به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، بیشک شعر آیینی یکی از هنرهای فاخر هفتگانه است که ریشه در باورها و اعتقادات دینی و سنتهای گذشته داشته است. بیشتر رجزخوانیها در جنگهای صدر اسلام با زبان شعر بود و مبارزان برای شناساندن خود به دشمن و همچنین ایجاد رعب و وحشت در دل حریف از سلاح شعر استفاده میکردند. آنطور که از سرودهها و کتب روایی مشهود است برخی از معصومین علیهمالسلام، در سرودن شعر و نقد ادبی چیره دست بودهاند که همگی از شخصیتهای شاخص و بیبدیل ادبیات عرب به شمار میروند.
کتاب نفسهای ماندگار نوشته اسماعیل سکاک است که به همت واحد آفرینشهای ادبی حوزه هنری قزوین توسط انتشارات سوره مهر در سال ۱۳۹۸ منتشر شده است.
سکاک در مقدمه کتاب نوشته است: حال اگر سخن سنجان و اهالی محترم شعر و فرهنگ و ادب در این مجموعه با آثاری روبهرو شدند که اوج چشمگیری ندارد و از پیچیدگیهای شیرین ادبی و هنری برخوردار نیست با منش کریمانه و دیده اغماض بنگرند. به قول شاعر سبک هندی، غنی کشمیری:
گر سخن اعجار باشد، بی بلند و پست نیست/ در ید بیضا همه انگشت ها یک دست نیست
زیرا بیشتر رضایت ائمه معصومین علیهمالسلام، و نیز اخلاص شاعر و جنبههای موضوعی شعر مد نظر بوده است و در نهایت هدف و امل این کمترین و دوستان همراه عرضه این مجموعه به پیشگاه بلندمرتبه صاحب آن، حضرت ولی عصر(عج)، است تا با نیم لبخندی دلهای مشتاق و چشمان منتظر را نوازش کند.
«نگاه ماه» شعری در وصف اباعبدالله حسین(ع) سروده شده که در ادامه میخوانید:
نگاه ماه
ای آنکه روی نیزه سرت دیدنیتر است
در پشت ابر نیز جمالت منور است
گودال تشنه بود و تو را بغل گرفت
این نکته با روایت مقتل برابر است
جایی که بوسهگاه رسول خدا شده
حالا به زیر بوسه لبهای خنجر است
وقتی عمود خیمه سقا کشیده شد
فهمید کودکی که پدر بیبرادر است
آتش گرفت قلب حرم از غمت، ولی
آن کس که بیشتر ز غمت سوخت خواهر است
مقتل گریست تا که قلم بغض خود شکست
شاید زمان روضه گودال و مادر است
آه زمینیان همه بر عرش میرود
چون پارهپاره زیر سم اسب پیکر است
زیر نگاه ماه شبی در خرابهای
بابای قصههاست که مهمان دختر است
حالا دوباره گریه و بغض و سر و سکوت
شاید ادامه سخنم وقت دیگر است
گفتنی است، اسماعیل سکاک متولد ١٣٤٦ در شهر قزوین و فارغ التحصیل کارشناسی در رشته ادبیات فارسی از دانشگاه قزوین است. او از سال ٦٧ بطور جدی به سرودن شعر پرداخت و در انجمنهای ادبی شهر خود فعالیت میکرد. شعرهای او تاکنون به صورت پراکنده در روزنامهها، جنگهای ادبی و مجموعه شعرهای گردآوری شده انتشار یافته است. مجموعه شعرهای «با مسافری در ایستگاه من» و «شعله در شمعدانی» از جمله آثار اسماعیلی است.
مجموعه شعر آیینی «نفسهای ماندگار» در ۲۴۰ صفحه با شمارگان ۱۲۵۰ نسخه در سال ۱۳۹۸ به همت واحد آفرینشهای ادبی حوزه هنری قزوین توسط انتشارات سوره مهر و با طرح جلدی از محسن راستیپور منتشر شده است.
نظر شما