به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، فیلم سینمایی «صیاد» به کارگردانی جواد افشار و تهیه‌کنندگی محمدرضا شفیعی، برشی از زندگی شهید سپهبد علی صیاد شیرازی را به تصویر می‌کشد. فیلمنامه این اثر پس از پنج سال تحقیق و پژوهش توسط حسین تراب‌نژاد نگاشته شده است.
پیش از «صیاد» در سال های اخیر فیلم‌های متعددی با محوریت شهدای جنگ تحمیلی و شخصیت‌های برجسته‌ای چون «چمران»، «باکری»، «زین‌الدین» ساخته شده اند؛ این آثار سینمایی علاوه بر یادبود و بزرگداشت این قهرمانان ملی قرار است برهه تاریخی دهه ۶۰ را نیز به تصویر کشیدند.
حال «صیاد» جواد افشار روایتگر زندگی شهید صیاد شیرازی فرمانده ارتش جمهوری اسلامی است که در جنگ تحمیلی رشادت های بسیاری از خود نشان داد و سال‌های پس از جنگ در جلوی خانه خود به شهادت رسید.
در خلاصه داستان فیلم آمده است: «مدتی است این سؤال رهایم نمی‌کند، چرا گلوله‌ها از کنارم می‌گذرند و نادیده‌ام می‌گیرند!؟»
این فیلم در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر به عنوان فیلم افتتاحیه انتخاب شد و در نخستین روز جشنواره به نمایش درآمد. «صیاد» محصول مشترک بنیاد سینمایی فارابی و بنیاد شهید انقلاب اسلامی است و با حمایت سازمان عقیدتی سیاسی ارتش توسط مؤسسه فرهنگی هنری صاد تولید شده است.
از بازیگران این فیلم می‌توان به علی سرابی در نقش شهید صیاد شیرازی، هومن برق‌نورد، مارال بنی‌آدم، نادر سلیمانی، محمدرضا هدایتی، ایوب آقاخانی، خیام وقار کاشانی، حامد شیخی و رز رضوی اشاره کرد. همچنین، لوگوی فیلم توسط محمد روح‌الامین طراحی و منتشر شده است.
«جواد افشار»، کارگردان صیاد درباره این اثر می گوید: موضوع وحدت ارتش و سپاه بخشی از قصه این فیلم است، اما مهم‌ترین هدف، آگاهی‌بخشی درباره سال‌های ابتدایی جنگ و انقلاب بود؛ موضوعی که به نظر من امروز بیش از همیشه به دانستن آن نیاز داریم. شهید صیاد شیرازی محبوب مردم و ارتش بود و با فداکاری، رشادت، دانش نظامی و توانمندی‌های برجسته‌اش، به یکی از اسطوره‌های جنگ و چهره‌های مهم نظامی تبدیل شد.
وی درباره شخصیت پردازی در صیاد توضیح داد: همیشه دوست داشتم اگر فیلمی درباره قهرمانان نظامی ساخته می‌شود، جهانیان هم ببینند که ما با چه شخصیت‌های ویژه‌ای طرف هستیم و شهید صیاد یکی از همین شخصیت‌ها است. پرداخت نویسنده به نظر من باعث شد فیلم فراتر از یک بیوگرافی صرف باشد و تأثیرگذاری لازم را در جهت ارتقای آگاهی مخاطب داشته باشد. شخصیت‌پردازی در این فیلم بر اساس تاریخ انجام شده است، همان‌طور که در اسناد تاریخی از آن‌ها یاد می‌شود. در چنین پروژه‌هایی نمی‌توان به شیوه کلاسیک شخصیت‌پردازی کرد. شهید صیاد هیچ نقطه سیاهی در کارنامه‌اش نداشت که بخواهیم به آن بپردازیم.
«علی نعیمی» منتقد سینما در تحلیل «صیاد» می نویسد: فیلم‌های متعددی در سال‌های اخیر با محوریت شهدای جنگ تحمیلی و شخصیت‌های برجسته‌ای چون چمران، باکری، زین‌الدین و حالا علی صیاد شیرازی ساخته شده‌اند. این آثار قرار است ضمن یادبود این شخصیت‌ها، تصویری از دوران پرآشوب دهه ۶۰ و وقایع پس از انقلاب اسلامی نیز ارائه دهند. از این رو، نه تنها باید پرتره‌ای از فرماندهان جنگ به نمایش گذاشته شود، بلکه رویکردی تاریخی و اجتماعی به زمانه نیز ضروری است. اما در «صیاد»، بیشتر با یک روایت تکراری و سطحی روبه‌رو هستیم که هیچ نوآوری‌ای در ارائه داستان یا شخصیت‌ها ندارد. مشکل اصلی «صیاد» در چیزی فراتر از انتخاب سوژه است. آسیب عمده این فیلم، پرداخت سطحی و گاهی آماتورگونه به شخصیت‌ها و روایت است. وقتی که داستان به اطلاعاتی ابتدایی و ویکی‌پدیایی محدود می‌شود، عملاً اثر از آن عمق و پیچیدگی که برای پردازش زندگی یک فرمانده بزرگ جنگی نیاز است، بی‌بهره می‌ماند.
«محمد تقی زاده» منتقد سینمامی گوید: صیاد با وجود ریتم تند، حجم زیاد اطلاعات و صحنه‌های اکشن و ماجراجویانه خود که گاهی درونمایه‌های ملودرام نیز به خود میگیرد به هیچ وجه نتوانسته عمیق شود و تصویری قهرمان‌گونه، متمایز و به یادماندنی از علی صیاد شیرازی ارائه دهد.
باید در روزهای آینده دید با اینکه صیاد نتوانسته نگاه منتقدان را به خود جلب کند در آرای مردمی چهل و سومین جشنواره فیلم فجر چه جایگاهی پیدا خواهد کرد.
نظر شما