به گزارش خبرنگار شبستان، حجت الاسلام دکتر منصور میراحمدی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم فرهنگ اسلامی، در نشست تخصصی فقه امنیت، که در مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) در قم برگزار شد، به عنوان ناقد نظریه «فقه امنیت» که توسط حجت الاسلام دکتر نجف لک زایی ارائه شده بود، به ایراد سخن پرداخت.
وی با بیان اینکه به عنوان یک ناظر بیرونی، برای نقد چنین نظریه ای باید از لحاظ روشی و محتوایی آن را مورد بررسی قرار داد، اظهار داشت: به لحاظ روشی به نظر می رسد که در چنین نظریه ای می توان سه هدف را دنبال کرد که هر کدام از این سه هدف، روش های منحصر به فرد خود را دارند.
استاد گروه علوم سیاسی دانشگاه مفید، درباره اولین هدف ممکن در چنین مسیری، گفت: اگر هدف ما تبیین فقه امنیت باشد تا در نتیجه بتوانیم آن را به عنوان شاخه ای از فقه معرفی کنیم، در این هدف باید با یک روش اجتهادی و فقاهتی به سمت این نظریه پیش برویم تا بتوانیم آن را به عنوان بابی مستقل تثبیت نماییم.
وی درباره رویکرد دوم گفت: گاهی ممکن است که هدف ما صرفا تامین نظریه امنیت باشد که طبیعتا در این صورت، روش ما از سنخ نظریه پردازی خواهد بود تا در نهایت ما را به نظریه امنیت برساند.
مدیر گروه علوم سیاسی و روابط بین‌الملل دانشگاه شهید بهشتی، هدف و رویکرد سوم محتمل در چنین فرآیندهایی را مدلسازی دانست و گفت: در این صورت تلاش می شود تا الگویی عملی در اختیار سیاستگذاران گذارده شود و بر این اساس نیز طبیعتا به روش های مدل سازی در شکل گیری این مدل نیازمندیم.
وی با این باور که در بحث ارائه شده توسط دکتر لک زایی در فرآیند فقه امنیت، هدف و رویکرد اول دنبال شده است، ادامه داد: اگر این هدف را برای این فرآیند در نظر بگیریم، باید برای شکل گیری آن دو مرحله طی شود. اول آنکه به منابع فقهی، یعنی کتاب و سنت،مراجعه شود که به نظر می رسد این مهم در این فرآیند به خوبی انجام گرفته است و دوم آنکه کار اجتهادی انجام بگیرد.
استاد دانشگاه باقرالعلوم(ع) در همین باره افزود: برای اینکه منابع فقهی ما را به فقه امنیت برسانند طبیعتا کار اجتهادی لازم است؛ چرا که برخی از موضوعات مربوطه به امنیت دغدغه فقهای ما نبوده است و به آن ها پرداخته نشده است.
وی با این ادعا که هدف فقه امنیت، تحقق امنیت و کمک به امنیت جامعه است، ادامه داد: برای همین منظور نیاز به مدلسازی هستیم و می توان ادعا داشت که انحطاط امنیت در جهان، نقطه عزیمت این مدل بوده که برای چنین حرکتی نیز بسیار مناسب است.
میراحمدی در ادامه سخنانش با بیان اینکه این فرآیند از لحاظ روشی دارای نقاط مثبتی می باشد، درباره نقد محتوایی این رویکرد، گفت: هرچند در اینجا توانسته ایم به متون و منابع مراجعه نماییم و من به عنوان خواننده نیز می توانم به مجموعه روایات مربوط به امنیت آشنایی داشته باشم، اما در مرحله دوم، استخراج احکام شرعی مربوط به امنیت است که موضوعیت خواهد یافت.
وی در همین باره افزود: به نظر می رسد که در اینجا نیز استخراج صورت گرفته است، اما چون ناظر به متون بوده، برخی از عرصه های لازم و مورد نیاز در این حوزه بدون حکم باقی مانده است و لازم است که برای تکمیل این باب، چنین نگرشی ادامه پیدا کند.
پایان پیام /
نظر شما