خبرگزاری شبستان البرز – صدیقه صباغیان: ویروس کووید ۱۹ در حالی دنیا را به تسخیر خود در آورد که ضعف و ناتوانی بشر در مقابل عظمت آفریدگار جهان را بیش از پیش نمایان کرد و کشورهای پیشرفته نیز با در اختیار داشتن امکاناتی همچون پول، علم، قدرت و سلاح های پیشرفته در مقابل آن به زانو در آمدند.
این ویروس چالشی گسترده را در دنیا رقم زد و تغییرات زیادی را در زندگی روزمره مردم ایجاد کرد. حضور در اجتماعات کنسل، بقاع متبرکه و مساجد خالی از مؤمنان، روابط خانوادگی کمرنگ شد و با افزایش آمار متوفیان، نشاط و شادمانی از زندگی رخت بر بست و آرامش جای خود را به اضطراب و دلواپسی داد.
در چنین شرایطی که جهانیان برای خروج از بن بست ها به هر دری کوبیدند، ملت ایران که معتقدند مالک آسمان های هفت‌گانه خالق یکتاست و بدون خواست او برگی از درخت نمی افتد جلوه ای از رحمت خداوند را در این بلا دیدند و تلاش کردند با تقویت ارتباط قلبی با پروردگار خویش، از تشویش ها و نگرانی های ناشی از شیوع این بیماری خلاص شوند.
رابطه دعا با قوانین شفا موضوعی است که در روزهای نخست بر همگان حتی آنان که اعتقادی نیز به آن نداشتند اثبات شد. همه متوجه شدند خداوندی که بر تمام موجودات اشراف دارد قادر است توسط ریزترین ویروس ها آرامش را از زندگی مردم بزداید.
شیوع این بیماری، آیه «اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیءٍ قَدیر» را بار دیگر به جهانیان گوشزد کرد؛ زمانی که ضعف انسان در مقابل ذره ای میکروسکوپی به اثبات رسید، دنیا باور کرد که به راستی خداوند بر همه چیز قادر است.
کرونا موجب شد قدردان نعمت هایی شویم که بی منت و بدون دردسر بر سر راهمان وجود داشتند اما با استفاده دائم، به عادی شدن آن ها عادت کرده بودیم. شاید هیچ‌گاه به خاطر دورهمی های شبانه، مهمانی های بی دغدغه، در آغوش گرفتن عزیزان و بوسیدن دست پدر و مادر خداوند را شاکر نبودیم اما زمانی که از همه آنها منع شدیم، متوجه ارزش شادی های به ظاهر کوچک زندگی شدیم که بسیار بزرگ بودند.
امام علی (ع) می فرمایند: دو نعمت برای انسان مجهول است و تا زمانی که آن ها را از دست ندهد، متوجه ارزش آن ها نمی شود؛ یکی امنیت که مردم ایران در زمان جنگ آن روزها را تجربه کردند و دیگری سلامتی است که در چنین شرایطی متوجه می شویم یک ویروس ریز که با چشم دیده نمی شود چگونه می تواند دنیا را دگرگون کند.
در حقیقت این بیماری قدرت‌نمایی خداوندی است که خالق نعمت های فراوان است و به بندگان تلنگری می زند تا قدردان و شکرگزار نعمت های ریز و درشت باشند و به نحو احسن از نعمت هایی که به آن ها عطا شده استفاده کنند.
اما در شرایط دشوار این چنینی، مردم همیشه در صحنه ایران عزیز مانند گذشته به فرمان رهبر معظم انقلاب و تأکید ایشان بر رزمایش کمک مؤمنانه در کنار دعا و نیایش به درگاه باری تعالی به میدان آمدند.
برخی مالکان اجاره هایشان را بخشیدند و برخی دیگر به تکاپو برای تأمین نیازهای هموطنان افتادند و در جای جای میهن اسلامی به جمع آوری ارزاق و مایحتاج ضروری نیازمندان پرداختند تا بار دیگر همدلی را فریاد بزنند و ثابت کنند که ایران و ایرانی با همبستگی و اتحاد، مشکلات را از پیش پای خود برمی دارد.
بیایید با تلاش و پشتکار به ریشه کن کردن این ویروس منحوس کمک کنیم تا بار دیگر زمزمه یارب یارب بندگان از حرم ائمه اطهار به گوش برسد، طواف خانه خدا توسط مؤمنان صورت گیرد و مساجد و تکایا بار دیگر پذیرای خیل عاشقان حسین باشند.
بندگان مخلص خدا شاید تحمل در خانه ماندن در اعیاد شعبانیه و قرآن به سرگرفتن در ماه مبارک رمضان را داشته باشند اما دوری از تکایای عزای حسین (ع) کار ساده ای برای این مشتاقان نیست. غربت حرم ها دلمان را به درد آورده است؛ خدایا کمک کن ...
نظر شما