فرد بودند.

فرزند آیت الله حسینی شاهرودی افزود: ایشان در همه  ابواب فقه کار کرده و فقه شان نیز همانند مکتب اصولی مرحوم پدرشان، مستند بر اصول بود. پدرشان از شاگردان برجسته میرزای نائینی بود و بر این اساس بود که این مزیت به ایشان نیز منتقل شده بود.

وی از آرامش و توکل به عنوان دو ویژگی مهم اخلاقی آیت الله حسینی شاهرودی نام برد و گفت: آرامش، توکل به خدا، تسلیم در برابر اراده پروردگار و خلق و خوی مهربان از ایشان یک شخصیتی همانند ساحل آرامش ساخته بود. هر که لحظاتی در کنار ایشان می نشست این آرامش را احساس می کرد.

حجت الاسلام والمسلمین حسینی شاهرودی ادامه داد: این عالم فقید از صبر مثال زدنی برخوردار بود و در طول دوران بیماری هیچگاه گله و شکایتی نداشت و سختی را بر زبان جاری نمی کرد بلکه هر وقت از حال ایشان سوال پرسیده می شد، الحمدلله می گفت و این کلمه از زبانشان دور نمی شد.

وی با اشاره به اینکه تلفیق زندگی شخصی و سیره علمی از آیت الله حسینی شاهرودی شخصیتی الگو وار ساخته بود از طلابی که می خواهند وارد فضای علمی حوزوی شود خواست به چنین الگوهایی تمسک جویند.

فرزند آیت الله حسینی شاهرودی درباره دلایل گمنامی این عالم فقید اظهار داشت: ایشان به شدت از تعلق به امور دنیوی دوری می کرد و حتی اجازه چاپ و نشر عکس خود را نمی داد. 25 سال پیش وقتی طلبه جوانی بودم به درخواست های مکرر مقلدان از ایشان خواستم که عکس گرفته و منتشر کنند اما ایشان می گفتند که نباید وجوه شرعی را در این راه مصرف کرد.

وی افزود: بنده با پول شهریه اقدام به چاپ عکس ایشان کردم و هنگامی که متوجه شدند این عکس ها را با هزینه شخصی چاپ کرده ام، اجازه انتشار دادند.

حجت الاسلام والمسلمین حسینی شاهرودی خاطرنشان ساخت: عدم تعلق ایشان به امور دنیوی و توکل به خدا چنان عجیب بود که در سختی هایی که همه مردم وحشت می کنند، کاملا در آرامش قرار داشتند.

وی ادامه داد: در دوران جنگ تحمیلی که جنگنده های دشمن به بمباران شهر قم می پرداختند ایشان کاملا آرامش داشتند و هیچگاه از خانه خارج نمی شدند بلکه به ذکر و تسبیح خدا می پرداخت. محله های بسیاری در قم بمباران شدند اما در آن سال ها محله ما هیچگاه بمباران نشد و به نظر می رسد که این مساله ناشی از دعای ایشان بود.