به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، حجت الاسلام والمسلمین «محمدصادق یوسفی مقدم» در همایش ملی حوزه های علمیه، مرجعیت و قرآن کریم با محوریت «دیدگاه های علوم قرآنی مرحوم آیت الله العظمی فاضل لنکرانی(ره)» که از صبح امروز(پنجشنبه 5دی) در مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) آغاز شده است، با اشاره به مقاله «حجیت اصولی قرائات از منظر آیت الله العظمی فاضل‌لنکرانی» اظهار داشت: بحث قرائات از موضوعات بسیار مهم در علم قرائت، فقه، اصول و تفسیر است.
رییس پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن دفتر تبلیغات اسلامی ابراز داشت: بحث حجیت اصولی قرائات یکی از مباحثی است که مرحوم آیت الله فاضل در پنج حوزه مطرح کرده اند؛ اعتبار مخارج حروف، فُرُش قرائت، احتمالات متفاوت نص قرآن کریم و حجیت تفسیری قرائات از جمله معانی حجیت قرائت است.
وی با بیان این که حجیت فقهی قرائات از جمله مباحث دیگری است که در ارتباط با قرآن مطرح می شود، گفت: حجیت این ها در فقه مورد بحث قرار می گیرد، اما حجیت اصولی قرائات که آیا برداشت های متفاوت از قرائات قرآن مشروعیت دارد یا خیر؟ را مورد کنکاش قرار داده ایم.
حجت الاسلام والمسلمین یوسفی مقدم در ادامه ابراز داشت: مرحوم آیت الله فاضل لنکرانی به همه این مباحث هم در مدخل التفسیر و هم در جای جای مباحث اصولی توجه داشتند و بنده در درس خارج اصول ایشان نیز دیدگاه های علوم قرآنی را به عینه می دیدم.
وی با اشاره به این که حجیت اصولی قرائات از دیدگاه حضرت استاد مبتنی بر اعتقاد به تواتر یا عدم تواتر قرائات است، گفت: اگر قائل به تواتر قرائات شدیم حجیت اصولی در فقه پیدا می کند ولی اگر قائل به عدم تواتر شدیم حجیت ندارد؛ ایشان به رغم این که بزرگانی از علمای ما اعتقاد به تواتر دارند، با ادله گوناگون ثابت می کنند که این قرائات متواتر نیستند.
این استاد حوزه و دانشگاه با تأکید بر این که با خبر واحد، قرائت ثابت نمی شود، عنوان کرد: مرحوم آیت الله فاضل می فرمایند اثبات قرائت به وسیله خبر واحد درست نیست، چون برای ما مهم است که در ارتباط با قرآن کریم دو اعتقاد داشته باشیم، اول این که باور به اعجاز قرآن کریم داشته باشیم و از طرف دیگر به آن عمل کنیم که از حیث دوم شاید بتوان به خبر واحد عمل کرد ولی در مورد اعجاز قرآن، چنین چیزی ممکن نیست.
وی در بخش دیگری از سخنان خود خاطرنشان ساخت: ایشان می فرمایند اگر ثابت شد که قرائات متواتر نیستند و منقول به خبر واحد هستند، اگر با هم تعارض کردند باید به اظهر مراجعه کنیم و اگر نبود، تساقط می کنند و این جا دیگر جای رجوع به مرجحات سندی نیست، چون فرض این است که قرآن کریم با خبر واحد ثابت نمی شود.
نظر شما