به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، متن پیام به شرح زیر است:
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین و صلّی الله علی جمیع الأنبیاء و المرسلین والأئمة الهداة المهدیین سیّما خاتم الأنبیاء و خاتم الأوصیاء(علیهما آلاف التحیّة و الثناء) بهم نتولّیٰ و مِن أعدائهم نتبرّیءُ إلی الله.
مقدم شما حضار گرامی، آیات، حجج، اندیشوران حوزوی و دانشگاهی, فرهیختگان و نخبگان استان مازندران مخصوصاً نماینده محترم ولیّ فقیه در استان و استاندار محترم و مسئولان عالی‌رتبه این استان را گرامی می‌داریم و از برگزارکنندگان بزرگوار این همایش وزین حق‌شناسی می‌کنیم و توفیق همگان را از ذات اقدس الهی مسئلت می‌کنیم و در ایام خجسته و فرخنده اعیاد بزرگ اسلامی هستیم که عید پربرکت قربان را پشت سر گذاشتیم, میلاد مسعود امام هادی(علیه و علی آبائه الأطیبین) را در پیش داریم و از آستانه بزرگ‌ترین عید مذهبی یعنی عید ولایت غدیر را در روبه‌رو داریم این ایام خجسته را به همه شما بزرگواران تهنیت عرض می‌کنیم از ذات اقدس الهی مسئلت می‌کنیم به برکت این اعیاد, سعادت و سیادت همگان مخصوصاً شما بزرگواران مازندرانی را در سایه عنایت ولیّ عصر(ارواحنا فداه) تأمین بفرماید!
آنچه در این روز به عنوان روز بزرگداشت مازندران در پرتو قرآن و عترت مطرح است آن است که ما به این نکات اساسی عنایت کنیم. اوّلین نکته آن است که هیچ متزمّنی به وسیله زمان شرفمند نشد چه اینکه هیچ متمکّنی به وسیله مکان شرف نیافت بلکه زمان و زمین را آن متزمّن و این متمکّن شرفمند کردند اگر ذات اقدس الهی درباره حرم و سرزمین وحی به نام بلد امین سوگند یاد می‌کند به پاسداشت کسی است که در سرزمین وحی، گیرنده وحی است ﴿لاَ أُقْسِمُ بِهذَا الْبَلَدِ ٭ وَأَنتَ حِلٌّ بِهذَا الْبَلَدِ﴾ اگر وجود مبارک رسول گرامی(علیه آلاف التحیّة و الثناء) در سرزمین وحی نبود مکّه همان صورت گذشته را ادامه می‌داد و بتکده‌ای بیش نبود چه اینکه وجود مبارک آن حضرت وقتی به سرزمین یثرب پا گذاشت آن راه مهد تمدّن کرد, مرکز مدنیّت و دین‌دار و دین‌باوری کرد و شد مدینه.
وقتی نام آن حضرت و یاد آن حضرت در جریان کربلا فراموش شد دوباره مدینه به صورت یثرب برگشت که قاصد کربلا به مردم مدینه گفت: «یا أهل یثرب لا مُقام لکم» بنابراین هر زمانی به وسیله آن متزمّنش مشرّف می‌شود و هر مکانی به وسیله آن متمکّن مشرّف می‌شود سرّ عظمت مازندران و طبرستان و شریف شدن این منطقه وسیع نه برای آب و هوا, نه برای دریا و سلسله جبال البرز، بلکه به وسیله داشتن مردان ولایتمدار, حکما, فقها, بزرگان، فرهنگیان، ادیبان، عالمان فرهیخته این سرزمین بود که این سرزمین را گرامی داشت و اگر اجداد ما دیرتر از مردم ری یا بخشی از مردم جنوب ایران به اسلام نزدیک شدند برای آن دوری جغرافیایی بود وگرنه «بُعد منزل نبود در سفر روحانی» اگر اجداد ما در جنوب ایران زندگی می‌کردند به سرزمین وحی نزدیک‌تر بودند بیش از دیگران و پیش از دیگران به ولایت علی و اولاد علی دل می‌بستند و این فاصله مکانی و صعب‌العبور بودن سلسله جبال البرز باعث شد که اهل بیت (ع) دیرتر به طبرستان و مازندران بیایند و اجداد بزرگوار ما مقداری با فاصله به بارگاه ملکوتی ولایت راه پیدا کنند. از آن وقت علویان و امثال علویان مازندران را مهد قرآن و عترت کردند و هر طاغوتی که سر از طغیان بر آورده بود او را به دیار نیستی فرستادند این شرف ماست که دارای مردان بزرگ بودیم
اولئک آبائی فجئنی بمثلهم ٭٭٭ إذا جمعتنا یا جریر المجامع
بنابراین ما چون این فخر را داریم که اجداد ما تبار و نیای ما و گذشتگان ما نسبت به خاندان عصمت و طهارت همچنان قرآن, خضوع می‌کردند وقتی در این سرزمین طبرستان نام علی‌بن‌ابی‌طالب(سلام الله علیه) برده می‌شد و آن راوی می‌گفت «قال علیٌّ(ع)» مردم این منطقه همان طوری که در برابر قرآن سکوت داشتند ﴿إِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَأَنْصِتُوا﴾ در برابر پیام اهل بیت هم خضوع داشتند، انصات داشتند، استماع داشتند این فخر برای گذشتگان ما بود این اصل اول.
اصل دوم آن است که بزرگانی که درباره مازندران و طبرستان دست به قلم بردند گفتند عالمان، ادیبان، فقیهان فراوانی از این سرزمین برخاست که در حدّ احصاء نیست قابل شمارش نیست اگر این عظمت برای نیاکان ما بود، وظیفه همه ما مخصوصاً آیات، علمای بزرگ طبرستان، فرهیختگان و نخبگان حوزوی و دانشگاهی وظیفه همه ما این است که حوزه‌ها و مراکز فرهنگی، فکری، دانشگاهی استان پربرکت مازندران را بیش از گذشته تقویت کنیم حوزه‌های این مازندران، دانشگاه های مازندران، مراکز فکری و فرهنگی این منطقه پربرکت ولایتمدار را همچنان پررونق کنیم.
مستحضرید اگر گفتند عالمان، ادیبان، فقیهانی از این سرزمین برخاستند که قابل احصاء نیست آن روز خودکفا بودند مراکز حوزوی بسیار کم بود حوزه به این معنا که در یک نقطه‌ای از مملکت متمرکز شده باشد بسیار کم بود نظامیه‌هایی در بسیاری از منطقه‌ها بعداً پیدا شده ولی حوزه به این معنا که همه مردم یک کشور در یک جا جمع بشوند و حوزه تشکیل بدهند این نبود یا بسیار کم بود.
بنابراین فقهای ما خودکفا بودند، ادبای ما خودکفا بودند و عالمان ما خودکفا بودند و از این جهت لازم است که بزرگان ما فعلاً همین مدار و همین مسیر را ادامه بدهند در تقویت حوزه‌ها بکوشند در تقویت دانشگاه ها بکوشند تا عالمان ربّانی، اساتید بزرگوار متعهّد دینی از حوزه و دانشگاه برخیزد و این منطقه را سرسبز از علم و دانش کنند چون «بلدة طیّبة و ربّ غفور».
اصل سوم آن است که این سرزمین که سرزمین قرآن و عترت است همیشه صداهای بلند داشت و فکرهای ناب و تاب و بلند داشت الآن برنامه اصلی روز ما دو چیز است: یکی توجّه عمیق به بیداری مسلمانهای خاورمیانه که غفلت نکنیم فکر تازه، فرهنگ تازه، رهاوردی از قرآن و عترت به آنها ارائه کنیم تا از مصر تا بحرین و از بحرین تا مصر همانند ایران اسلامی نظام اسلامی تأسیس کنند مبادا بیگانگان آنها را به تأسیس نظام لائیک فرا بخوانند یا به نظام های دیگر گمراه کنند این اوّلین وظیفه ما مازندرانیها و طبرستانیهاست که همسوی با نظام اسلامی در این جهت حرکت کنیم.
دوم: آگاه باشیم که استکبار و صهیونیست در صدد تضعیف این نظام‌اند و گزارش سراسر کذب آژانس نشانه همین توطئه است اگر عزیزان ما از روز باخبر باشند عالم به زمان باشد «لا تهجم علیه اللوابس» اگر وجود مبارک امام صادق طبق نقل مرحوم کلینی از وجود مبارک امام صادق(صلوات الله و سلامه علیه) فرمود: «العالم بزمانه لا تهجم علیه اللوابس» عکس نقیض قضیه این است «مَن هجمت علیه اللوابس فلیس بعالم» اگر خدا در قرآن فرمود: ﴿إِنَّمَا یَخْشَی اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَا﴾ پیامش این است که اگر کسی خداترس نبود عالم نیست علم نافع نداشت. آن بیان قرآنی و این بیان نبوی و وَلوی و علوی نشان می‌دهد که عالمان ما هم خداترس‌اند هم به روزند و روزانه‌اند اگر کسی «هجمت علیه اللوابس فلیس بعالم» او نداند فتنه چیست, بصیرت چیست, بیگانه چیست, دوست کدام است، دشمن کدام است او ممکن است از گزارش سوء و سراسر کذب استکبار و صهیونیست ـ معاذ الله ـ فریب بخورد این هم یک مطلب.
مطلب دیگر آن است که این سرزمین پربرکت در حالی که «بلدة طیّبة و ربّ غفور» هم در جهاد اکبر پیروز بود هم در جهاد اصغر, چند هزار شهید به پیشگاه قرآن و عترت تقدیم کرد این مطلب را از بزرگ‌ترین فقهای نامی امامیّه ما نقل می‌کنیم مرحوم صاحب جواهر یک فقیه عادی نیست استاد ما مرحوم آقای آملی بزرگ یعنی آقا شیخ محمدتقی آملی این شاگردان به نام مرحوم آقای نائینی بود مرحوم آقای نائینی در تقریری که برای ایشان نوشتند مرقوم فرمودند: «صفوة المجتهدین العظام» که این تقریر چاپ شد در معتبرترین کتابخانه‌های دنیا هست در معتبرترین انتشارات هست آن بیان لطیف مرحوم آقای نائینی نسبت به مرحوم آقا شیخ محمدتقی آملی که از شاگردان برجسته آقای نائینی در مسائل فقه و اصول بود از شاگردان برجسته مرحوم آقای سیّد علی قاضی در مسائل اخلاقی بود.
این بزرگوار مرحوم آقا شیخ محمد تقی آملی(رضوان الله علیه) آن پیام نامی خاصّ خودشان را داشتند ایشان که از مرحوم آقای نائینی این مطلب را نقل کردند به ما آموختند که ما این مطلب را هم به عرض شما برسانیم و آن عبارت از این است که اگر روزی بیگانه‌ای طمع کرد و در صدد ـ خدای ناکرده ـ آسیب رساندن به فضای دینی ما بود ما بکوشیم عالمانه و محقّقانه از دینمان حمایت کنیم و دفاع کنیم این سرزمین به وسیله چنین عالمانی محفوظ مانده است اگر ما این منطقه را از گزند جهل علمی و جهالت عملی حفظ بکنیم این کشور رهیده است و رسیده است این نامه‌هایی است که این بزرگواران در اختیار ما قرار دادند ما موظّفیم این اصل را حفظ بکنیم.
بنابراین من مجدّداً مقدم شما را گرامی می‌‌دارم و عید فرخنده و خجسته غدیر را که در پیش داریم به پیشگاه ولیّ عصر(ارواحنا فداه) تهنیّت عرض می‌کنم به حضور شما تبریک عرض می‌کنیم و از خدای سبحان موفقیّت همه شما را مسئلت می‌کنیم و از برگزارکنندگان این همایش وزین حق‌شناسی می‌کنیم و از خدای سبحان مسئلت می‌کنیم نظام ما, رهبر ما, مراجع ما, ملّت و مملکت ما, همه را مشمول ادعیه ذاکیه ولیّ عصر قرار بدهد و این نظام را تا ظهور صاحب اصلی‌اش از هر گزندی محافظ بفرماید و آن توفیق را به همه ما عطا کند که بتوانیم حقّ شهدا را عطا کنیم و آن جمله پایانی مرحوم صاحب جواهر این بود که مرحوم آقای آملی از استادشان مرحوم آقا شیخ عبدالنبیّ نقل کردند مرحوم آقا شیخ عبدالنبیّ از حکما و فقهای به نام تهران بود او هم مازندرانی بود که در تهران مقیم بود او از مرحوم شیخ انصاری نقل کرد که مرحوم شیخ انصاری فرمود هیچ مطلبی را من در مکاسب نگفتم «الاّ أشار إلیه صاحب الجواهر بنفیٍ أو اثباتٍ» قبلاً صاحب جواهر این مطلب را گفته حالا یا قبول یا نکول, ولی مطلب نوآوری من نیست قبلاً صاحب جواهر گفته.
چنین فقیه فحلی که شیخ انصاری در پیشگاهش این قدر خاضعانه سخن می‌گوید او درباره دعا اولاً و استجابت دعا در برابر خون شهید ثانیاً در کتاب قیّم جواهر ثالثاً این فرمایش را دارد می‌گوید گرچه این بحث مربوط به مطالب ما نبود ولی من برای اینکه کتابم از این فیض خالی نماند این مسئله استجابت دعا و نیایش را ذکر کردم (یک) و یکی از آن مواردی که دعا مستجاب است همان طوری که در عرفه مستجاب است در روزهای دیگر مستجاب است یکی از بهترین فرصتهایی که دعا مستجاب است «عند أوّل قطرة دَم من الشهید» اول قطره خونی که شهید به زمین می‌ریزد دعا مستجاب است این سرزمین یعنی مازندران چند هزار شهید به قرآن و عترت تقدیم کرده است خانواده‌های معزّز و معظّم شهدا حقّ این شهدا را بدانند, مسئولین حقّ این شهدا را بدانند و خون شهید همیشه جوشان است و دعا در برابر خون شهدا از ذات اقدس الهی مسئلت کردن همیشه مستجاب است که ما امیدواریم این ادعیه‌ای که گفته شده در سایه عنایت ولیّ‌اش(ارواحنا فداه) به بهترین وجه مستجاب شود.
پایان پیام/
نظر شما