این مقبره متعلق به محمد عارف عباسی از عرفای بزرگ قرن دهم ه.ق است و در شمالشرقی مجموعه حرم مطهر رضوی قرار دارد. این بنا چهارضلعی بوده و دارای گنبدی پیازی شکل و ایوان آجری زیبایی است. در داخل بقعه و بر نمای سقفها بقایای نقاشیهایی از دوران صفویه وجود دارد. این بنا با کاشیهای ساده فیروزهای تزیین شده و تاریخ بنیان آن به سال ۹۸۵ ه.ق باز میگردد. لقب «پالاندوز» از اين رو به او داده شده که براى گذران زندگى خود، با وجود مقام والايى که نزد مردم داشت، به کار پالاندوزى اشتغال داشته است.
نظر شما