حجت الاسلام والمسلمین حجت الله سروری در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان از استان کرمانشاه، اظهار کرد: وحدت حوزه و دانشگاه به عنوان دو رکن مهم در نظام اسلامی از چند جهت اهمیت و ضرورت دارد که در اینجا به آن اشاره خواهد شد؛ ضرورت حفظ وحدت در جامعه اسلامی و حفظ رسالت هر کدام در فعالیت های خود، اتصال نخبگان علمی در رشته‌های مشترک، ارائه الگوی عملی به نظام بین الملل، زدودن دیدگاه سکولار از محیط علم و دانش ، به کارگیری نظرات دانشمندان و اندیشمندان برای گره باز کردن مشکلات کشور مخصوصا در مباحث اقتصادی، برنامه های که در صدد حل مشکلات جامعه باشد نه صرفا طرح موضوع و نمره گرفتن است.
سرپرست ستاد هماهنگی کانون‌های فرهنگی هنری مساجد استان کرمانشاه با اشاره به ارتباط حوزه و دانشگاه که می‌توانند قدم‌های موثری در مسیر کشور داشته باشد، افزود: امروز کشور در یک جنگ ترکیبی قرار گرفته و جهاد در این جنگ بر فرهیختگان حوزه ودانشگاه یک فرض است. چرا که دشمن با تمام قوا و جنگ شناختی و ترکیبی به مقابله با اسلام و انقلاب اسلامی پرداخته و نوک پیکان دشمن، اقتصاد و معیشت مردم است.
سرپرست ستاد هماهنگی کانون‌های فرهنگی هنری مساجد استان کرمانشاه، با بیان اینکه حوزویان و دانشگاهیان وظیفه بسیار خطیری در جامعه دارند، تصریح کرد: وحدت، تعامل و اشتراک هدفمند می‌تواند به خنثی کردن نقشه های دشمنان کشورمان کمک بزرگی کند. این را باید دقت کنیم که نه دانشگاهی بدون روحانی می‌تواند به استقلال برسد و نه روحانی بدون دانشگاهی، بنابراین مقصود حضرت امام (ره) از وحدت حوزه و دانشگاه، پیوند دوستی و تفاهم و آن نقطه و هدف مشترک است که حوزوی و دانشگاهی باید در این مسیر به دنبال آن باشد و نقطه عطفی برای شروع باشد.
وی خاطر نشان کرد: رهبر معظم انقلاب امام خامنه‌ای مدظله العالی مقصود از وحدت حوزه و دانشگاه را ادغام حوزه در دانشگاه یا دانشگاه در حوزه ندانسته و می‌فرمایند: «حوزه، دانشگاهی است برای یک کار؛ و دانشگاه، حوزه ای است برای یک کار دیگر».
حجت‌الاسلام سروری بیان کرد: رسالت حوزه پرورش فقیه، عالم دین و گاهی تربیت مبلغ است و رسالت دانشگاه تربیت متخصصینی برای اداره امور جامعه؛ دانشگاه مرکز پرورش عالم به علومی است که انسان و جامعه برای اداره خویش به آنها نیاز دارند.
سرپرست ستاد هماهنگی کانون‌های فرهنگی هنری مساجد استان کرمانشاه تصریح کرد: این دو نهاد دو برنامه جداگانه دارند و ادغام این دو در هم معنا ندارد. بلکه مقصود این است که به هدف مشترک دست پیدا کنند. وآنچه معقول است و باید تحقق پیدا کند این است که حوزه و دانشگاه هدف واحدی را در نظر بگیرند و برای تحقق آن دوشادوش هم تلاش کنند.
حجت الاسلام سروری تشریح کرد: در ایران اسلامی، بیش از هزار سال علم و دین در کنار هم بودند و شخصیت‌های علمی و دینی ما علاوه بر اینکه عالم دینی بودند، در رشته‌های تخصصی مانند پزشکی، نجوم، شیمی و غیره تخصص داشتند؛ ابوعلی سینا پزشک حاذق، زکریای رازی شیمی‌دان، احمد بن طیب سرخسی تاریخ‌نگار، خواجه نصیرالدین طوسی دانشمند و اندیشمند ریاضی و منجم ایرانی و صدها عالم دانشمند دیگر علاوه بر تبحر و تخصص در یک یا چند رشته علوم تجربی جزء عالمان دینی هم بودند.
وی با اشاره به مهم ترین موانع وحدت بین حوزویان و دانشگاهیان، افزود: این دو نباید تحت تأثیر القائات کسانی باشند که نه با حوزه و نه با دانشگاه موافق هستند؛ این القائات البته می تواند شکل‌های گوناگونی داشته باشد اما به هر حال باعث ایجاد بدبینی می شود، ضمن آن که خودش می‌تواند زمینه ساز افتراق و جدایی حوزه و دانشگاه از یکدیگر باشد، در شکل دیگر می‌تواند زمینه ساز غرور و خودبینی کاذب در هر یک از این اقشار نسبت به قشر دیگر باشد و باید دانست این القائات عمدتاً از ناحیه دشمن و کسانی صورت می گیرد که با انقلاب اسلامی و منافع ملت سر عناد دارند.
نظر شما