خبرگزاری شبستان – مازندران/سودابه احمدپور ملکشاه؛ در طول دو ماهی که ویروس ناشناخته کرونا کشور ما را موردحمله خود قرارداد، به جرأت می‌توان گفت این حمله از نادرترین اتفاقات در طی چند سال اخیر بود، در طی روزهایی که گذشت به‌تدریج همه مردم از کودکان گرفته تا افراد پیر، آگاهی لازم برای مقابله با این بیماری را کسب کردند.
نکته قابل‌توجه اینکه، برخورد مردم در کشورهای مختلف جهان با این ویروس در مقایسه با رویارویی مردم همیشه حاضر درصحنه کشورمان ایران، نشان از آن دارد که مردم ما به‌ویژه ملت ولایتمدار و علوی استان مازندران با همه توان به مبارزه با کرونا پرداختند.
این روزها اخبار حاکی از ایثارگری و جان‌فشانی افراد مختلف را به‌وفور در صفحات اجتماعی و رسانه‌های ملی شاهد هستیم و دیگر از کسی پوشیده نیست که مردم همراه و یکدل با کادر درمانی بیمارستان‌های مختلف نگران سلامتی خود و همنوعانشان هستند و در این راه جانانه مبارزه خواهند کرد.
مصداق بارز ایثار در مقابله با ویروس کشنده کرونا، اقدام جالب یک جوان قائم‌شهری است که باوجود مشغله‌های زیاد و با توجه به اینکه در حال حاضر دانشجوی دکترای رشته ادبیات است، به‌عنوان خادمیار افتخاری امام رضا (ع) در جبهه مدافعان سلامت بیمارستان ولی‌عصر (عج) شهرستان قائم‌شهر قرار گرفت.
«عابد حق پناه» متولد ۱۳۶۹ اهل قائم‌شهر طی گفتگویی با خبرنگار شبستان در مورد اینکه چگونه به نیت امام رضا (ع) از مدافعان سلامت شد، سخن گفت که شمارا به خواندن آن دعوت می‌کنیم:
من در یک خانواده مذهبی پنج‌نفره در قائم‌شهر زندگی می‌کنم، پدرم کشاورز و باغدار است، تک پسر خانواده هستم و در حال حاضر در مقطع دکترای رشته ادبیات در دانشگاه آزاد واحد قائم‌شهر مشغول به تحصیل هستم.
از حدود یک سال پیش به عضویت کانون خادمیاران رضوی قائم‌شهر درآمدم، به این امید که شیفت حرم برایم فعال شود و بتوانم به‌عنوان خادم برای آقا علی بن موسی‌الرضا (ع) خدمتی انجام بدهم، در بهمن‌ماه سال گذشته به من اعلام شد که شیفت برای شما فعال‌شده و در اسفندماه راهی خواهم شد.
ولی متأسفانه با شیوع ویروس کرونا که قدرت سرایت بالایی دارد، شیفت حرم غیرفعال شد، ازاین‌رو فراخوان حضور جهادی در بیمارستان برای کمک به کادر درمان و بیماران یا همان قرار گرفتن در جبهه سلامت نظرم را جلب کرد، داوطلب شدم و پس از طی دوره آموزشی عملی و مجازی در بخش ICU) (آی سی یو بیمارستان ولی‌عصر (عج) شهرمان یا همان بخش خط قرمز کرونا مشغول فعالیت شدم.
از اولین روز حضور بگویم که متوجه شدم باید یک شیفت ۶ ساعته در بیمارستان مشغول انجام کارهای خدماتی، از رسیدگی ظاهری به بیماران، سرویس‌دهی و تعویض لباس و دادن اقلام دارویی گرفته تا هم‌صحبتی و دادن روحیه به بیماران شوم، اولش نگران بودم که نتوانم از پس از این کاربر بیایم البته محیط آلوده بود من بالباس کاملاً ایزوله وارد شدم و احساس ترس می‌کردم ولی علاقه زیادی به انجام این کار داشتم.
می‌توان گفت؛ به‌تدریج به محیط بیمارستان و کادر درمان عادت کردم و با مشاهده رفتار پزشکان دلسوز و پرستاران ایثارگر قوت قلب می‌گرفتم. ما در یک تیم ۹ نفره افتخاری وارد این بیمارستان شدیم که در شیفت‌های مختلف فعالیت کردیم، یکی از اعضای گروه مبتلابه کرونا شد ولی پس از خلاص شدن از این بیماری دوباره به شیفت کاری برگشت که این نشان از روحیه جهادی بالای این بچه‌ها دارد.
جالب است بدانید که بدترین اتفاق در طول این دو ماه در این بیمارستان برایم فوت زن چهل‌ساله‌ای بود که با ظاهری کاملاً سالم که از پس انجام کارهای خودش به‌راحتی برآمد بود که به دلیل ابتلا به کرونا در کمال ناباوری وقتی فردای روز بستری شدنش به بیمارستان رفتم شوکه‌ام کرد.
و بهترین اتفاق این بود که بیماری که دیگر توانی برای انجام کاری نداشت و حتی چشم‌هایش مدت‌ها بسته بود سلامتی کامل خودش را به‌یک‌باره به دست آورد و مرخص شد، مشاهده این اتفاقات موجب شد به این نتیجه برسم که واقعاً این ویروس مرموز و ناشناخته‌ای است که حتی افراد قوی‌هیکل را به‌راحتی از پای می‌اندازد.
این ویروس درس بزرگی به من و جوانان داد و آن این است که غرور و احساس بزرگی در مقابل خدا و دین هیچ جایگاهی ندارد، وقتی جسم ما آن‌قدر ضعیف است که با یک ویروسی که حتی با چشم دیده نمی‌شود به این حال‌وروز می‌افتد چرا ظلم و بدی و جفا و بی‌توجهی به دین باید صورت بگیرد.
بخش خط قرمز کرونا بیمارستان ولی‌عصر (عج) قائم‌شهر همان‌جایی که من به‌عنوان مدافع سلامت حضور یافتم دارای ۱۸ تختخواب است که در طول این مدت کمتر مشاهده شد که تختی خالی باشد ازاین‌رو من معتقدم که تنها با یاری خواستن از خدای متعال و ائمه اطهار (ع) می‌توان از شر این ویروس کشنده نجات یافت.
در پایان بد نیست به رفتار پرستاران و پزشکان این بخش اشاره‌کنم که برخلاف تصوراتمان از بیرون، اهل اینکه سرسنگین رفتار کنند نیستند بلکه همه بیماران را به چشم اعضای خانواده خود می‌بینند و محیط بسیار گرم و صمیمی در بیمارستان حکم‌‌فرماست که به تقویت روحیه بیماران کمک می‌کند.
به گزارش شبستان، این خادمیار جوان این آمادگی را دارد تا هر زمان که بخواهند در بیمارستان در خدمت بیماران کرونایی باشد بدون اینکه نگران سلامتی خودش باشد، خانواده آقای حق پناه هم او را به انجام این کار تشویق می‌کنند و حامی خوبی برایش هستند.
نظر شما