به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، «نیمه تاریک مدرنیته» در گالری ایده برای چهار روز به نمایش درآمد. در این نمایشگاه گروهی پژوهشی آثار نقاشی هنرمندانی چون «فاطمه دیواندری»، «هدیه توتونچیان»، «فریبا دهقان زاده» و «طلا درنگی» به انتخاب و پژوهش «الهام عسکری» به نمایش در آمد. در این نمایشگاه 10 اثر نقاشی و یک اثر چیدمان باعنوان «انزوا» در معرض دید علاقمندان به هنر نقاشی قرار گرفت.
نکته قابل توجه این نمایشگاه وجه پژوهشی آن است که می تواند به پژوهشگران جوان به عنوان مدل مطالعاتی در حوزه هنر کمک کند. در واقع «نیمه تاریک مدرنیته» پژوهشی است که الهام عسگری بر اساس مجموعه اشعار «سرزمین هرز» تی اس الیوت نویسنده انگلیسی گردآوری کرده است.
برخی از آثار نمایشگاه «نیمه تاریک مدرنیته» تاثیر گرفته از یکی از مظاهر مدرنیسم در هنر و ادبیات، مجموعه اشعار نویسنده انگلیسی «تی اس الیوت» با عنوان «سرزمین هرز» یا «سرزمین بی حاصل» است، این اشعار تاثیر گذار ترین شعر قرن بیستم بوده به طوریکه سرزمین هرز را عموم منتقدین مهم ترین شعر این قرن نامیده و آن را نشانه و توجیهی برای جنبش مدرنیسم در ادبیات می دانند.
یکی از بازدید کنندگان نمایشگاه «نیمه تاریک مدرنیته» که خود معمار است در نقد مدرنیسم و این نمایشگاه به خبرنگار شبستان گفت: مدرنیسم نیمه تاریک ندارد مدرنیسم کاملا تاریک است و در آن روشنی دیده نمی شود با آمدن مدرنیسم فرد گرایی بر زندگی انسان و مناسبات آن غلبه کرد و کل ساختار جمعی جامعه دچار دگرگونی شد.
این نمایشگاه یک چیدمان به نام «انزوا» ساخته «فریبا دهقان زاده» دارد، در توضیح کنار این اثر آمده است: «انزوا»؛ اصطلاح فردگرایی که متناسب با شرایط امروزی ما ساخته شده است و برای نیاکان ما ناشناخته بود، در آن روزگاران هر فردی الزاما به گروهی تعلق داشت و هر فردی از سوی کسی که مافوق او بود حمایت می شد و این امر افراد را با زنجیر طویلی به هم پیوند می داد. دموکراسی مدرنیته این زنجیره را پاره می کند و هر حلقه را در جایی جداگانه می افکند و افراد را اسیر اشتغالات و سرگرمی های خصوصی می کند، انزوا و کناره گیری از زندگی عمومی و بی علاقگی به سرنوشت دیگران هم از دستاوردهای این نوع دموکراسی و زاده مدرنیته است.
«فاطمه دیواندری» هنرمند نقاش که با 4 اثر در «نیمه تاریک مدرنیته» حضور دارد درباره اثر « ابعاد» به خبرنگار شبستان می گوید: زمانی که می خواستم این اثر را خلق کنم حالات عجیب روحی داشتم و ذهنم درگیر بود و باخودم می گفتم یک زن چقدر توانایی دارد تا چقدر می تواند ادامه دهد و نشکند و به خانواده و جامعه انرژی بدهد؟ درگیر همین افکار بودم و به صورت بداهه خلق می کردم و دیدم تمام تابلو سیاه می شود و بعد با خودم گفتم که همه چیز من سیاه نیست، من زن فعالی هستم و دارم زندگی می کنم اگر همه چیز من سیاهی است پس یک جای کار دارم دروغ می گویم یا دارم اشتباه فکر می کنم بعد آمدم فکر کردم که تسلیم سیاهی نمی شوم درست است که ذهنم در آن دوره درگیر سیاهی بود و فشار غالبی بر من بود بود اما گفتم باید بتوانم خودم را در چهارچوبی بگذارم و بگذار سفیدی هم بیاید من را بگیرد حتی لباس من را هم سفیدی بگیرد چون من زن خیلی نامید و تاریک بینی نیستم و شهودی زندگی می کنم وقتی شهودی زندگی میکنم با عقلم زندگی نمی کنم وقتی قلبم دارد کار می کند و حس ام هم قوی است خوب بگذار این زن را نجات بدهم بگذار سفیدی بیاورم ببینم چه جوابی می گیرم با اینکه بافت خیلی خشنی زیر این اثر داده بودم حس ام در آنجا سنگ بود وقتی سفیدی را به کار اضافه کردم قالب از سیاهی در آمد و گفتم این سه زن از سیاهی نجات پیدا کرد. نام این اثر را «ابعاد» گذاشتم چون تک بعدی نیستم همینطور که سیاهم سفید هم هستم آن وسط هم هستم و خیلی از رنگ ها بر من غالب می شوند.
«هدیه توتونچیان» که با 4 اثر در«نیمه تاریک مدرنیته» حضور دارد درباره اثر« شب زنده داران» به خبرنگار شبستان می گوید: اثر شب زنده داران در سال 1391 خلق شده و از «ادوارد هاپر» اقتباس گرفته ام و از المان های نقاشی خودم به آن کار اضافه کرده ام؛ خانم عسکری چون این اثر به موضوع نمایشگاه پژوهشی شان می خورد امسال این کار را برای نمایشگاه انتخاب کرد.
باید اشاره به مجموعه شعر «سرزمین هرز» هم داشته باشم «تی اس الیوت» نمودار نومیدی بدگمانی و خلا فکری و روحی سالهای پس از جنگ جهانی اول است و همچنین نمودار نابسامانی و سرگشتگی و پوچی تمام عصر ماست و نیز آیینه نفرینی است که بر سر انسان قرن سایه افکنده است. اما این دغدغه ها و نا امیدی سبب شده است که الیوت سطرهایی بی بدیل و تکرار ناشدنی خلق کند که در قلب خود میل به مکاشفه های بنیادینی به چیزی از یاد رفته یا برباد رفته دارد.درواقع سرزمین هرز سوگنامه ای است بر تمام ارزشهای از دست رفته بشری و بیانگر رنجی است در همه ابعاد از انسانی نا امید به وضعیت بشر کنونی .تی . اس . الیوت را به عنوان آفریننده یکی از مهمترین تمثیل های جهانی بی ایمان و بی خدا در قرن بیستم نامیده اند. این شعر سنگ قبری است بر مزار چیزهای فراموش شده در زمان ما، و ما را رو در روی فراموشی و نیستان ما می گذارد.
نظر شما