خبرگزاری شبستان - البرز: شب میلاد حضرت زهرا سلام الله علیها است و من مهمان مسجد صاحب الزمان(عج) کرج هستم، جایی که تمام حب ها و بغض ها رو کنار هم تقسیم می کنند. جشن میلاد حضرت زهرا(س) است. شیرینی و شربت پخش می کنند تا به این شکل شادی مِهر فاطمی را در این جشن کنار هم تقسیم کنند.
بسیاری از مدعوین از بانوان امر به معروف و نهی از منکر هستند. اگر آمر باشی یا فقط یک بار به مسجد رفته باشی، حتما پیغام دعوت برایت فرستاده می شود و تو مهمان این ضیافت هستی.
در مکتب فاطمی به این باور می رسی، که حضرت زهرا(س) همیشه سنگ امام زمانه ی خویش را به سینه می زد. هرگز بی تفاوت نبود هرگز منتظر امام نایستاد که جامعه را از گناه پاک کند. تمام دردها را به امام، حواله نکرد. خودش دست به کار می شد. منزل به منزل راه می رفت و امر به معروف و نهی از منکر می کرد.
و این باور که ویژگی بانوی مسلمان همین است، اینکه در کنار نقش همسری و مادری، نقش اجتماعی را هم می تواند به عهده بگیرد.
در میان خیل عظیمی مادران، خواهران و دخترانی که در عرصه های اجتماعی حضوری کنشگرانه دارند، بانوانی هستند که با هدف احیاء واجب فراموش شده با الگوبرداری از بهترین بانوی عالم امر به معروف و نهی از منکر می کنند تا دین خدا حفظ شود.
روایت خواهران مسجدی همین است. گاهی خیابان به خیابان راه می افتند و تذکر زبانی می دهند. امر به معروف و نهی از منکر را زنده نگه می دارند. و با تمام کوتاهی های متولیان فرهنگی، این بانوان یک قدم هم عقب نمی روند.
بدون اینکه عضو جایی باشند و یا مبلغی گرفته باشند. بر طبق اصل ۸ قانون اساسی که امر به معروف حق و وظیفه همگانی است. تذکر زبانی می دهند. آنها تحصن می کنند. توهین و فحاشی می شنوند. کتک می خورند، ناحقی ها را تحمل می کنند اما یک یازهرا(س) می گویند و دوباره از نو آغاز می کنند.
هر روز خیابان های شهر همین است. بانویی که ارثیه ی مادرش را به سر دارد و خیلی آهسته در کنار دختران می ایستد و فقط یک جمله کوتاه می گوید «خواهرم، حجابت» و رد می شود.
حتی لحظه هم به عقب بر نمی گردد. حتی یک آن. هرچی می خواهد پیش آید. آمران امر به معروف و نهی از منکر با حضرت زهرا(س) عجین شده اند.
فرقی نمی کند اهل کجا باشی، مهم اینست که یک فرد آزاده باشی که با دیدن گناه اذیت شده ای، آنگاه خونت به جوش می آید و لب به سخن می شوی که "این گناه است" "این گناه را مرتکب نشوید" .
و این تجلی یک انسان آزاده است. این صفت انسانیت یک اشرف مخلوقات است که در برابر گناه سکوت نکند تا شریک آن گناه نباشد.
در یک سال گذشته، حتی اسمش را به زبان آوردن هم سخت شده است. گویی باید پنهانی ازش حرف بزنند چون بعضی ها از خطوات شیطان پیروی کردند و لطمه زدن به این فریضه ی «واجب فراموش شده» که نام او «امربه معروف و نهی از منکر» است.
بعد از تلخی های اتفاق افتاده که در کنار هم گذراندند، حالا شب میلاد بانویی هست که به خاطر او چادرش را سر کردند و برای الگو گیری از او، واجبی که فراموش شده است را احیا کردند. و از او آموختن که سنگ امام زمانشان را به سینه بزنند. خط پیروی از او را برداشتند که سکوت و بی تفاوتی در برابر گناه، خطرش از هرچیز دیگری بدتر است.
بانوان آمر، مرزهایشان را در برابر شیطان دورتر می کنند تا شیطان به او نزدیک نشود تا گناه برایشان عادی نشود، که اگر عادی شود، اتفاق های بزرگتر و بدتری خواهد افتاد. آنها آبرویشان را در کف دست می گیرند و به این عرصه وارد می شوند.
و این گزارش قطره کوچکی هست از توصیف بانوان زهرایی که هر روز مشق زیبایی را تمرین می کنند. برای آنها فقط یک نیت دارند که جامعه را از گناه پاک کنند تا این سرزمین، برای عزیز خدا و البته برای عزیز زهرا(س)، مهدی موعود(عج) آماده شود.
نظر شما