پیامبر اکرم(ص) در کلام رضا(ع)

درباره رفتار و سبک زندگی و ویژگی‌های پیامبر اکرم(ص) از سوی برخی ائمه نقل شده است. روایت و احادیث متعددی از حضرت رضا علیه السلام نیز نقل شده که سبک زندگی، رفتار با خانواده، جهاد نفس و موارد دیگر رسول لله را در بر می گیرد.

خبرگزاری شبستان- مشهد: ویژگی‌های مختلفی از پیامبر اکرم(ص) از سوی حضرت رضا علیه السلام نقل شده که سبک زندگی، رفتار با خانواده، جهاد نفس و موارد دیگر را در بر می‌گیرد.

یکی از این احادیث که توصیف ویژگی های پیامبر اکرم در کلام امام رضا(ع) است افزون بر قدردانی و بزرگداشت شخصیت نبی خدا، ترویج سنت ایشان و تبیین معارف دینی محسوب می شود که امام رضا علیه السلام افزون بر توصیه به احیای امر اهل بیت، خود نیز بدان عمل کرده و به نوعی جهاد تبیین را در پیش گرفته است.

عیون اخبار الرضا از امام رضا(ع)درباره ویژگی پیامبر(ص) نقل می کند که حضرت در جایی که نیاز نبود، سخن نمی گفت، کریم و بزرگ هر قومی را گرامی می داشت، نیکی را تحسین و بدی را زشت می شمارد، برای مردم همچون پدری مهربان بود و آنجا که حق مطرح بود همه در برابرش یکسان بودند.

مجلس پیامبر نشست حلم و بردباری، حیاء و راستگویی و امانت بود، صدا در آنجا بلند نمی شد و  حرمت کسی هتک نمی شد.

هر بند از این ویژگی‌ها که نقل شد بسیار نکته و سخن دارد و سبک و سنت زندگی نبوی را برای مردم تبیین می کند.

سکوت در جایی که لزومی به سخن گفتن نیست انسان را از پرگویی و خطا دور می کند. تکریم بزرگ هر قومی افزون بر جلب محبت قلوب آن فرد و اقوامش، احترام به یکدیگر به ویژه بزرگترها را به ما گوشزد می کند.

تحسین نیکی و تقبیح زشتی ها که نوعی از مراتب اولیه امر به معروف و نهی از منکر محسوب می شود جدای از اینکه این امر مهم را تاکید می کند به روش اصلاح جامعه اشاره دارد و اینکه نسبت به اطراف و اجتماع بی تفاوت نباشیم.

مهربان بودن با مردم همچون پدر، نشان از ایثار مهر و محبت واقعی ایشان بدون داشتن ذره ای توقع در برابر آن دارد که به ما نیز یاد می دهد رفتارمان نسبت به جامعه چنین باشد.

برابری انسان ها در برابر حق هم به اهمیت حق گوئی و حق خواهی اشاره دارد و در ضمن آن، ردی بر رانت خواهی و پارتی بازی و فرق گذاشتن بین اطرافیان با دیگران است.

امام رضا(ع) مجالسی که حضرت در آن حضور داشتند را به ویژگی راستگوئی و امانت سخن و حیا و صبوری در برابر سخن دیگران توصیف می کند که ما را از غیبت و تهمت نسبت به دیگران در نشست های دوستانه یا خانوادگی و غیره نهی می کند و از سوی دیگر توجه به حرف سخن دیگران، درک و صبوری نسبت به گوینده و گفتارش، دوری از دروغ و سخن پراکنی با امانت داری نسبت به آنچه در آن جلسه گذشته، توصیه می کند. چنانکه در ادامه به عدم درشت گویی یا بلندی صدا که موجب هتک حرمت کسی شود نیز تاکید دارد.

آنچه از این حدیث شریف در کلام امام رضا علیه السلام نقل شد انبوهی از آموزش های اجتماعی و  مدیریت رفتار و کردار و گفتار انسان را در بر داشت که ما به عنوان یک مسلمان باید بدان توجه داشته و عمل کنیم.
 

نویسنده: جواد رستمی| خبرنگار

کد خبر 1749106

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha