به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از آناتولی، نبیل الطنانی، بوسنیایی فلسطینیتبار در گفتوگو با خبرنگار آناتولی درباره شرایط غزه گفتگو کرد.
الطنانی ۵۵ ساله در غزه متولد شده و در جریان جنگ در سالهای ۱۹۹۲-۱۹۹۵ به بوسنی و هرزگوین رفته و در آنخا تشکیل خانواده داد. او پس از ۲۳ سال خواست به غزه برود و با خانوادهاش دیدار کند. وقتی او در ۱۵ سپتامبر به غزه رفت، قصد داشت در آنجا یک ماه بماند اما درست قبل از بازگشت او به بوسنی و هرزگوین، حملات اسرائیل به غزه شروع شده و الطنانی در این منطقه گرفتار ماند.
وی اظهار داشت: پدرم، ۲ برادرم و ۲ خواهرم به همراه خانوادههایشان در غزه هستند. من در خانه ما در شمال غزه بودم. هر روز صداهای بمباران شنیده میشد. جنگندهها بر فراز ما پروار میکردند. آنقدر بمب پرتاب میشد که نمیتوانستیم حتی یک ثانیه بایستیم و نفس راحتی بکشیم.
الطنانی تاکید کرد: هیچ جایی در غزه امان نیست. هر شب تنها صدای بمبها شنیده میشود. کودکان از صدای بمبها گریه میکنند. لحظهای در آرامش نمیگذرد.
وی خاطرنشان کرد: در جریان یکی از اولین حملات اسرائیل کنار پدر و برادرانش بوده و ناگهان صدای انفجار شنیدهاند، گفت: وقتی بیرون رفتیم دیدیم که بسیاری از ساختمانها در اطراف خانه ما ویران شدهاند. گرد و غبار و دود همه جا را گرفته بود. بدن مردم پاره شده بود. آن روز ۱۱۲ نفر در آنجا جان خود را از دست دادند. در میان آنها آشینایانم و دوستانم هم وجود داشتند.
الطنانی افزود: وقتی غزه را ترک کردم، احساس بسیار بدی داشتم. دائما به فکر کسانی هستم که پشت سر گذاشتم. آنها چه خواهند کرد، برای آنها چه خواهد شد. پدرم ۹۲ سال دارد. تلاش میکنم همیشه با خانوادهام در ارتباط باشم، اما بسیار سخت است. حتی یک ثانیه کافی است تا صدای آنها را بشنویم.
نظر شما