خبرگزاری شبستان، گروه بین‌الملل: پروژه مسجد التسامح که در زمینی در منطقه «سنحجه»، روستایی در فرمانداری «منوبا» واقع شده است در درجه اول فرصتی برای تحقق میل به مشارکت در اتخاذ رویکرد جدید برای طراحی مساجد در تونس و تغییر نگرش مردم نسبت به اشکال خارجی این ساختمان‌ها با استفاده از سادگی و فراتررفتن از فضاهای تزئین شده است.
با توجه به این موضوع، مسجد التسامح طوری طراحی شده است که پایه‌های اساسی از نظر فضا و عناصر با ارزش نمادین بالا مانند منبر، محراب، مناره و نمازخانه را با معماری مدرن و معاصر ترکیب می‌کند.
این مسجد به طور خاص با یک هندسه ساده که برگرفته از نگرش معماری مینیمالیستی است، باعث ایجاد یک فضای کلی ساده و عاری از هرگونه عناصر زینتی است.
از اصول معماری مینیمال می‌توان سادگی در عملکرد و فرم، فضاهای تمیز و پرنور، پوشش ساده دیوارها و استفاده از حداقل امکانات را نام برد.
هدف در مینیمالیسم خلق فضاهای جذاب و پر مفهوم در عین سادگی با استفاده از حداقل امکانات می‌باشد. هنرمند مینیمال با حذف فاکتورهای اضافه و غیرضروری به خلق فضا می‌پردازد.
معماران این سبک بر نورپردازی باشکوه و خالی‌کردن فضا از اشکال سه‌بعدی، متمرکز شده‌اند.
در حقیقت این مسجد طوری طراحی شده است که به بازتاب، مراقبه، ارتباط مستقیم با خدا و رهایی از نگرانی‌های بیهوده مادی کمک می‌کند. در این مسجد همه چیز بی اهمیت است و تمرکز دقیق بر موارد ضروری است.
در واقع، حجم‌شناسی این مسجد به طور کلی با ترکیب ساده خطوط موازی ایجاد می‌شود که دو حجم یکپارچه را با یکدیگر ادغام می‌کند یا به عبارت دیگر به صورت یک حجم دوگانه، طراحی شده است.
اولین مورد که شامل سالن نماز است، توسط یک اتاق دوم پوشانده شده است .این اتاق دوم که ابزار تنظیم آب و هوا را تشکیل می‌دهد به گونه‌ای است که افزایش حرارت را تنظیم می‌کند و یک اثر خنک کننده را ایجاد می‌کند. به این ترتیب فضای داخلی به وجود می آید که آسایش انسان را به شیوه‌ای مقرون به صرفه،کم مصرف و پایدارتر تضمین می‌کند.
اتاق نماز به نوبه خود دارای زیبایی مینیمالیستی است و اتاقی از نور و سفیدی را ایجاد کرده است. به محض ورود به نمازخانه ، چشم فورا به شکاف نوری که از بالا سرازیر می شود، می‌افتد.
در واقع ، ایده این بود که به طور متقارن دو نورگیر در دو طرف اتاق ایجاد شود ، مانند دریچه‌ای که به آسمان باز می‌شود به طوری که نور تابش می کند و اتاق را سرشار از نور می‌کند؛ یک شکاف بی نهایت که آسمان و افق از آن به خوبی پیداست؛ سفری از روح به سوی خدا که اجازه می‌دهد تا نور بی نهایت را دریافت کنید و به آن برسید.
در مرکز نمازخانه یک محراب وجود دارد که مزین به ویژگی خاصی است. این مکان به عنوان نقطه کانونی تزئین شده با یک آیه قرآن خوشنویسی به زبان عربی در آغوش نوری است که از آسمان جریان می‌یابد و یک هاله مقدس را تشکیل می دهد.
همچنین یک حیاط بزرگ مرکزی وجود دارد که مردم می توانند بعد از وقت نماز در آن جمع شوند و معاشرت کنند . این حیاط یک گذرگاه باز جدا کننده است که به عنوان یک منطقه میانی بین نمازخانه و محل وضو عمل می‌کند. این حیاط همچنین مشرف به دو حیاط کوچک پر از گیاه است که به عنوان نورگیر و منبع هوا عمل می کنند.
علاوه بر این، این حیاط روباز از یک طرف دارای دیواری سوراخ‌دار با دهانه‌های کوچک مربعی است که نور را به وضوخانه انتقال می‌دهد و از آجرهای قرمز پوشیده شده است. در حقیقت این آجرهای قرمز برای پوشاندن کل قسمت زیرین مسجد به منظور ایجاد نوعی بافت رنگی خاکی که یادآور طبیعت اصلی و اصیل بدن انسان است در تضاد با قسمت فوقانی انتخاب شده است.
همچنین مجموعه‌ای از انواع مختلف گیاهان که این دیوار را می‌پوشانند و یک جنگل کوچک سرپوشیده ایجاد کرده‌اند به نمازگزاران امکان داشتن یک پناهگاه آرام و فضایی آرامش‌بخش را می‌دهد.
نظر شما