دوگانه تصمیم گیری یا تصمیم پذیری! 

به گزارش خبرگزاری شبستان از استان کرمانشاه،علی پرویزی

بعد از شروع حملات وحشیانه رژیم صیونیستی به نوار غزه و نسل کشی مردم مظلوم، این سوال در ذهن بسیاری ایجاد شده است که چرا جمهوری اسلامی در حمایت از مردم غزه دخالت نظامی نمی کند؟ مگر نه آمریکا و کشورهای جنایت کار به اسرائیل کمک نظامی و تسلیحاتی می دهند، خب ایران هم باید از مظلوم دفاع کند. این همه موشک در انبار داریم و با یک اقدام می شود اسرائیل را با خاک یکسان کرد. برخی در مقابل می گویند حتماً بزرگان نظام و شخص ولی فقیه بهتر از ما صحنه را می بیند و اگر لازم باشد اقدام خواهند کرد، اما الان شرایط کشور و بین المللی حمله نظامی به کشور را ایجاب نمی کند.

این مساله فقط مربوط به مسئله غزه نیست، در همه شئون حکمرانی شاهد این دوگانه هستیم؛ دوگانه تصمیم گیری یا تصمیم پذیری!

اینکه ولی فقیه در خصوص جنگ غزه چه تصمیمی می گیرند  وظیفه ما نیست، اما اینکه حمایت از مردم غزه باید تبدیل به مطالبه عمومی شود، وظیفه تک تک ما مردم است و رهبری همواره مبتنی بر رای و نظر مردم تصمیم می گیرد و اتفاقاً رهبری همواره تاکید دارند که مردم و نخبگان جامعه، نظر دهند و منفعل نباشند.

اگر ایران به پایگاه عین الاسد حمله نظامی کرد، به خاطر تصمیم نظامیان نبود، بلکه به پشتوانه 20 میلیون جمعیتی بود که در تشییع حاج قاسم به خیابان ها آمدند و انتقام از آمریکایی ها تبدیل به مطالبه عمومی شده بود. اما همین بزرگان نظامی و سیاسی، وقتی امام فرمودند: " اگر من بودم ناو آمریکایی را می زدم"، نزدند و امر امام را اجراء نکردند در صورتیکه اگر مردم هم، چنین مطالبه ایداشتند قطعاً نظامیان مجبور به انجام آن می شدند..

مگر نه این است که رهبری فرمودند: اگر جنایات ادامه پیدا کند، نمی توان جلوی خشم مسلمانان را گرفت؟ خب مردم ایران مسلمان نیستند؟ انتظار داریم فقط مردم فلسطین و لبنان و سوریه و عراق و افغانستان خشمگین شوند؟!
این نظرات لزوماً به معنی اینکه باید حمله نظامی کنیم نیست، تصمیم بر حمله نظامی با حاکمیت است.

باید بین وظیفه ما مردم و وظیفه نظام تفکیک قائل شد. وظیفه ما مردم حمایت از مردم مظلوم فلسطین است و می بایست مطالبه خود را به صورت علنی و سراسری اعلام کنیم. امریکا و اسرائیل از این مسئله می ترسند و اگر کسی مانع این مطالبه عمومی شود، چه خواسته و چه ناخواسته در زمین استکبار بازی کرده است

اگر در هر مسئله ای نظری ندهیم و خودمان را پشت رهبری مخفی کنیم و صرفاً به بیانیه دادن و همایش و نمایش و سرود خواندن بسنده کنیم، انفعال است نه عقلانیت.

حکمرانی در همه ابعاد، از جمله مسئله حجاب و عفاف و مسائل نظامی متّکی بر مردم است و شیطان بزرگ هم دقیقاً از حضور مردم می ترسد نه از تعداد موشک..