«غلامرضا ذکیانی» در گفت وگو با خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان با بیان اینکه کشورهای غربی با بهرهمندی از امکانات مختلف و تکنولوژی صرف به این مرحله از پیشرفت نرسیده اند، اظهار کرد: رشد علم و ارتقای آن در جوامع غربی مرهون تلاش برای احیای اندیشه و فکر مبتنی بر فرهنگ و نیازهای آن جوامع است.
رئیس موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران ادامه داد: در شرایط جامعه جهانی که امروز در آن قرار داریم، ما نیز در معرض تغییرات و تحولات برگرفته از پیشرفت هستیم اما هرگز نباید فراموش کنیم که فرهنگ غنی ای که در اختیار داریم به اندازه ای پربار است که بتواند حتی سایه بر این ابعاد مدرنیته بیندازد، به این معنا که با تکیه بر آنچه که خود در دست داریم می توانیم در کنار بهره مندی از تحفه های جامعه مدرن به تعالی برسیم.
وی در پاسخ به پرسشی در مورد جایگاه و نقش علوم انسانی در رسیدن به اهداف جامعه، گفت: واقعیت آن است که علم به ماهو علم نقش مهمی در رابطه با این مساله ایفا می کند، علوم انسانی با همه زیرشاخهها و رشته هایش که جای خود دارد چراکه نهایتا سامان بخشی و مدیریت این دستگاه به همت متخصصان رشته های این علوم قوام خواهد یافت، اما اینکه چه طور بتوانیم از این ظرفیت استفاده کنیم خود بحث مهمی است.
ذکیانی تاکید کرد: استفاده از این ظرفیت در گروی آن است که رابطه تعریف شده ای میان نهاد علم و جامعه وجود داشته باشد، قرار نیست انتظار از یک نهاد خاص داشته باشیم، وقتی می توان از علوم انسانی در اداره جامعه بهره مند شد که واقعا سیستم فضا را برای ظهور و بروز علم و دیدگاه های علمی فراهم کند نه اینکه صرفا دانشگاهی تاسیس شود که در آن افراد طی پروسه زمانی مشخصی درس بخوانند و تمام، این روش فقط آمار فارغ التحصیلان را افزایش می دهد.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: متاسفانه، امروز به سبب شرایط اقتصادی جامعه، علم به حاشیه رفته است، نمی گویم هیچ اتفاقی نیفتاده اما گویی علم در درجه دوم اهمیت قرار گرفته و در همه امروز مسایل مادی حرف اول را می زند.
وی در ادامه بیان کرد: به همین دلیل است که اگر بعضا در یک رشته یا رشته های مختلف حتی خوب کار شود باز هم بازخوردی را که باید شاهد باشیم، نمی بینیم و علت آن است که کار پژوهش در یک مقطع به علل بروز مسایل مالی با ایستایی مواجه می شود در حالی که پژوهش نیازمند آن است که مداوم و مستمر حمایت شود تا دغدغه فکری پژوهشگر از حول مسایل مادی خارج شده و بتواند با آسایش خیال به کار خود بپردازد.
رئیس موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران در پایان خاطرنشان کرد: از سوی دیگر وقتی نتیجه آنی از هر پژوهش را انتظار داریم، هرگز نمی توانیم تکیه بر یک رویکرد علمی در اداره امور داشته باشیم چراکه پژوهش امری زمانبر و نیازمند صبر و حوصله است نَه مساله ای که بتوان در کمترین زمان ممکن از آن نتیجه گرفت.
نظر شما