«خبرگزاری شبستان _ شیروان؛ همه آنها برای ما در یک ترکیب خلاصه میشوند؛ "کودکان کار". بیآنکه بدانیم مشکلات آنان از کجا سرچشمه می گیرد. در سالهای اخیر نهادها، جمعیتها و انجمنهای بسیاری در حمایت از کودکان کار شکل گرفتهاند و در راستای استیفای حقوق از دست رفته این عزیزان مشغول به فعالیت هستند. تأمین و حفظ سلامت کودکان کار از جمله حقوق اساسی و اولیه این عزیران است.
کودکان کار عمدتاً در شرایط نامناسب از نظر ایمنی و بهداشت فعالیت میکنند و در معرض انواع خطرات از جمله آسیبهای جسمی و روانی قرار دارند. «کار» انتخاب آگاهانه کودکان نیست، بلکه نتیجه اجبار و تحمیل شرایط و ساختار نادرست جامعه، به ویژه شرایط بد اقتصادی است. این کودکان، علیرغم ساعتها کار طولانی در شبانهروز ممکن است حتی روزی یک وعده غذای گرم نیز نداشته باشند و این موضوع خود زمینهساز بروز انواع بیماریهاست.
این کودکان به علت شرایطی که در آن قرار دارند به طور معمول پیش از کسب آگاهیهای لازم و شناخت کافی، با مسائل جنسی مواجه میشوند که این امر معضلات و آسیبهای فراوانی را برای ایشان در پی خواهد داشت. کودکان کار همواره به عنوان یکی از چالشها مطرح هستند و زمانی که اسم کودکان کار به میان میآید همه توجهات به سمت بهزیستی و اورژانس اجتماعی سوق پیدا میکند ولی واقعیت امر به این شکل است که میبایست ماشینهای گشت، اورژانس به همراه نیروی انتظامی و شهرداری و نماینده فرمانداری در محل حضور داشته باشند.
اغلب کودکان کار یا متکدیان، مهاجرانی هستند که به شکل فصلی از استانهای همجوار یا اتباع خارجی حضور دارند که این موارد از طریق اورژانس اجتماعی رصد و آمار و اطلاعات آنها همراه عکس و مشخصات گزارش داده میشود و سپس با همکاری سایر نهادها پیرامون آنها اقدام خواهد شد.
یکی از مددکاران اجتماعی با بیان اینکه افزایش بیکاری و طلاق عامل مهمی در کار خیابانی کودکان است، گفت: دولت نباید جلوی کار کردن کودکان کار را بگیرد.
«آسیه وطن پرست» گفت: کودکان کار با کودکان خیابانی تفاوت ماهوی دارند، در تعریف دیگر کشورها معمولا از کودکان خیابانی به کودکان بیسرپرستی تعبیر میشود که در خیابان به سر میبرند و به صورت باندی زندگی میکنند و عدم دسترسی به آنها باعث شده تا دولتها در ساماندهیشان ناتوان باشد.
وی افزود: ما در کشورمان کودکان خیابانی نداریم و همه کودک کار هستند، این کودکان یکی از والدین یا هر دو را از دست دادهاند و یا به دلیل مشکلات خانوادگی و کمبود درآمد به سمت کار میآیند. به عبارتی، برای کمک به خانواده مشغول به کار شدهاند و چون معمولا در خیابان به کسب درآمد مشغولند ما از آنها به کودکان خیابانی تعبیر میکنیم.
وطن پرست در بخش دیگری از سخنان خود، اشاره کرد: کودکان کار محصولی از مجموعه علتها هستند، هیچ کودکی بدون داشتن والدین که به دنیا نمیآید و قاعدتاً وقتی کودکان وارد خیابان یا مجموعهای از مشاغل میشوند، در خانواده آنها یک ایرادی وجود دارد.
این استاد دانشگاه می گوید: وقتی پدر یک خانواده از زندان آزاد میشود، علیرغم اینکه مجازات جرم خود را کشیده است، اما برایش سوء سابقه ثبت شده و دیگر نمیتواند شغلی به دست آورد. حال، سرنوشت فرزندان او چه میشود؟
وی با ارائه پیشنهادات خود به دولت، بیان کرد: دولت در مقاطعی کودکان کار را جمعآوری میکند. افزایش بیکاری و طلاق عامل مهمی در کار خیابانی کودکان است، دولت اگر قصد انجام دادن کاری را دارد نباید جلوی کار کردن این کودکان را بگیرد.
وطن پرست به چگونگی حل مشکلات کودکان کار پرداخت و گفت: زمانی مشکل کودکان کار حل میشود که علت روی آوردن آنها به کار بررسی شود، کودکی که نه والدینی دارد و نه سرپناه و... ناچار است کار کند و سرنوشت محتوم او کار، آسیب، تجاوز و اعتیاد است.
وی بیان داشت: اگر کار تولید شود، مشکلات کودکان کار حل میشود. وقتی افراد شغل داشته باشند و درآمدشان کفاف زندگیشان را بدهد دیگر خانواده از هم نمیپاشد و افراد به سمت اعتیاد نمیروند؛ بنابراین دیگر کودک کار نخواهیم داشت. ریشه هر چیزی در کار است و ریشه هر نابسامانی اجتماعی در نبود امنیت شغلی.
این مددکار اجتماعی تصریح کرد کار کودک یعنی دخالت دادن کودکان در فعالیتهای اقتصادی که معمولا با آسیب و بهرهکشی از آنها همراه است و کودکان را از فعالیت اصلیشان باز میدارد، آسیبهای وارده در این روند گستره وسیعی دارد که آسیب جسمی کمترین آن است. کودک کار به دلیل نابسامانیهای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و... از حقوق حقه خود محروم مانده و به اجبار به سمت کار کشیده شده است.
وطن پرست با بیان اینکه مهاجرت نیز یکی از نابسامانیهایی است که باعث افزایش کودکان کار میشود، تصریح کرد: در قوانین کشور ما نیز صراحتا کار کودکان زیر ۱۵ سال منع شده اما چرا هیچکس به آنها توجهی نمیکند؟ چون زیرساختها برای اجرای قوانین وجود نداشته است.
نظر شما