به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری شبستان، امروز یکشنبه ۷ مرداد ماه مراسم تنفیذ نهمین رئیس جمهور کشورمان با حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی برگزار شد و مسعود پزشکیان به عنوان رئیس دولت چهاردهم رسما کار خود را آغاز کرد.
با توجه به جایگاه و اهمیت معاونت اول ریاست جمهوری، مسعود پزشکیان پس از تحویل دفتر ریاست جمهوری از محمد مخبر سرپرست ریاست جمهوری، در گام نخست «محمدرضا عارف» را به عنوان معاون اول خود انتخاب و منصوب کرد و محسن حاجی میرزایی را به عنوان رئیس دفتر رئیس جمهور منصوب کرد.
رئیس جمهور همچنین در نخستین مصاحبه خود، تقویت سفره های مردم را از اولویت های مهم دولت چهاردهم برشمرد.
دکتر پزشکیان همچنین به همراه معان اول خود در جلسه امروز هیات دولت شرکت کرد و در این جلسه، اتحاد و وفاق ملی را رمز موفقیت و غلبه بر مشکلات کشور دانست و گفت: برای رسیدن به اهداف تعیین شده باید کابینه‌ای تشکیل دهیم که فارغ از دسته‌بندی‌های جناحی جلوه وفاق ملی باشد و ما را به هدف برساند که اگر اینگونه عمل کنیم توانسته‌ایم بر اساس خواست و انتظارات رهبری معظم انقلاب حرکت کنیم.
پس از جنگ تحمیلی دولت های مستقر ۷ معاون اول را تجربه کرده اند که نکته جالب آن است که محمدرضا عارف معاون اول دولت هشتم با ۵۰ سال سن جوان ترین و به عنوان معاون اول دولت چهاردهم با ۷۳ سال مسن ترین معاون اول می باشد.
حسن حبیبی معاون اول دولت پنجم با ۵۳ سال سن، محمدرضا عارف معاون اول دولت هشتم با ۵۰ سال سن، پرویز داوودی معاون اول دولت نهم با ۵۳ سال سن، محمدرضا رحیمی معاون اول دولت دهم با ۶۱ سال سن، اسحاق جهانگیری معاون اول دولت یازدهم با ۵۶ سال سن، محمد مخبر معاون اول دولت سیزدهم با ۶۶ سال سن و محمدرضا عارف معاون اول دولت چهاردهم با ۷۳ سال سن در دولت های پس از پایان جنگ تحمیلی حضور داشته اند.
نکته جالب توجه آن است که محمدرضا عارف عنوان جوان ترین و مسن ترین معاون اولی در دولت های پس از جنگ تحمیلی را به خود اختصاص داده است.
«محمد رضا عارف» سابقه نمایندگی تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس و رئیس فراکسیون امید در دوره دهم مجلس شورای اسلامی، و عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی را در کارنامه خود دارد.
عارف در آن دوره از انتخابات مجلس شورای اسلامی، سرلیست فهرست سی نفره «ائتلاف فراگیر اصلاح طلبان؛ گام دوم» در تهران بود و توانست با کسب ۱٬۶۰۸٬۹۲۶ رأی، در رتبه اول تهران، وارد مجلس دهم شود.
محمدرضا عارف همچنین در ۱۳۷۶ با انتخاب سیدمحمد خاتمی به عنوان سی و ششمین وزیر پست، تلگراف و تلفن به کابینه دولت هفتم راه یافت و در سال ۱۳۷۹ به‌عنوان اولین رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و معاون رئیس‌جمهور منصوب شد. در دولت دوم اصلاحات نیز سمت معاون اول رئیس‌جمهور ایران را تا سال ۱۳۸۴ برعهده داشت.
وی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ ایران با شعار «معیشت، منزلت و عقلانیت» کاندید و تأیید صلاحیت شد؛ اما پس از یک ماه مبارزه انتخاباتی و پس از دریافت نامه‌ای از سیدمحمد خاتمی، چهار روز پیش از رأی‌گیری از شرکت در انتخابات ریاست جمهوری ایران انصراف داد.
ریاست به عنوان بیست و هفتمین رئیس دانشگاه تهران (۲۳ آذر ۱۳۷۳ – ۱۲ شهریور ۱۳۷۶) از دیگر سوابق محمدرضا عارف است.
محمدرضا عارف پس از تحصیل مهندسی برق در دانشگاه تهران و دانشگاه استنفورد، کار خود را با معاونت طرح و توسعه و سپس سرپرستی شرکت مخابرات ایران آغاز کرد. او از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۵ استاد دانشگاه صنعتی اصفهان و از آن زمان تاکنون استاد دانشکده مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف بوده است. در سال‌های دهه ۱۳۶۰ در سمت‌های معاونت‌های دانشجویی، آموزشی و هماهنگی و قائم مقامی وزارت فرهنگ و آموزش عالی مشغول به کار بود. او در سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۷۶ به‌عنوان رئیس دانشگاه تهران فعالیت می‌کرد.
نظر شما