ای که دستت می رسد کاری بکن/ روزهایی که نوع دوستی ها گُل کرده است

خبرگزاری شبستان _ خراسان شمالی؛ در این روزهای کرونایی، برخی از مردم سر در گریبان فرو برده اند و از بیرون رفتن ترس و وحشت دارند که نکند به ویروس کرونا مبتلا شوند و اگر به ناچار بیرون بیایند دستکش به دست و ماسک زده و هر چند لحظه نیز از ژل ضد عفونی استفاده می کنند. 

برخی از اقشار خبر ندارند که گروهی از مردم در جامعه هم اکنون حتی قدرت خرید یک ماسک معمولی را نیز ندارند تا در مسیر رفتن به کسب و کار نه چندان نون آور خود استفاده کنند، کارگرانی که هنوز هم سر چهار راه ها منتظر کار هستند و بعضا بدون اینکه سر کار بروند دست خالی به خانه بر می گردند، در این روزها که مردم بیشتر کارهای خود را عقب انداخته اند، کارگران فصلی همان مزد اندک خود  را نیز از دست داده اند. در این شرایط هم اکنون برخی از خیران وارد میدان شده اند، به نوعی می توان گفت نوع دوستی ها گل کرده است.

برخی از نیکوکاران در این روزها بسته های بهداشتی، بسته های غذایی را بین نیازمندان و حاشیه شهرها و حتی روستاها توزیع می کنند. در هر شرایطی به‌ویژه بحران‌ها، نیازهایی در اولویت قرار می‌گیرد، در برخی از بحران ها پس از بحران، حاشیه و دردسر نیز کم می شود اما هم اکنون کرونا روزهای درگیری و بحران را افزایش داده است.

هرچه این بحران بزرگ‌تر و فراگیرتر می‌شود، طبعاً آدمی به حرکت‌های مشترک بیشتری می‌پردازد، بحران پیش‌آمده، کرونا، سلامتی مشترک آدم‌ها را به خطر انداخته است و برای رفع آن توصیه‌های متعددی از سوی مراجع علمی می‌شود؛ یکی از راه ها، جلوگیری از تجمعات و یا گسست زنجیره انتقال است.

از این‌ رو همه افراد و نهادها وظیفه‌دارند تا به تحقق این نیاز بپردازند. بخش دیگر، دادن آرامش و امید و احساس همدردی و همیاری است تا هم مبتلایان و هم همپایان مبتلایان را دریابند و جامعه یا بخش دردمند جامعه خود را نبازد و دردمندتر نشود. 

کرونا اگر چه استرس‌ها و فشارهای روحی روانی بر تمام مردم وارد کرد و کشور را از نظر سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، بهداشتی و آموزشی تحت الشعاع قرار داده اما از جهتی موجب تقویت روحیه نوع دوستی و مهرورزی در جامعه و ایران اسلامی شده است.

ویروس کرونا موجب تعطیلی نهادهای آموزشی و دانشـگاهی، بسیاری از برنامه های دینی و مذهبی، تعطیلی صنعت گردشگری و حتی مسدود شدن ورودی شهرهای و استانهای بسیاری شده است. این میهمان ناخوانده آنقدر پیش رفته که هم اکنون بیشتر شهروندان ترجیح می دهند در خانه بمانند تا مبادا این ویروس آنان را نیز مبتلا نکند.

در این روزها که اقتصاد کشور تحت تاثیر قرار گرفته است بسیاری از کسب و کار ها تعطیل، دستفروشان اجازه کار ندارند و بیشتر کارگران فصلی نیز بیکار شده اند، در این روزهاست که نوع دوستی معنی پیدا می کند و باید دست در دست هم کمک کنیم تا این شرایط بحرانی به اتمام برسد، نکند خانواده ای در این روزها بدون نان بماند.

در این ایام، گروه هایی از مردم خودجوش به یاری نیازمندان شتافته اند، اما گروهی از نیازمندان نیز تاکنون یاری گری نیافته اند. بخشی از دستگاه ها و اداره ها نیز سعی می کنند که در این ایام یاری گر نیازمندان باشند اما وضعیت اقتصاد پایین استان و درآمد پایین خانوار ها کمک بیشتری را می طلبد. این روزها کرونا اخلاص و عمل ما را محک می زند، در این روزها است که باید مهر بورزیم و کمک حال نیازمندان و خانواده های تهی دست باشیم. 

شیوع ویروس کرونا نشان داد که فقیر و ثروت مند نمی شناسد، اگر تنها با خودخواهی های درونی خود را از ویروس پنهان کنیم از بیماری نجات نخواهیم یافت چرا که در این بیماری همه می توانند ناقل باشند پس باید دست به دست هم بدهیم و کمک کنیم تا این زنجیره پاره شود، این در حالی اتفاق می افتد که همه شهروندان بتوانند از امکانات بهداشتی استفاده کنند همه بتوانند در خانه بمانند و اگر بیمار شدند خود را قرنطینه کنند.

این نیز در حالی اتفاق می افتد که اقشار نیازمند جامعه نیز از اینگونه امکانات برخوردار شوند، نکند فردی بیمار و ناقل بی خبر از بیماری خود مشغول کار شود تا بتواند نان خانواده را تامین کند. هم اکنون باید به اقشار نیازمند جامعه کمک کنیم تا آنان نیز در این روزها سر پا بایستند، سلامتی همه ما هم اکنون به هم گره خورده است لذا باید خودخواهی ها را دور بیندازیم.

هم اکنون برخی از گروه های مردمی دست به دست همه داده اند، خیابان ها و معابر را ضد عفونی می کنند، گروهی ماسک و مواد ضد عفونی تولید می کنند و گروهی مواد و بسته های بهداشتی و غذایی در بین مردم توزیع می کنند که این اقدامات و کمک ها باید افزایش یابد.