به گزارش خبرنگار گروه مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان، مسجد پایگاه توحید و سنگر ادای تکلیف عبودیت و کانون آکنده از جلوه جمال الهی و سکوی پرواز محبوبترین زمزمه های عارفانه است. حضرت علی (ع) نیز در مواردی توصیه ها و نکاتی را در اهمیت جایگاه این مکان مقدس دارند که بخشی از آن ها را مرور می کنیم.
امام علی(ع): «لَيْسَ لِجَارِ الْمَسْجِدِ صَلَاةٌ إِذَا لَمْ يَشْهَدِ الْمَكْتُوبَةَ فِى الْمَسْجِدِ إِذَا كَانَ فَارِغاً صَحِيحاً»[1]؛ همسايه مسجد اگر مانعى برايش نبوده و سالم باشد و در اين حال براى نماز واجب در مسجد حاضر نشود، نمازش مقبول درگاه الهى نخواهد بود.
امام على(ع): «مَنِ اختَلَفَ اِلَی المَسجِدِ اَصابَ اِحدَی الثَّمانِ؛ اَخاً مُستَفاداً فِی اللهِ، اَو عِلماً مُستَطرَفاً اَو آیَةً مُحکَمَةً اَو یَسمَعُ کَلِمَةً تَدُلُّ عَلی هُدیً، اَو رَحمَةً مُنتَظَرَةً، اَو کَلِمَةً تَرُدُّهُ عَن ردی، اَو یَترُکَ ذَنبا خَشیَةً اَو حَیاءً»[2]؛ کسی که به مسجد رفت وآمد می کند، یکی از منافع هشت گانه نصیب او می شود: برادری مفید و باارزش در راه خدا، یا علم و دانش نو، یا دلیل و برهان محکم [برای تثبیت عقاید]، یا کلماتی که موجب هدایت شود [می شنود]، یا رحمت مورد انتظاری [شامل حال او می شود]، یا مواعظی که او را از فساد و گناه بازدارد، [می شنود،] یا به خاطر ترس یا حیا و آبروی خود گناهی را ترک می کند.
امام عَلِي(ع): «صَلَاةٌ فِي بَيْتِ الْمَقْدِسِ تَعْدِلُ أَلْفَ صَلَاةٍ وَ صَلَاةٌ فِي الْمَسْجِدِ الْأَعْظَمِ مِائَةُصَلَاةٍ وَ صَلَاةٌ فِي مَسْجِدِ الْقَبِيلَةِ خَمْسٌ وَ عِشْرُونَ صَلَاةً وَ صَلَاةٌ فِي مَسْجِدِ السُّوقِ اثْنَتَا عَشْرَةَ صَلَاةً وَ صَلَاةُ الرَّجُلِ فِي بَيْتِهِوَحْدَهُ صَلَاةٌ وَاحِدَةٌ»[3]؛ اميرالمومنين، على(ع) فرمود: نماز در مسجد بيت المقدس معادل هزار نماز؛ در مسجدجامع ( اعظم) صد نماز؛ در مسجد محله و قبيله بيست و پنج نماز؛ در مسجد بازار دوازده نماز؛ نماز شخص مسلمان در خانه اش معادل يك نماز، ثواب دارد.
امام علی(ع): «لجلسة فی الجامع خیر لی من الجلسة فی الجنة، فان الجنة فیها رضی نفسی والجامع فیه رضی ربی.»،« نشستن در مسجد برای من بهتر از نشستن در بهشت است، زیرا در بهشت خود را خشنود می سازم و در مسجد پروردگارم را ».
1.وسائل الشيعه، جلد 3
2. وسائل الشیعه، ج٣، ص480
3. وسائل الشيعه، ج5، ص۲۹
نظر شما