به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان در اهواز، اهمیت محیط زیست و حفاظت از آن باید تبدیل به یک اولویت برای همه جوامع بشری شود، زیرا در محیطی که فضای سالمی برای زیستن وجود نداشته باشد قطعا انسان نمی‌تواند به حیات خود ادامه دهد و مشکلات فروانی گریبان‌گیر وی خواهد شد.
همچنین با توجه به بحرانی بودن فضای درختان در سراسر این کره‌خاکی مسئله درختکاری باید تبدیل به یک حساسیت برای همه شود هرچند در این میان فعالان و دوست‌داران محیط زیست تلاش‌های فروانی برای افزایش درختان و کاهش قطع آنها کرده‌اند اما خطر کاهش چشم‌گیر فضای درختان در جامعه همچنان احساس می‌شود.
بنابراین در آستانه روز درختکاری و هفته ملی محیط زیست با «حسن ناصر» رئیس جامعه درختکاران خوزستان گفت‌وگو کردیم و به واکاوی وضعیت درختکاری در استان خوزستان پرداختیم.
شبستان: وضعیت درختکاری خوزستان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
ناصر: اینکه در یک روز، جامعه درختکاری کشور به موضوع درخت اهمیت می‌دهد، یک امر میمون و مبارک است، در این میان جامعه درختکاران خوزستان همیشه در تلاش هستند علاوه بر افزایش درختان در استان صدای طبیعت را به گوش همگان برسانند، زیرا بر این اعتقاد داریم که محیط زیست نیز صدایی دارد که باید شنیده شود.
در خوزستان متاسفانه فاصله فکری زیادی میان برخی مسئولان با جامعه درختکاری وجود دارد که این اتفاق موجب کاهش سرعت روند حرکت روبه‌جلو وضعیت درختکاری در استان شده است؛ حوزه فعالیت جامعه درختکاری در خوزستان فوق‌العاده گسترده و بسیار هوشمند است که باید با دقت بیشتری مورد بررسی قرار گیرد.
دقت داشته باشید که در مسئله ریزگردها خوزستان خط مقدم مبارزه با این پدیده بود که فعالان محیط زیست نسبت به کاشت گونه‌های غیربومی واکنش‌های متعددی را نشان دادند و مطالبات آنها این بود که در محیط استان باید از گونه‌هایی بومی این منطقه استفاده شود زیرا سازگاری فراوانی با این آب و هوا دارد؛ پیشنهاد ما این بود که درخت کُنار را در فضاهای کانون ریزگرد وسعت دهیم.
شبستان: آیا محیط زیست زبان خاصی دارد؟
ناصر: بله کاملا درست است، محیط زیست یک زبان است، اگر مسئولی خواهان ورود به موضوع محیط زیست باشد و هوش محیط زیست نداشته باشد قطعا تلاش‌های وی بی‌اثر خواهد بود، زیرا داشتن دانش محیط زیست و ارتباط صحیح با آن نتایج فوق‌العاده مفیدی برای جامعه به همراه خواهد داشت.
اعتقاد ما بر این است کاشت درخت ثمردار بومی باید تبدیل به یک فرهنگ شود، ما در 10 سال گذشته هنگامی که شروع به بررسی گونه‌های مختلف درخت در خوزستان کردیم متوجه بسیاری اختلافات میان گونه‌های بومی و غیربومی شدیم، هرچند که به احترام همه درختان صحبتی از مضرات آنها به میان نمی‌آوریم، اما تلاش ما بر این بود که هر محیط گونه درختی مخصوص را داشته و در آن منطقه کاشته شود.
در 10سال گذشته شاهد آن بودیم که درختان کُنار از سطح شهر برچیده شدند و با پیگیری‌های به‌عمل‌آمده مشخص شد تنها دلیل برچیدن درختان کُنار سنگ خوردن آنها بود زیرا شهروند برای چیدن کُنار مجبور به سنگ‌اندازی می‌شد، بنابراین درختان کُنار را قطع و به جای آنها درختان کنوکارپوس را کاشتند؛ هنگامی که می‌گویم محیط زیست زبان خاص خود را دارد به این معنی است که در صورت نداشتن آگاهی لازم نسبت به کاشت گونه‌ای می‌توان مشکلات فراوانی را به‌وجود آورد.
شبستان: اقدامات شما در انجمن درختکاری در چه سطحی بوده است؟
ناصر: یکی از مهمترین فعالیت‌های ما در جامعه درختکاری جریان‌سازی فکری در زمینه کاشت درختان، بوته و درختچه است، امروزه اهواز و خوزستان با جریان‌سازی فکری، وارد مسیر جدیدی از درختکاری شده است. برگزاری جشن تولد درختی در حال تبدیل‌شدن به یک فرهنگ برای همه خوزستانی‌ها است.
از نگاه درختکاران چشم‌نوازی، آرامش و رنگ هر درخت به‌عنوان ثمر یاد می‌شود، حتی حنا از نگاه ما نیز ثمر است. بنابراین یکی از تلاش‌های جامعه درختکاران تغییر نگاه شهروندان نسبت به درخت است از این رو باید به سمتی برویم که هر ایرانی سالانه یک درخت بکارد.
شبستان: اهواز از نظر درختکاری در چه سطحی است؟
ناصر: یکی از مهمترین مسائلی که در جامعه خوزستانی به‌ویژه اهواز بسیار مورد غفلت واقع شده، نبود معماری فضای سبز در شهر است، اگر خواهان پرسش سوالی باشیم باید بپرسیم که محدوده بازار هر شهر نیازمند درخت سایه‌دار است یا درخت ثمردار؟ قطعا جواب صحیح درخت سایه‌دار است زیرا شهروندی که در حال تردد است به منظور اندک استراحتی نیاز به یک درخت سایه‌دار دارد که متاسفانه نبود معماری فضای سبز، کاشت درختان را تبدیل به یک موضوع افراط و تفریط کرده است.
هر فضا نیازمند معماری فضای سبز خاص خود است و ما موافق کاشت درختان نخل در بلوارها هستیم اما در هر نقطه از شهر کاشتن نخل جایگاه مناسبی ندارد، به طور مثال کاشت نخل در کوچه‌ها حرکتی اشتباه است زیرا احتمال آسیب به فاضلاب شهری افزایش پیدا می‌کند، همان‌گونه که در کاشت کنوکارپوس بسیاری از شهروندان با مشکل فاضلاب مواجه شدند.
گونه مناسب برای کوچه‌ها و پیاده‌روها درختچه هستند زیرا فضای پیاده‌روها که محل عبور شهروندان است را محدود نمی‌کند و دلیل دیگری که وجود دارد نداشتن خار منجر به اذیت نشدن شهروندان می‌شود. اما نبود فضای معماری مناسب در حوزه فضای سبز منجر به فراموشی این موضوعات شده است.
شبستان: مهمترین برنامه جامعه درختکاران استان خوزستان چیست؟
ناصر: یکی از مهمترین اهداف ما فراگیری طرح «کاشت درخت به‌نام شهروند و شناسنامه‌دارکردن آن درخت» است و بنابراین یکی از مهمترین اهداف ما فراگیری این شعار است.
همچنین در تلاش هستیم تا باغ‌های مختلفی از گونه‌های درختان در خوزستان تشکیل دهیم، به طور مثال کنارستان یا انجیرستان و ... این اقدام علاوه بر اینکه جذابیت‌های محیطی به‌وجود می‌آورد می‌تواند به‌عنوان یک نماد برای گردشگری در خوزستان معرفی شود. خوشبختانه اکنون دانشگاه چمران و چندی از ادارت در حال کاشت درختان ثمردار بومی در محیط خود هستند که این اقدام را به فال نیک می‌گیریم.
خوشبختانه مهندسی کاشت درخت در حال توسعه است و ما در دهه دوم جامعه درختکاران خوزستان در حال تلاش برای شعار «چی را کجا بکاریم و چی را در کنار چه چیزی بکاریم» هستیم، به‌عبارتی در تلاش برای هدفمندی در کاشت درختان مختلف هستیم.
انتظار داریم که موضوع درختکاری میان مسئولان تبدیل به دغدغه شود زیرا بر این موضوع اعتقاد داریم که کاشت درختان ثمردار منجر به کاهش بزهکاری‌های اجتماعی می‌شود همان‌گونه که در برخی استان‌های کشور این موضوع جوابگو بوده و امروز از کاشت درختان ثمردار درآمدهای میلیاردی دریافت می‌کنند.
تلاش ما در جامعه درختکاری بر این است که روزی فرارسد که همه خیابان‌ها، بام‌ها و معبر شهری مملو از درختان ثمردار، گل‌دار و دارویی شوند.
نظر شما