به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، آیت الله جوادی آملی در جمع گروهی از دانشجویان و هیئت های علمی خواهر کشور مصر گفت: همانا خداوند متعال انسان را آفرید و او را گرامی داشت همانگونه که خود می فرماید: ﴿لَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ﴾ این مسئله اول و انسان نیز آفریده خداوند است و نزد او شرافتمند و کریم است و اما مسئله دوم این است که علت این کرامت و شرافتمندی چیست؟ آیا انسان با وجود اینکه از آب و گل آفریده شده ذاتا کریم و بزرگوار است یا به خاطر جنبه معنوی اوست؟ و البته پاسخ، همان جنبه دوم است.
وی ادامه داد:انسان به ذاته بلند مرتبه و کریم نیست بلکه بزرگی و شرافت او به خاطر جنبه دیگر اوست. آن جنبه ای که موجب شرافتمندی و کرامت آدمی شده، چیست؟ خداوند متعال می فرماید: ﴿إِنِّی جَاعِلٌ فِی الأَرْضِ خَلِیفَةً﴾ یعنی علت کرامت و ارزشمندی آدمی این است که وی خلیفه و جانشین خداوند کریم است و بی شک جانشین خداوند کریم نیز نزد خداوند، رفیع و کریم است. خداوند متعال، کریم با لذات است و جانشین «کریم» نیز کریم بالعرض است.
آیت الله جوادی آملی با اشاره به مسئله خلافت و جانشینی افزود: ما باید بدانیم معنای خلافت و جانشینی چیست؟ و پیش از آن که معنای خلافت را ندانیم، نمی توان به معنای کرامت و شرافت پی برد؛ زیرا کرامت آدمی به واسطه خلافت و جانشینی او محقق می شود و این خلافت است که موجب کرامت و ارزشمندی آدمی می شود. لذا در پاسخ باید گفت: خلیفه کسی است که توجهی به نفس خویشتن و هوای نفس خود ندارد بلکه فانی و رها در صاحب مقامِ خویش است و نیز فرمانبردار، نائب، فرستاده و جانشین صاحب منصب و مولای خود است زیرا که خلافت چیزی جز این نیست که خلیفه، نخست دستورات صاحب مقامِ خود را بفهمد و سپس معتقد به آنها باشد و آنها را به کار بندد و در صدد نشر و ترویج شان برآید.
وی تاکید کرد: غربی ها می گویند که هیچ تفاوتی میان زن و مرد نیست و البته دین اسلام نیز بر همین عقیده است، با این تفاوت که غربی ها بر این باورند که انسان مشتمل بر دو جنس است: "زن و مرد" و این دو نیز با هم برابرند در حالی که دین اسلام می گوید: انسان منزه از حالت زنانگی و مردانگی است و میان این دو نظر، تفاوت از زمین تا آسمان است.
وی تاکید کرد: انسان از نگاه خداوند متعال، ملکوتی است و از دیدگاه غربی ها، زمینی است. آدمی همان است که خداوند متعال و فرشتگانش بر او درود و تحیت می فرستند، همان گونه که در سوره احزاب به صراحت می فرماید که خداوند بر رسولش و نیز بر مؤمنینش درود می فرستد: ﴿إِنَّ اللَّهَ وَمَلاَئِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلَّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیماً﴾- ما نیز بر پیامبرش درود و صلوات می فرستیم، سپس در همین سوره می فرماید: ﴿هُوَ الَّذِی یُصَلِّی عَلَیْکُمْ وَمَلاَئِکَتُهُ لِیُخْرِجَکُم مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ﴾ خداوند و فرشتگانش بر ما درود می فرستند از آن جهت که ما خلیفه و جانشین او هستیم نه به این دلیل که آدمی، انسانی است که مشترک با حیوان است، پس مقصود از آدمی، همان انسان به علاوه اشراقیت به سوی خداوند سبحان است؛ زیرا که خود در این باره می فرماید: ﴿نَفَخْتُ فِیهِ مِن رُوحِی﴾ این «یاء» متکلم وحده، مقوّم و شکل دهنده انسانیت آدمی متصل به خداوندی است که منزه از حالت مردانگی و زنانگی است. پس کجا فرمانش را اطاعت می کنید و به کجا می روید؟
مرجع تقلید شیعیان تصریح کرد: بنابر این، زمانی که آدمی، خلیفة الله و جانشین خداوند متعال شد، جز خداوند که صاحب مقام اوست کسی بر او حکمرانی نمی کند؛ هم چنان که خداوند می فرماید: ﴿إِنِ الْحُکْمُ إِلَّا لِلّهِ﴾ به لطف خداوند، مسلمانان از خواب خود بیدار شده اند.
وی خاطرنشان کرد: مولای ما حضرت علی بن ابی طالب (علیه أفضل صلوات المصلّین)، نامه برای اهالی مصر – زمانی که مالک اشتر، والی آن دیار بود – می نویسد و در آن نامه به مالک و نیز مردم مصر، دستوری می دهد و نیز نامه ای مستقل برای مصری ها می نویسد و در آن نامه، با صراحت به مالک می گوید: «فَإِنَّ هذا الدِّیْنَ قَدْ کَانَ أَسِیْراً فِی أَیْدِی الْأَشْرَارِ یُعْمَلُ فِیْهِ بِالْهَوی وَ تُطْلَبُ بِهِ الدُّنْیَا (همانا دین، اسیر دست اشرار گشته و آنان به میل هوای نفس خود در آن تصرف می کنند و بواسطه دین، خواهان دنیا هستند)». قرآن در مصر، اسیر بود، نماز و حج در مصر، اسیر بود و این دین بود که در بند و اسیر بود نه اهل مصر. این سخن، کلام مولای ما امیرمومنان در نامه اش خطاب به مالک اشتر است و این نامه در نهج البلاغه که محمد عبد و از بزرگان مصر بر آن تعلیق و شرحی نگاشته است و می فرماید: «فَإِنَّ هذا الدِّیْنَ قَدْ کَانَ أَسِیْراً فِی أَیْدِی الْأَشْرَارِ».
مفسر قرآن کریم همچنین با اشاره به وضعیت کشور مصر افزود: دین، اسیر دست حسنی مبارک و رؤسای پیش از او بود. پس بر ما و شما و تمامی خواهران و برادران مصری لازم است که دین را از دست این گونه انسان ها نجات دهیم تا کسی همچون حسنی مبارک بر مصر حکمرانی نکند. هم چنان که مولای ما حسین بن علی (علیهما أفضل صلوات المصلّین) فرموده است: هنگامی که ملتی با تدبیر و رأی کسانی همچون یزید اداره شود، فعلی الاسلام السلام (باید فاتحه اسلام را خواند). در این حدیث شریف نفرموده: با نظر و رأی یزید. و مقصودش فقط شخص یزید نبوده است. بلکه فرموده: اشخاصی همچون یزید و عبارت «بمثل یزید» برای تمثیل است نه تعیین؛ زیرا که حکومت فقط از آن یزید و هم کیشان او نبوده است. بلکه اگر شخصی همچون حسنی مبارک هم بر مصر حکومت کند، باید گفت که: فعلی المصریین السلام (باید فاتحه اهل مصر را خواند). بر ما و شماها لازم است که مسلمانان را متوجه سازیم و آنان را آگاه کنیم و به لطف خداوند در جهت رشد و تزکیه آنها بکوشیم.
به گزارش دفتر آیت الله جوادی آملی، وی ادامه داد: بی گمان ما در برابر شهدا و کسانی که جان خود را در راه قرآن و عترت فدا کردند، مسئولیم و هر قطره خونی که در راه خدا ریخته شده، روز قیامت از ما سؤال خواهد کرد. ما در مقابل تمام اسیران در بندِ مصر، مسئولیم. در برابر هر شخصی که به او ظلم شده و یا کشته شده. درباره قیامت، یکجا گفته می شود: ﴿وَقِفُوهُمْ إِنَّهُم مَّسْؤُولُونَ﴾ و در جایی دیگر، خداوند می فرماید: ﴿یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ ٭ وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ ٭ وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ﴾. آدمی در آنجا مسئول است؛ و بدین خاطر حضرت امیرمومنان (ع) فرموده است: «فَإِنَّ هذا الدِّیْنَ قَدْ کَانَ أَسِیْراً فِی أَیْدِی الْأَشْرَارِ یُعْمَلُ فِیْهِ بِالْهَوی وَ تُطْلَبُ بِهِ الدُّنْیَا» و شما خود شاهد بودید که دین، حج و مردم، همگی اسیر بودند. همان گونه که اینک غزه و فلسطین در بندِ اسارت است و خود نظاره گر این فرموده بودید که: «فَإِنَّ هذا الدِّیْنَ قَدْ کَانَ أَسِیْراً فِی أَیْدِی الْأَشْرَارِ یُعْمَلُ فِیْهِ بِالْهَوی وَ تُطْلَبُ بِهِ الدُّنْیَا». و بعدا حضرت (ع) نامه ای دیگر به اهالی مصر (حفظهم الله) نوشت که در آن نگاشته بود: «مَنْ نَامَ لَمْ یُنَمْ عَنْهُ» هر کس که بخوابد، دیگران از او غفلت نمی کنند. ای مصریها! «مَنْ نَامَ لَمْ یُنَمْ عَنْهُ» و این یعنی آن که دشمنان، بیدارند، آگاهند، مطلعند. اگر شما بخوابید، شخص بیداری می گوید: «مَنْ نَامَ لَمْ یُنَمْ عَنْهُ» یعنی دشمن شما خواب نیست. پس آگاه و زیرک باشید و مبادا که غفلت کنید.
وی ادامه داد: پس ثابت شد که انسان، بواسطه خلافتش، کریم و شرافتمند است و آدمی از آن جهت که انسان است، خلیفة الله است. هم چنان که خداوند متعال می فرماید: ﴿وَنَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِی﴾ و نیز گفته شد که انسان از مذکر و مؤنث بودن، منزه است. انسان – از آن جهت که انسان است – برایش هدایت آمده است و جز در برخی تکالیف شخصی، تفاوتی میان زن و مرد نیست. شایسته است که ما و شما میهمانان گرامی بیدار و آگاه باشیم، چه بسا که دشمن، آگاه باشد و خدای ناکرده خود را بر ما تحمیل کند.
پایان پیام/
نظر شما