خبرگزاری شبستان، گروه مهدویت و غدیر: حجت الاسلام «مسعود عالی» طی سخنانی درباره شرایط ظهور حضرت حجت(عج)، اظهار کرد: با این مساله که آیا ظهور نزدیک است یا نیست سه گونه می‌توان برخورد کرد. نخست از طریق پیام‌ها و نکاتی که از سوی عرفا و برخی بزرگان به ما رسیده، برای مثال آنان در مکاشفات امام زمان(عج) را دیده اند و حضرت(عج) فرموده‌اند، ظهور نزدیک است.
این استاد اخلاق ادامه داد: در مورد روش مذکور و اینکه موثر و موثق است دو اشکال را می‌توان مطرح کرد، نخست آنکه کلام آن بزرگ و عارف ممکن است به واسطه‌ها بخورد و یک کلاغ و چهل کلاغ و کم و زیاد می‌شود. آیت‌الله مجتهدی تهرانی تعریف می‌کرد: زمانی در مسجد امین الدوله مرحوم آیت‌الله «حجت کوه کمره ای» مساله‌ای پیش آمد و ما اعلام کردیم که به فتوای آیت‌الله حجت می‌توانید نماز را اینگونه بخوانید. این کلام پخش شد و بعد از چند روز شنیدیم که می‌گویند: در مسجد امین الدوله در فلان شب نماز را پشت سر حضرت حجت خوانده اند!!
وی افزود: وقتی که یک کلاغ چهل کلاغ شود چنین اتفاقاتی می‌افتد، لذا برخی پیام ها که از سوی اولیا و عرفا به ما می‌رسد به دلیل آنکه نقل قول‌ها چندان دقیق نیست قابل اعتماد نیستند، اشکال دوم آن است که آن بزرگ خدمت امام زمان(عج) رسیده است اما او که کلامش برای ما حجت نیست چون معصوم نیست که برای ما حجت باشد بلکه برای خودش حجت است اما برای ما یقین نمی آورد، پس این راه دو اشکال را دارد، نخست آنکه نقل قول‌ها درست نقل نمی‌شود و بعد آنکه حجیت ندارد. انسان نمی تواند در مورد مسایل دینی به هر چیزی تکیه کند.
حجت‌الاسلام عالی تاکید کرد: دومین راهی که انسان می‌تواند زمان ظهور امام زمان(عج) و نزدیک و دوری آن را تشخیص دهد برخی علامت‌های ظهور است، مثل کشتارهای وسیعی در منطقه شامات در آخرالزمان یعنی همین منطقه فلسطین و اردن و سوریه و لبنان، یا مثلا آن روایتی که بسیار در این پیامک‌ها پخش و بعد از مرگ ملک عبدالله پادشاه عربستان بیان شد، چراکه در روایتی از امام صادق(ع) است: «هر کسی مرگ عبدالله را به من ضمانت کند من به او ضمانت ظهور را می‌دهم». پس از آن حضرت(ع) فرمود: اختلافات فراوانی رخ می‌دهد و دیگر حکومت‌ها سالیان طولانی برقرار نخواهد بود و حکومت‌ها زود به زود ساقط می شوند. حال سوال آن است که به این راه چه قدر می‌توان اعتماد کرد.
وی تاکید کرد: این راه سه اشکال دارد. اول آنکه برخی از این روایات از نظر سند قوی نیست، انسان به هر روایتی نمی‌تواند تکیه کند، مثلا همین روایت در مورد مرگ عبدالله که در موردش چندین روایت وجود دارد اما فقط یکی از آنها سند خوبی دارد و باقی از سند ضعیفی برخوردارند، ثانیا دلالت آنها واضح نیست، درست است که گفته مرگ عبدالله اما آیا همان عبدالله است؟ آیا مقصود عبدالله در عربستان است؟ در حال حاضر در اردن هم عبدالله است.
حجت الاسلام عالی ابراز کرد: نکته دیگر تجاوزاتی است که در منطقه شامات رخ می‌دهد، سوال آن است آیا آن کشتارهایی که نزدیک ظهور رخ می‌دهد همین کشتارهایی است که اکنون رخ داده است؟ واقعا چنین نیست، برادر مرحوم علامه حلی مطرح کرد که این عبدالله که در روایت آمده و امام صادق(ع) به او اشاره کردند در واقع عبدالله، آخرین خلیفه عباسی است. پس اشکال دوم دلالت برخی روایات است که شفاف نیست. این اتفاق خطرناکی است که برخی علایم را به طور قطعی تطبیق می کنند.
این پژوهشگر سیره اهل بیت(ع) در ادامه بیان کرد: تطبیق قطعی به این و آن بسیار کار خطرناکی است. ای بسا بسیاری از آنها با اعتقادات مردم بازی کند. لذا اگر هم می خواهیم این علایم را تطبیق دهیم فقط در حد یک احتمال است اما قطعی نیست، این هم اشکال دوم است که دلالت‌اش واضح نیست و بیش از یک احتمال همراهش نیست.
وی ابراز کرد: اشکال دیگر اینکه اگر بخواهیم از راه علایم ظهور را تشخیص بدهیم تکلیفی برای انسان نمی آورد، در منطقه شامات تجاوز رخ می‌دهد و ملک عبدالله می‌میرد. در اینجا تکلیف ما چیست؟ این تکلیف برای من ایجاد نمی‌کند، فرد منتظر باید بداند چه کار کند، این روایات تکلیف ایجاد نمی کند.
حجت الاسلام عالی در ادامه گفت: راه سومی هم در مورد زمان ظهور وجود دارد و آن راه بررسی شرایط ظهور است. آن شرایط را باید بررسی کرد. این بسیار اهمیت دارد. در دعای سلامتی امام زمان(عج): «اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَهِ بنِ الحَسَن...» که میان ما به دعای فرج معروف شده در حالی که دعای «الهی عظم البلا...» دعای فرج است، می خوانیم « حَتَّى تُسْكِنَهُ أَرْضَكَ» یعنی تا زمانی که او را در زمین ساکن کنی در حالی که مردم با رغبت او را پذیرفته‌اند، یعنی شرط آمدن حضرت(ع) آن است که پذیرش با رغبت وجود داشته باشد. حال باید دید که چه‌قدر این شرایط فراهم است.
حجت‌الاسلام عالی در پایان خاطرنشان کرد: در اصول کافی از امام باقر(ع) روایت است که: قرار بود دولت ما اهل بیت و فرج‌مان در سال 70 هجری رخ دهد، اما وقتی که اباعبدالله(ع) در سال ۶۰ به شهادت رسید و آن فاجعه رخ داد و مسلمین آن قدر در انجام وظیفه کوتاهی کردند، دولت ما اهل بیت(ع) عقب افتاد و مقدرات تغییر یافت و به سال ۱۴۰ هجری افتاد. در سال ۱۴۰ نیز وقتی شیعیان کوتاهی کردند و سِرّ ما را فاش کردند فرج ما تا وقتی نامعلوم به تاخیر افتاد. این نشان می‌دهد که باید به شرایط توجه داشته باشیم.
علاقه‌مندان می‌توانند فایل سخنرانی را از اینجا دریافت کنند.
نظر شما